Wat hebben we toch verstandige buurmeiden! Gisteren zouden we met buurmeisje Martine en vriendin Hiske "wat gaan doen". Ze werken beiden een maand op een camping hier een stukje verderop en we hadden ze uitgenodigd voor de lunch als ze vrij hadden. Dat was dus gisteren.  Om 11.00 uur pikten we ze op bij de camping en daarna naar ons huis voor een snelle hap. Tijdens de lunch overlegden we wat we vanmiddag zouden gaan doen. Het plan was nl om te gaan shoppen in Vichy, maar omdat het  zo warm zou worden was dat nou niet het aantrekkelijkste plan. Natuurlijk hadden we ook een plan B: naar de Puy de Dome.  De Puy de Dome is de hoogste top van een vulvaanketen van ongeveer 80 vulkanen en je kunt er via een tandradtreintje naar toe. Je hebt er een fantstisch panoramisch uitzicht over de Auvergne. Op zo'n hoogte zou het in ieder geval minder warm zijn en dat trok ons wel. En ook de meiden, want, zoals ze zelf zeiden, shoppen kon je altijd nog. Dus op de naar de Puy de Dome. Lekker in de auto met airco via mooie bergweggetjes en landwegen met aan de kanten prachtige velden met zonnebloemen.  Bij de Puy de Dome kun je met een tandradtreintje naar de top en dat leek ons natuurlijk wel leuk. De parkeerplaats was vol met auto's. Wat een drukte! Dat zijn we niet meer gewend op ons rustige stekje. Gelukkig was er voldoende plek in het treintje. Op filmjes had ik al gezien dat je vanuit het treintje mooie uitzichten had en naar mate we dichter bij de top kwamen werd het uitzicht ook steeds mooier. We zagen veel paragliders rond de top zweven. Ik vond dat erg interessant want dochterlief Harmke had enkele weken geleden in Macedonië ook een paraglide tocht (doodeng) gemaakt en die was er razend enthousiast over. Het was druk daar op de top en ik voelde me dan ook een echte toerist. Maar wat een schitterend uitzicht. Het was adembenemend! Je stond zooooo hoog en je kon zo ver kijken. Ook de twee meiden genoten er van. Vanaf een punt gingen alle paraglider de lucht in. Frank werd nog bijna bedolven onder een parachute die niet deed wat één van de gliders wilde. We zijn daar in het gras gaan zitten en hebben vol bewondering zitten te kijken naar het opstijgen en zweven van de paragliders. Het was sensationeel. We hebben er een tijd gezeten en genoten van de paragliders en het fenomenale uitzicht. Toen nog een stukje gelopen rond de top. Het was ook qua temperatuur echt heerlijk daarboven. Uiteindelijk moesten we weer terug met het treintje (de volgende keer lopen we misschien wel naar beneden, een tocht van een minuut of 30 bleek) want de meiden moesten 's avonds op de camping nog aantreden voor een weerwolven spel dat ze daar met de kinderen op de camping moesten spelen. Onderweg nog even boodschappen gedaan voor een snel avondeten. Bij de LeClerc in Vichy mochten de dames zes gebakjes uitzoeken (er is daar een afdeling met de meest mooie gebakjes) om als toetje te eten. nou dat werd nog een moeilijke keuze. De dame achter de toonbank had plezier in die twee meiden en ging uitvoerig uitleggen wat voor gebakjes het allemaal waren. Wat bleek het overigens mega warm te zijn toen we bij de LeClerc de auto uitstapten! De warmte overviel je gewoon. Bleek dus wel dat we een goede keuze hadden gemaakt door het wat hoger op te zoeken en niet te gaan shoppen in Vichy (dat houden de meiden nog tegoed). Thuis hadden we nog een half uur om te eten dus dat moest erg snel; daarna bracht Frank de meiden terug naar de camping waar ze dus nog een uurtje aan de slag moesten. De gebakjes had ik door midden gesneden en meegegeven, daar konden ze dan aan het einde van de avond nog rustig van genieten.

Al met al een fantastische leuke en gezellige uitje, en een goede keuze op zo'n warme dag.

 

 

 For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then.

What sensible girls we have next door! Yesterday we were going to "do something" with neighbor Martine and friend Hiske. They both work for a month at a campsite a little further away and we invited them for lunch when they had free time. So that was yesterday. We picked them up at the campsite at 11am and then went to our house for a quick bite. During lunch we discussed what we were going to do this afternoon. The plan was to go shopping in Vichy, but because it would be so hot that was not the most attractive plan. Of course we also had a plan B: to the Puy de Dome. The Puy de Dome is the highest peak of a volcano chain of approximately 80 volcanoes and you can reach it via a cog train. You have a fantastic panoramic view over the Auvergne. In any case, it would be less warm at such an altitude and that appealed to us. And also the girls, because, as they said themselves, you could always go shopping. So off to the Puy de Dome. Relax in the car with air conditioning via beautiful mountain roads and country roads with beautiful fields of sunflowers on the sides. At the Puy de Dome you can take a cog train to the top and we thought that would be fun. The parking lot was full of cars. What a hustle and bustle! We are no longer used to that in our quiet spot. Fortunately, there was enough room on the train. I had already seen on videos that there were beautiful views from the complex and as we got closer to the top the view became more and more beautiful. We saw many paragliders hovering around the top. I found that very interesting because my daughter Harmke had also made a paragliding trip in Macedonia a few weeks ago (terrifying) and she was very enthusiastic about it. It was busy there at the top and I felt like a real tourist. But what a beautiful view. It was breathtaking! You were standing sooooo high and you could see so far. The two girls also enjoyed it. From one point all paragliders took to the air. Frank was almost buried under a parachute that did not do what one of the gliders wanted. We sat there in the grass and watched in admiration the taking off and floating of the paragliders. It was sensational. We sat there for a while and enjoyed the paragliders and the phenomenal view. Then we walked a bit around the top. It was also really lovely up there in terms of temperature. In the end we had to go back by train (next time we might walk down, it turned out to be a trip of about 30 minutes) because the girls had to go to the campsite in the evening for a werewolf game that they played there with the children. had to play at the campsite. We did some shopping along the way for a quick dinner. At the LeClerc in Vichy the ladies were allowed to choose six pastries (there is a section there with the most beautiful pastries) to eat for dessert. well that became a difficult choice.The lady behind the counter was amused by those two girls and explained in detail what kind of pastries they were. It turned out to be so hot when we got out of the car at the LeClerc! The heat just overwhelmed you. It turned out that we had made a good choice by looking a bit higher and not going shopping in Vichy (the girls still owe that). At home we still had half an hour to eat so we had to do it very quickly; Frank then took the girls back to the campsite where they had to work for another hour. I cut the pastries in half and gave them to them, so they could enjoy them in peace at the end of the evening. All in all a fantastic fun and enjoyable outing, and a good choice on such a hot day

 

Het was gisteren warm..... de thermometer tikte de 40 graden aan  (die hing toen wel nog in de zon).... binnen was het wel uit te houden, dikke muren en luiken dicht... ik keek afwisselend naar de Olympische Spelen op de tv en vertrok dan weer voor een minuut of tien naar het zoldertje boven de keuken om op te ruimen... langer hield ik het daar steeds niet vol: stoffig en muizekeutels is voor mij geen goede combi. Na tien minuten moet ik even een pauze van een half uurtje inlassen om geen allergische reactie te krijgen. Maar.... het is bijna zover opgeruimd daarboven!

Op maandagochtend is het marktdag in Maringue, een plaatsje op ongeveer 45 minuten hier vandaan. Het schijnt een leuke markt te zijn, met ook de verkoop van  levend gevogelte. Dat is altijd zo dubbel...... Aan de ene kant wil ik dat wel zien, aan de andere kant vind ik het niet diervriendelijk. Maar goed, een kijkje nemen op de markt kan gaan kwaad. We waren er tegen tienen. Ik kreeg Zuid Franse kriebels toen we de auto hadden geparkeerd en richting markt liepen... het was warm, stralend blauwe lucht, de vogels tsjilpten dat het een lieve lust was... een heerlijk sfeertje.... en een gezellige markt met allerlei kraampjes; veel kleding waar ik juist van hou, veel groente en fruit, een heerlijke olijvenkraam waar ik het niet kon nalaten lekkere "noirs aux herbes" te kopen en groene met van alles er door. Ook een grote doos nectarines namen we mee. Aan het eind van de markt was een mooie hal waar kippen e.d. werden verkocht. Ik ben een kippen-mens en had ze het liefste allemaal meegenomen. Er waren leuke soorten bij; jammer dat ik hier geen ren hier heb........ Verder zag ik cailles, die krijg ik in Nederland straks ook nog, jammer dat ik ze van hier niet mee kan nemen....., dindes, pintades, canetons...... veel soorten......Vond het moeilijk om ze allemaal te zien in die kleine kratjes....... niks voor mij... Ik bedacht dat het helemaal goed was dat dochter Harmke er niet bij was... die heeft sinds een tijdje drie zijdehoentjes en ze vindt zelfs haar buitenren voor die drie te klein... toen moest ik wel even lachen, want het is een prima ren.... maar nee, er komt nog een ren aan vast.... voor haar baby's...... Overigens was de hal, waarin de dieren werden verkocht, wel heel mooi vond ik, en voor wat dat betreft, wel lekker koel voor de beesten. 

Al met al wel een heerlijk Frans sfeertje op de zonovergoten markt.

Vandaag wordt het weer zo'n warme dag.  Tegen half elf halen we Martine en Hiske een dagje op. Ze moeten toch ook nog een beetje wat van de omgeving zien! We moeten nog even overleggen wat we gaan doen.... Vichy en shoppen? Of bv naar de Puy de Dome, met het treintje... ook niet onaantrekkelijk in deze hitte. We gaan het zien.....

 For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then. 

 
It was warm yesterday..... the thermometer touched 40 degrees (it was still hanging in the sun at the time).... inside it was bearable, thick walls and shutters closed... I alternately looked at the Olympic Games on the TV and then went back to the attic above the kitchen for about ten minutes to clean up... I couldn't last longer there: dusty and mouse droppings is not a good combination for me. After ten minutes I have to take a break for half an hour to avoid having an allergic reaction. But.... it's almost done up there! Monday morning is market day in Maringue, a town about 45 minutes away. It seems to be a nice market, also selling live poultry. That is always so ambiguous...... On the one hand I would like to see that, on the other hand I don't think it is animal friendly. Anyway, taking a look at the market can do no harm. We got there around ten. I got southern French jitters when we parked the car and walked towards the market... it was warm, bright blue sky, the birds were chirping like crazy... a lovely atmosphere... and a cozy market with all kinds of stalls; lots of clothes that I love, lots of fruit and vegetables, a delicious olive stall where I couldn't resist buying tasty "noirs aux herbes" and green ones with all sorts of things in them. We also took a large box of nectarines with us. At the end of the market was a beautiful hall where chickens and the like were sold. I'm a chicken person and would have loved to take them all with me. There were nice varieties; Too bad I don't have a run here here........ I also saw cailles, which I will soon get in the Netherlands too, too bad I can't take them with me from here....., dindes, pintades, canetons...... many types...... I found it difficult to see them all in those small crates...... not for me... I thought it was completely fine that daughter Harmke was not there... she has had three silkies for a while now and she even thinks her outdoor run is too small for those three... then I had to laugh, because it is a great run.... but no, there will be still attached a run.... for her babies...... By the way, I thought the hall where the animals were sold was very beautiful, and for that matter, nice and cool for the animals. All in all, a lovely French atmosphere on the sun-drenched market. Today will be another warm day. Around half past ten we pick up Martine and Hiske for a day trip. They should also see a bit of the area! We still have to discuss what we are going to do.... Vichy and shopping? Or, for example, to the Puy de Dome, by train... also not unattractive in this heat. We will see.....

 

Het stond al weken groot aangegeven als we door Fèrrieres sur Sichon reden..... Brocante 28 juillet! Nou, daar wilde ik natuurlijk naar toe. Een brocante lekker dicht bij huis... 

Het was vanochtend nogal mistig, maar ach, we weten het al: als de zon er eenmaal door komt.... We waren erg benieuwd naar de brocante... Frank zei al... als het een paar kraampjes zijn kunnen we daarna nog even doorrijden naar Le Mayet de Montagne, naar de marché aux puces...... Je weet het maar nooit... ik herinner me nog de plantenmarkt in Lachaux... uiteindelijk stond daar 1 tafeltje met een paar plantjes...... Nou is Lachaux natuurlijk klein vergeleken bij Fèrrieres, maar toch..... Wie schetst onze verbazing toen we nog voor Fèrrieres de eerste tafeltjes met spulletjes al zagen staan..... en dat ging nog wel even door.... stapvoets werden we door Fèrrieres geleid en echt overal stonden tafeltjes met allerlei waar, er waren Buvettes met wijn, standjes met worstjes, kaasjes..... Het zag er allemaal super gezellig uit. We vonden gelukkig nog een plekje voor de auto voor een tuinhek. We hadden oogcontact met de mevrouw die blijkbaar achter het hek woonde en die knikte zo van: ja, zet maar neer. Mooi dus. Tsja... en toen werd het struinen... en ik had een doel: ik wilde nog wat dingen voor de gasten-badkamer zien te vinden. Nou, er waren spullen te over.... ik vond drie erg leuke aardewerken bekers op  voetjes met rode kersen erop; die zouden geweldig zijn op de wastafel in de badkamer. Voor € 1,50 kreeg ik ze alle drie! Ik vond een zelfde bordeaux rode Laguiole bestek die ik ook al bij Mayet had gekocht. Deze was zelfs nog goedkoper dus nu heb ik voor 8 personen dat mooie rode bestek; mooi bij mijn borden en schalen met de bekende rode roos. Er stonden best wel veel van de lampet-sets. We hadden er laatst al eentje gekocht maar die was net toch wat te groot om in de gasten-badkamer te zetten. En toen zag ik een veel kleinere set... die zou perfect op die zuil in de badkamer passen. Even vragen wat ie moest kosten...... € 3,00! Nou, die ging natuurlijk ook mee! Verder was ik nog op zoek naar een hanglampje voor in de badkamer. Die vonden we ook, dat wil zeggen, een leuk oud lampje, maar waarschijnlijk niet helemaal geschikt voor de badkamer... maar ach... in onze slaapkamer zou ie ook leuk staan. En dat weer voor € 3,00. De mensen achter de tafel helemaal enthousiast. Ze hadden wat verkocht! Bepakt en bezakt, sjouwend met tassen, slenterden we door de straatjes van Ferrières. Wat een leuk plaatsje was het eigenlijk. Leuke straatjes die omhoog (of omlaag, het is maar hoe je het bekijkt) liepen, leuke huizen; een paar pleintjes en heel veel kraampjes. De plaatselijke muziekband speelde en we maakten een praatje met Nederlanders die daar een huis hebben; als we door Ferrières rijden zien we daar altijd een Nederlandse auto staan. Toen we zo ongeveer alle straatjes gehad hadden kwamen we weer uit bij de auto. Snel naar huis want het liep al weer tegen midi. Thuisgekomen eerst wat drinken en toen de spulletjes afwassen en kijken hoe het in de gasten-badkamer zou staan......

Nou... oordeel zelf.........

 

 

For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then.

It had been signposted for weeks when we drove through Fèrrieres sur Sichon..... Brocante 28 July! Well, of course I wanted to go there. A flea market close to home... It was quite foggy this morning, but hey, we already know: once the sun comes through... We were very curious about the flea market... Frank already said... if there are just a few stalls, we can then continue to Le Mayet de Montagne, to the marché aux puces...... You never know... I still remember the plant market in Lachaux... in the end it was there is 1 table there with a few plants...... Now Lachaux is of course small compared to Fèrrieres, but still..... Who can describe our surprise when we saw the first tables with things in front of Fèrrieres.... . and that went on for a while... we were led through Fèrrieres at walking pace and there were tables everywhere with all kinds of goods, there were Buvettes with wine, stands with sausages, cheeses... It all looked super nice. . Luckily we found a spot for the car in front of a garden gate. We had eye contact with the lady who apparently lived behind the fence and she nodded like: yes, put it down. So nice. Well... and then I started searching... and I had a goal: I wanted to find some things for the guest bathroom. Well, there was plenty of stuff... I found three very nice earthenware cups on feet with red cherries on them; those would be great on the bathroom sink. I got all three for €1.50! I found the same burgundy red Laguiole cutlery that I had already bought at Mayet. This one was even cheaper so now I have that beautiful red cutlery for 8 people; beautiful with my plates and bowls with the famous red rose. There were quite a few of the lampet sets. We recently bought one, but it was a bit too big to put in the guest bathroom. And then I saw a much smaller set... it would fit perfectly on that column in the bathroom. Just ask what it should cost... € 3.00! Well, of course he came along too! I was also looking for a hanging lamp for the bathroom. We also found that one, that is to say, a nice old lamp, but probably not entirely suitable for the bathroom... but oh well... it would also look nice in our bedroom. And that again for € 3.00. The people behind the table were completely enthusiastic. They had sold something! Packed and ready, lugging bags, we strolled through the streets of Ferrières. What a nice place it actually was. Nice streets that went up (or down, depending on how you look at it), nice houses; a few squares and lots of stalls. The local music band played and we had a chat with Dutch people who have a house there; When we drive through Ferrières we always see a Dutch car there. When we had pretty much covered all the streets, we returned to the car. Hurry home because it was already approaching midi again.When we got home, we first had a drink and then washed the things and saw how they would look in the guest bathroom...... Well... judge for yourself.........

Met de koop destijds van ons huisje werden we niet alleen eigenaar van ons heerlijke plekje maar ook van "ons" huisdier aldaar.... Harry.... Ik heb het in het verleden al wel eens over Harry gehad...... Harry is onze "huis-hagedis" . Eerlijk, In Frankrijk is een huis niet compleet zonder een huis-hagedis en gelukkig hebben wij er ook eentje, zo'n kleintje....... Ik vind ze fantastisch. Ze zijn zo sierlijk en ik kan er enorm van genieten als ik ze langs de muur zie schieten. Ach, die Harry.... Hij is vernoemd naar de gekko (tenminste ik denk dat het een gekko is) uit de serie "Death in Paradise" waar de rechercheur, die overigens een meer dan heerlijk plekje heeft om te wonen, een huis-gekko heeft: Harry! Wij hebben dus ook een Harry.... wat zeg ik... soms wel twee of drie......

Harry dus.... hij heeft dit jaar wel heel lang op zich laten wachten voordat hij tevoorschijn kroop.... ik werd er al een beetje verdrietig van....... de afgelopen weken ......geen Harry....... Tot een paar dagen geleden hij opeens achter een luik vandaan roetste..........Jaaaaaa bienvenue Harry (je spreekt het natuurlijk op zijn Frans uit met de klemtoon op de laatste lettergreep). Hij is nog een beetje verlegen; dat komt vast omdat hij mij zooooooo lang niet gezien heeft; juli vorig jaar was de laatste keer......ik hoop dat onze relatie weer wat beter wordt en hij zich weer wat meer vertoont. Maar in ieder geval is hij er weer.....want wat is een huisje zonder een Harry??

Death in Paradise-Harry

onze/our Harry

 

 For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then.

With the purchase of our house at the time, we not only became the owners of our lovely place but also of "our" pet there.... Harry.... I have talked about Harry in the past..... Harry is our "house lizard". Honestly, in France a house is not complete without a house lizard and luckily we have one too, such a small one... I think they are fantastic. They are so graceful and I really enjoy watching them dart along the wall. Oh, that Harry.... He is named after the gecko (at least I think it is a gecko) from the series "Death in Paradise" where the detective, who by the way has a more than wonderful place to live, has a house -gecko: Harry! So we also have a Harry... what am I saying... sometimes two or three... So Harry... he took a long time to emerge this year... .. it already made me a bit sad....... the past few weeks......no Harry....... Until a few days ago he suddenly came out from behind a hatch... .......Jaaaaaaa bienvenue Harry (of course you pronounce it in French with the emphasis on the last syllable). He is still a bit shy; That's probably because he hasn't seen me for sooooooooo long; July last year was the last time......I hope our relationship gets better and he shows up a bit more. But at least he's back.....because what is a house without a Harry??

 

Gisteravond was de opening van de Olympische Spelen in Parijs. En juist omdat het in Frankrijk was wilde ik eigenlijk toch wel kijken. Ik ben nooit zo van die openingen maar deze was toch echt spectaculair! Ik wilde eigenlijk vroeg naar bed maar heb het een hele tijd langer uitgehouden.....

Geen openingsfeest in een stadion, maar een feest midden door Parijs, met de deelnemende landen op boten over de Seine, met dans en muziek op bruggen.....met als middelpunt toch steeds de Eiffeltoren. Het was prachtig, het was indrukwekkend.... zelfs het megaslechte weer, het stortregende de hele avond, kon de pret niet drukken. Er werd gedanst op van die pontons, bruggen veranderden in catwalks, de energie en vreugde straalde overal van af. Er werd natuurlijk een vredesboodschap door gegeven en dat raakt mij dan. Waarom, waarom kan het niet gewoon zo zijn, iedereen samen, iedereen die elkaar respecteert, of je nou rood, wit, blauw of zwart bent, of je valt op een man of een vrouw of weet ik wie, het is fijn als je iemand hebt op wie je valt. Het zou zo simpel moeten zijn.....en het begint al bij jezelf en je naasten.....

Maar goed, het was dus een prachtig schouwspel. Het mooiste deel vond ik misschien wel het grote mechanische paard, dat met een ruiter er op over de Seine galoppeerde en de Olympische vlag naar de Eiffeltoren bracht om gehesen te worden. Werkelijk een prachtig gezicht!! Het optreden van Celine Dion heb ik uiteindelijk toch niet meer gezien, ik was te moe. Gelukkig kan ik het straks op internet vast nog wel ergens bekijken.

En nu.... laat de Spelen maar Beginnen... en ik hoop dat ze kunnen bijdragen aan een beetje meer vrede..........

 

 For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then. 

 Last night was the opening of the Olympic Games in Paris. And because it was in France I actually wanted to watch it. I'm never a fan of those openings, but this one was really spectacular! I actually wanted to go to bed early, but I held out for a long time longer..... Not an opening party in a stadium, but a party in the middle of Paris, with the participating countries on boats on the Seine, with dancing and music on bridges... ...with the Eiffel Tower as the centerpiece. It was beautiful, it was impressive... even the very bad weather, it rained all evening, could not spoil the fun. People danced on those pontoons, bridges turned into catwalks, energy and joy radiated from everywhere. Of course, it gave a message of peace and that touched me. Why, why can't it just be like this, everyone together, everyone who respects each other, whether you are red, white, blue or black, whether you like a man or a woman or I know who, it is nice if you have someone who you fall for. It should be that simple.....and it starts with yourself and your loved ones..... Anyway, it was a beautiful spectacle. Perhaps the most beautiful part was the large mechanical horse that galloped across the Seine with a rider on it and brought the Olympic flag to the Eiffel Tower to be hoisted. Truly a beautiful sight!! In the end I didn't see Celine Dion's performance anymore, I was too tired. Fortunately, I will probably be able to watch it somewhere on the internet later. And now... let the Games Begin... and I hope they can contribute to a little more peace..........

 Een paar dagen geleden schreef ik over La guerre des oeufs..... nou, die guerre duurt nog voort.......😂

Janneke ging gister weer voor de kippen zorgen en had bedacht dat ze daarna misschien wel een cake kon maken (we doen dat ook wel samen als ik in Nederland ben en we proberen dan allerlei lekkere recepten uit). DUs ze had eitjes nodig..... en die zijn er genoeg momenteel in ons kippenhok. Tsjaaaaa en toen waren de legnesten leeg.... geen ei te bekennen......wat een teleurstelling.... geen ei, dus ook geen cake.....

Jaja, buurjongetje Silvan was haar voor geweest. Nou is dat niet zo erg, hij mag ook eitjes halen, want hij helpt mij vaak met voeren en is heel precies met het open en dicht doen van de deurtjes van de hokken; ik hoef niet bang te zijn dat er een kip ontsnapt. Maar goed, Silvan heeft vakantie, dus wat meer tijd, dus die loopt een paar keer per dag wel bij ons langs om te kijken of er nog eitjes zijn! Nou had zijn moeder, buurvrouw Rina, al gezegd dat hij alleen uit het kleine hokje de eitjes mocht halen, zo bleef er voor anderen ook wat over, maar samen met een vriendje hadden ze dus alle hokjes leeggehaald. Aj....... wel keurig dat hij dat opbiechtte aan zijn moeder. "Voor straf" moest hij van zijn moeder de resterende eitjes (twee waren inmiddels in het pannenkoekenbeslag beland) weer terug gaan leggen. En daar ging hij... op zijn fietsje........

 

 

For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then.

A few days ago I wrote about La guerre des oeufs (the war of the eggs)..... well, that guerre still continues.......😂

Janneke went to take care of the chickens again yesterday and had thought that maybe she could make a cake afterwards (we also do that together when I'm in the Netherlands and we try out all kinds of tasty recipes). So she needed eggs..... and there are plenty of them in our chicken coop at the moment. Well, and then the nests were empty... not an egg to be seen... what a disappointment... no egg, so no cake either...

Yes, the boy next door Silvan had beaten her to it. Well, that's not so bad, he can also get eggs, because he often helps me with feeding and is very precise when opening and closing the doors of the cages; I don't have to worry about a chicken escaping. Anyway, Silvan is on holiday, so he has some more time, so he visits us a few times a day to see if there are any eggs left! His mother, neighbor Rina, had already told him that he could only get the eggs from the small cubicle, so that there would be some left over for others, but together with a friend they had emptied all the cubicles. Aj.......that's neat that he confessed that to his mother. "As punishment" his mother made him put the remaining eggs back (two had now ended up in the pancake batter). And there he went... on his bicycle......

 

Gister een lekker klungel-dagje. Allereerst was daar de badkamer. Alles stond weer op zijn plek en wat ziet het er allemaal prachtig uit. Voor mij is het zo'n badkamer waarvan je plaatjes ziet en denkt: zoiets zou ik ook willen...nou.......le voila! Daarna was de logeerkamer aan de beurt. Die moest opgeruimd worden voor je weet maar nooit wie er nog een nachtje komt logeren. Ook daar ben ik druk bezig geweest. Gestoft, spullen er uit en zelfs het bed opgemaakt. En hoewel ook die kamer nog niet af is ziet hij er al zo leuk en uitnodigend uit! Toen vorig jaar Harmke en Henk Jan hier logeerden hadden we profisorisch een nachtkastje en een soort side-table van hout gemaakt.....het is dus heel simpel en krakemikkerig maar het staat toch leuk en geeft wat sfeer aan de kamer. De bedoeling is verder dat één muur van de kamer nog opgevuld wordt maar dat je de stenen kunt blijven zien. Er is een stukje gedaan en dat ziet er super uit. Wel heel veel werk. De andere muur is ook met ruwe steen maar daar gaan we wrs. toch een wandje voorzetten. Die kamer is in ieder geval nu dus tot zo ver klaar... 

Toen we gisterochtend net ontbeten hadden kwam Jeannot langs (ik probeer de naam "de Pygmee" te vergeten 😀 ) met kleinzoontje Liam. Ik had een pot pruimenjam voor hem en hij zei dat ik nog meer pruimen mocht halen. Nou dat laat ik me geen tweede keer zeggen! Dus 's middags met Frank nog even naar beneden gelopen. Terwijl ik de pruimen ging plukken gingen Jeannot en Frank aan het bier terwijl Liam aan het puzzelen was. Ook de vrouw van Jeannot, Marie Pierre, was er en zo hebben we die dus ook ontmoet. Daarna met een tas met pruimen weer het weggetje naar boven opgelopen. Frank heeft 's middags meteen paté brisé, bladerdeeg, en brie gehaald zodat we vandaag de pruimen-brietaart kunnen maken. Als er dan nog wat over is kan ik misschien nog wat jam maken, met wat tijm. Dat groeit en bloeit hier bij het weiland in overvloed momenteel. Prachtig gezicht die kleine paarse vlekken in de berm. ;s Avonds zaten we heerlijk achter op het terras. We hadden daar net gegeten toen Rosemarie appte.... En weet je wat? Ze komen eind volgende week een paar dagen... Hoe leuk is dat! Geweldig, zo'n spontane actie. Ze heeft straks vakantie en ik had al een beetje geroepen: nou dan komen jullie toch hier langs? Ik vind het echt geweldig.....enne...... dan heb ik de logeer- en badkamer al klaar. Frank moet nog even aan de slag voor de trap naar boven. Die staat er al maar omdat de opgang naar de andere kant is verplaatst moet er nog een traptrede bij...en een leuning zou ook niet gek zijn...... Nou meteen goede redenen om daar mee aan de slag te gaan!

Ik kijk er al naar uit!!!!!!

For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then.

 Yesterday was a nice clumsy day. First of all there was the bathroom. Everything was back in place and it all looks beautiful. For me it's one of those bathrooms where you see pictures and think: I would like something like that too...well...le voila! Then it was the guest room's turn. It had to be cleaned up before you know who will come and stay the night. I have also been busy there. Dusted, stuff out and even made the bed. And although that room is not finished yet, it already looks so nice and inviting! When Harmke and Henk Jan stayed here last year, we had made a bedside table and a kind of side table out of wood... so it is very simple and rickety, but it still looks nice and adds some atmosphere to the room. The intention is that one wall of the room is still filled in, but that you can still see the stones. A piece has been done and it looks great. A lot of work. The other wall is also made of rough stone, but we'll probably  put up a wall in front of it anyway. In any case, that room is now ready so far... When we just had breakfast yesterday morning, Jeannot came by (I'm trying to forget the name "the Pygmy" 😀 ) with grandson Liam. I had a jar of plum jam for him and he said I could get more plums. Well, I won't let myself say that a second time! So in the afternoon I walked down with Frank. While I went to pick the plums, Jeannot and Frank had a beer while Liam was doing a puzzle. Jeannot's wife, Marie Pierre, was also there and that's how we met her. Then we walked up the road again with a bag of plums. In the afternoon, Frank immediately got pate brisé, puff pastry and brie so that we can make the plum and brie cake today. If there is any left, I might make some jam, with some thyme. It is growing and blooming in abundance here at the meadow at the moment. Beautiful sight, those little purple spots on the roadside. In the evening we sat on the terrace at the back. We had just eaten there Rosemarie texted.(my dear friend) .. And you know what? They're coming for a few days at the end of next week... How nice is that! Great, such a spontaneous action. She will soon be on holiday and I had already shouted: well then you will come over here, won't you? I really love it.....and......then I already have the guest room and bathroom ready. Frank still has to work on the stairs in the Grange (barn), because there is where the guest and bathroom are. It is already there, but because the entrance has been moved to the other side, an additional step is needed... and a handrail wouldn't be bad either...... Well, good reasons to get started with that! I'm looking forward to it!!!!!!

 

Na twee dagen hard werken is de badkamer dan zo ver dat 'ie op de foto mag. Er moet nog veel gebeuren: verlichting (nu doen we alles nog met een schemerlampje ), er moet nog een plafond in, het handdoekenrek moet nog worden opgehangen......maar toch.... je kunt heel goed zien hoe het is geworden.... en ik ben er zoooo trots op.... ik vind het zooooo mooi!. In je gedachten bedenk je dan hoe het er uit zou moeten zien maar het is zelfs beter geworden dan dat. De afgelopen dagen dus het randje langs de kant gesjabloneerd. Ik had wel eens van die houten vloeren gezien in oude boerderijen waar dan ook op geschilderd was en zoiets wilde ik dus ook. Een tijd terug al de sjablonen gekocht bij Temu. Bij het hoeksjabloon wat figuurtjes weggelaten zodat ie mooi kon overlopen in het randsjabloon. Ben er zo blij mee! Het was me het werkje wel, vooral bij de toiletpot en bij de buizen......Maar het is gelukt! En toen de vloer twee keer met bootlak gelakt. Ik ben zo blij met het resultaat! En veel dingen uit de kringloop of marktplaats: het kastje, de spiegel, het handdoekenrek. Nu moeten we nog afwerken; de stenen muur gaan we ietsje meer voegen zodat er wat minder diepe gaten in zitten (is nl erg stoffig), plintjes overal.... Maar het grote geheel is er.......Ik ben zo'n blij ei........

De foto's tonen "the making of..."

For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then.

 

After two days of hard work, the bathroom is ready for a photo. There is still a lot to be done: lighting (now we still do everything with a table lamp 🙂 ), a ceiling still needs to be installed, the towel rack still needs to be hung......but still... you can clearly see how it will become.... and I am soooo proud of it... I think it is so beautiful!. In your mind you imagine what it should look like, but it turned out even better than that. So the last few days I stenciled the edge along the side. I had seen those wooden floors in old farmhouses that had been painted on and so I wanted something like that too. I bought the templates from Temu a while ago. I left out some figures on the corner template so that it could flow nicely into the edge template. I'm so happy with it! It was quite a job, especially with the toilet bowl and the pipes... But we did it! And then the floor was varnished twice with boat lacquer. I am so happy with the result! And many things from the thrift store or marketplace: the cupboard, the mirror, the towel rack. Now we still have to finish; We are going to add a little more to the stone wall so that there are fewer deep holes in it (it is very dusty), skirting boards everywhere.... But the big picture is there.......I am such a happy egg. ....... The photos show "the making of..."

 

We hebben twee kleine buurmeisjes, Mia zal zo'n jaar of acht zijn en Camelia een jaar of vier. Moeder Claire is gek op dieren en de buren hebben dan ook een heel beestenspul: geiten, varkentjes, honden en paarden. Drie "zielige" paarden die gered zijn van de slacht en twee kleine shetlandpony's. Het was vanochtend een stralende ochtend en we zagen al heel wat bedrijvigheid bij de buurtjes. De twee kids waren druk bezig met het poetsen van de pony's en kleine Camelia liep parmantig rond met een rijcap. Ze gingen rijden... dat wil zeggen... de kleinste want grote zus Mia had volgens mij niet zo veel zin; die liep liever met de pony aan een touw. Ook papa Stephane was opgetrommeld om te helpen. Camelia vond het allemaal wel leuk maar toen ze eenmaal op de pony zat vond ze mij veel interessanter, want de buurvrouw ging een paar foto's maken! Ze zat achterstevoren op de pony om naar mij te zwaaien. Streng zei ik in mijn beste Frans dat ze niet op mij moest letten maar op haar pony, wat van haar een heerlijk gegiechel en extra zwaaien opleverde....... En toen gingen ze een rondje "dorp". Bij terugkomst had ik nog een kleine verrassing want bij het opruimen van ons huis in Nederland had ik nog een leuke nieuwe paardrijtrui en paardenrugtas gevonden; waren ooit prijzen geweest voor een paardrijwedstrijd die we hadden georganiseerd. De meiden vonden het geweldig. Hopelijk denk kleine Camelia nu niet dat ze elke keer na een ritje op haar pony iets van me krijgt😃.

Voor wat Engels sprekende vrienden volgt hieronder het verhaaltje in het Engels. Ik heb hem via google laten vertalen (het is anders wel erg veel werk als ik het zelf doe) dus misschien lopen de zinnen zo nu en dan niet helemaal goed.

 

For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then.

 

We have two little girls next door, Mia must be about eight years old and Camelia about four years old. Mother Claire loves animals and the neighbors have a lot of animal stuff: goats, pigs, dogs and horses. Three "sad" horses saved from slaughter and two small Shetland ponies. It was a bright morning this morning and we already saw a lot of activity in the neighborhoods. The two kids were busy cleaning the ponies and little Camelia walked around cheerfully with a riding cap. They went for a horse riding trip... that is to say... the smallest one because I don't think big sister Mia was in the mood; he preferred to walk with the pony on a rope. Dad Stephane was also called in to help. Camelia liked it all, but once she was on the pony she found me much more interesting, because the neighbor started taking some pictures! She sat backwards on the pony to wave at me. I  told her in my best French that she should not pay attention to me but to her pony, which resulted in a wonderful giggle and extra waving from her... And then they went for a tour in the "village". When they returned I had a little surprise because when cleaning out our house in the Netherlands I had found a nice new riding sweater and horse backpack; had once been prizes for a horse riding competition we organized. The girls loved it. Hopefully little Camelia doesn't think she'll get something from me every time she rides her pony😃.

 Gister was nou zo'n dag waarvan ik kan zeggen: dat vind ik nou zo leuk hier....... het is deze weken, omdat ik hier nu wat langer achter elkaar ben dan twee of drie weken, zo lekker om gewoon het gevoel te hebben dat je hier gewoon "woont", niks geen vakantie en allerlei dingen bezoeken (doen we zo nu en dan ) maar gewoon... leven, de alledaagse dingen.

Zo zaten we gisteren voor ons huisje aan het ontbijt. Nou loopt het weggetje dat toegang geeft tot ons gehuchtje en daarna dood loopt langs ons huisje dus wij kunnen precies in de gaten houden wie of wat er langskomt😁.... Gister kwam dus één van de vakantiehuis-bewoners langs lopen met zijn kleinzoontje. Kleinzoontje Maximillian is helemaal gek op onze Barkley, weet ook hoe hij heet, dus hij riep hem en dat was meteen spelen met elkaar. Ondertussen maakten we een praatje met zijn opa. Of hij ook een kop koffie wilde? Nou, dat wilde hij wel. Dus een stoel bij gehaald en een kop koffie. Even later liep "de Pygmee"(misschien al bekend uit een vorig verhaaltje van mij), ook met een kleinzoontje langs. Dus ook die schoof aan, terwijl de twee kleinkids zich heerlijk vermaakten met Barkley. Gezellig hoor, zo op de vroege ochtend. Het leek wel een vergadering van de dorpsoudsten die daar gezellig aan de koffie zaten!

De Pygmee, overigens weten we nu zijn naam : Jeannot!, vroeg aan mij of ik interesse had in pruimen.....nou dat hoefde hij me geen twee keer te vragen... ik en fruit......Ik ben gek op het maken van jams en chutney's en had van de week juist drie potjes jam van kruisbessen en witte bessen gemaakt van de drie struikjes die we hier hebben geplant. Ik heb, sinds we hier zijn, ook altijd al alle glazen potjes bewaard, voor je weet maar nooit........ Dus toen de heren weer opstapten nodigde de Pygmee, moet nog even aan zijn "andere" naam Jeannot wennen, me meteen uit om even mee te lopen voor de pruimen. Hij woont beneden over de weg in een ander klein gehuchtje met drie huizen. Daar heeft hij een paar fruitbomen en de kleine pruimenboom zat overvol. Ik mocht zo plukken. Ik heb een bescheiden zakje geplukt en heb hem beloofd om hem een pot jam te brengen als ik die gemaakt had.

Dus gister aan het eind van de dag aan de slag met de pruimen voor de jam. Eerst de mooiste pruimen, hoewel ze waren allemaal prachtig, er uit gehaald en op de fruitschaal gelegd, heerlijk om zo te eten. Daarna nog wat in de vriezer gelegd om tzt een heerlijke pruimen-brie taart mee te maken, en de rest ontpit. Het was nog een hele kunst om in ons piepkleine keukentje jam te maken met het is gelukt en ze is heerlijk! Straks nog even etiketjes, in het Frans, maken, leuk lapje stof om de deksel en dan denk ik dat ons hele gehuchtje van de week ontbijt met baguette met pruimenjam!

 

 For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then.

Yesterday was one of those days where I can say:that is why I really like it here....... it is these weeks, because I have been here for a bit longer in a row than two or three weeks, so nice to just to have the feeling that you just "live" here, nothing, no holidays and visiting all kinds of things (we do every now and then) but just... life, the everyday things.

So yesterday we were having breakfast in front of our house. Now the road that gives access to our hamlet and then dead ends runs past our house so we can keep an eye on exactly who or what is passing by😁.... So yesterday one of the holiday home residents walked by with his grandson. Grandson Maximillian is crazy about our Barkley, he also knows his name, so he called him and they immediately started playing together. In the meantime we had a chat with his grandfather. Did he also want a cup of coffee? Well, he wanted that. So we grabbed a chair and a cup of coffee. A little later, "the Pygmy" (perhaps already known from a previous story of mine), also walked by with a grandson. So he also joined us, while the two grandkids had a great time with Barkley. Nice, so early in the morning. It looked like a meeting of the village elders who were having a nice coffee there!

The Pygmy, by the way, now we now know his name: Jeannot!, asked me if I was interested in plums... well he didn't have to ask me twice... me and fruit... me I love making jams and chutneys and this week I had just made three jars of gooseberry and white currant jam from the three shrubs we planted here. Since we've been here, I've always kept all the glass jars, you never know... So when the gentlemen got back on the boat, the Pygmy still had to get used to his "other" name Jeannot. , immediately invited me to come along for the plums. He lives down the road in another small hamlet with three houses. He has a few fruit trees there and the small plum tree was overflowing. I was allowed to pick like that. I picked a modest bag and promised to bring him a jar of jam when I made it.

So yesterday at the end of the day I started working on the plums for the jam. First the most beautiful plums, although they were all beautiful, removed and placed on the fruit bowl, delicious to eat. Then put some in the freezer to make a delicious plum-brie cake in the future, and pitted the rest. It was quite an art to make jam in our tiny kitchen, but we succeeded and it is delicious! I'll just have to make labels in French later, put a nice piece of fabric around the lid and then I think our entire hamlet of the week will have breakfast with a baguette with plum jam!

 Vanochtend reden we naar le Mayet de Montagne... de marché aux puces is ook op zondag open dus leuk om nog even een kijkje te nemen. Ik had nl dringend wat nodig 😀, een bloempot voor de mooie plant die ik van Frederique en Patrice had gekregen...... Omdat het een stuk frisser was dan gister kon Barkley ook makkelijk mee in de auto. Onderweg renden opeens twee bruine beestjes voor ons uit over de weg. Ter grootte van een kat, roestbruin en ze renden echt heel soepel voor ons uit... Frank riep eerst: baby- wild zwijntjes....maar daar liepen ze toch te golvend en te soepel voor. Eentje dook al gauw de berm in, de andere rende nog een tijdje door over de weg, zo lang dat ik tijd had om mijn telefoon uit de tas te vissen en nog een snelle opname te maken. Maar wat het nou was? Ik denk zelf aan een marter. Heb op internet wat foto's van marter-achtigen opgezocht en daar ga ik voor. Hermelijnen en wezeltjes zijn kleiner, een bunmzing heeft meer wit en deze twee waren echt, zo ver ik kon zien, helemaal roestbruin........ Zouden we er achter komen?

en ik kan het niet laten....nog even wat foto's van mijn schatten, gescoord op de marché aux puces....

                                        de bloempot (voorraadpot)

For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then.

  This morning we drove to le Mayet de Montagne... the marché aux puces is also open on Sundays so it's nice to take a look. I urgently needed something 😀, a flower pot for the beautiful plant that Frederique and Patrice gave me...... Because it was a lot cooler than yesterday, Barkley could easily stay in the car. On the way, two brown creatures suddenly ran across the road in front of us. The size of a cat, rusty brown and they ran really smoothly in front of us... Frank first shouted: baby wild pigs.... but they ran too wavy and too smoothly for that. One soon dived onto the side of the road, the other ran along the road for a while, so long that I had time to fish my phone out of the bag and take a quick shot. But what was it? I'm thinking of a marten myself. I looked up some photos of marten-like creatures on the internet and that's what I went for. Ermines and weasels are smaller, a woodcat has more white and these two were really, as far as I could see, completely rusty brown... Would we find out?

 Nou, dat waren me een regenbuien wel vannacht! Zooooooo......... onweer.....flinke flitsen...... maar vooral die regen...ik maakte me best wel zorgen want het dak op het kleine zoldertje boven de keuken lekt. Het begon begin van de avond al met een korte bui met hagel. Dan krijg ik het echt benauwd want moet ik meteen denken aan de hagelbui twee jaar geleden, toen we het huisje net drie dagen hadden en hagelstenen zo groot als tennisballen door het dak sloegen...verschrikkelijk.....voor die tijd nooit bij nagedacht dat die zo maar door je dak konden slaan. Gelukkig waren dit maar "kleine" hagelsteentje, zo groot als een knikker. Tegen drieen werd ik wakker en kon niet meer slapen. Ik ben er toen toch uit gegaan om te kijken of het erg lekte boven de keuken. Van de week had ik daar alle platen aan de binnenkant van het zolderdak er al uit gesloopt. De planning was om komende week het dak op te gaan om de twee lekken die er zitten te repareren. Nou maakt de vlizotrap, die naar het zoldertje leidt een ontzettend kabaal, maar ik heb hem midden in de nacht toch maat naar beneden getrokken. Inderdaad lekte het op de twee bekende plekken, waarbij op één stukje niet alleen de balk nat was maar ook de grond eronder.... drup drup drup.... gauw maar een ovenschaal eronder gezet........ Vandaag maar eens aan de slag....

Het viel me mee want in de emmer die naast het huis stond, zit nu een flinke hoeveelheid water.....Er is heel wat gevallen vannacht!

 

 For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then.

 Well, there were quite a few rain showers last night! Soooooooo...... thunder... big flashes...... but especially the rain... I was quite worried because the roof in the small attic above the kitchen is leaking. It started early in the evening with a short shower of hail. Then I get really short of breath because I immediately think of the hailstorm two years ago, when we had only had the house for three days and hailstones as big as tennis balls smashed through the roof...terrible...never before then. I thought they could just smash through your roof. Fortunately, these were only "small" hailstones, the size of a marble. I woke up around three o'clock and couldn't sleep anymore. I then went out to see if it was leaking badly above the kitchen. This week I had already demolished all the panels on the inside of the attic roof. The plan was to go on the roof next week to repair the two leaks. Now the loft ladder that leads to the attic makes a terrible noise, but I managed to pull it down in the middle of the night. Indeed it was leaking in the two known places, where in one part not only the beam was wet but also the ground underneath it.... drip drip drip.... quickly put an oven dish underneath..... Today Let's get started....

It wasn't too bad because there is now a large amount of water in the bucket that was next to the house..... A lot fell last night!