Gister was nou zo'n dag waarvan ik kan zeggen: dat vind ik nou zo leuk hier....... het is deze weken, omdat ik hier nu wat langer achter elkaar ben dan twee of drie weken, zo lekker om gewoon het gevoel te hebben dat je hier gewoon "woont", niks geen vakantie en allerlei dingen bezoeken (doen we zo nu en dan ) maar gewoon... leven, de alledaagse dingen.

Zo zaten we gisteren voor ons huisje aan het ontbijt. Nou loopt het weggetje dat toegang geeft tot ons gehuchtje en daarna dood loopt langs ons huisje dus wij kunnen precies in de gaten houden wie of wat er langskomt😁.... Gister kwam dus één van de vakantiehuis-bewoners langs lopen met zijn kleinzoontje. Kleinzoontje Maximillian is helemaal gek op onze Barkley, weet ook hoe hij heet, dus hij riep hem en dat was meteen spelen met elkaar. Ondertussen maakten we een praatje met zijn opa. Of hij ook een kop koffie wilde? Nou, dat wilde hij wel. Dus een stoel bij gehaald en een kop koffie. Even later liep "de Pygmee"(misschien al bekend uit een vorig verhaaltje van mij), ook met een kleinzoontje langs. Dus ook die schoof aan, terwijl de twee kleinkids zich heerlijk vermaakten met Barkley. Gezellig hoor, zo op de vroege ochtend. Het leek wel een vergadering van de dorpsoudsten die daar gezellig aan de koffie zaten!

De Pygmee, overigens weten we nu zijn naam : Jeannot!, vroeg aan mij of ik interesse had in pruimen.....nou dat hoefde hij me geen twee keer te vragen... ik en fruit......Ik ben gek op het maken van jams en chutney's en had van de week juist drie potjes jam van kruisbessen en witte bessen gemaakt van de drie struikjes die we hier hebben geplant. Ik heb, sinds we hier zijn, ook altijd al alle glazen potjes bewaard, voor je weet maar nooit........ Dus toen de heren weer opstapten nodigde de Pygmee, moet nog even aan zijn "andere" naam Jeannot wennen, me meteen uit om even mee te lopen voor de pruimen. Hij woont beneden over de weg in een ander klein gehuchtje met drie huizen. Daar heeft hij een paar fruitbomen en de kleine pruimenboom zat overvol. Ik mocht zo plukken. Ik heb een bescheiden zakje geplukt en heb hem beloofd om hem een pot jam te brengen als ik die gemaakt had.

Dus gister aan het eind van de dag aan de slag met de pruimen voor de jam. Eerst de mooiste pruimen, hoewel ze waren allemaal prachtig, er uit gehaald en op de fruitschaal gelegd, heerlijk om zo te eten. Daarna nog wat in de vriezer gelegd om tzt een heerlijke pruimen-brie taart mee te maken, en de rest ontpit. Het was nog een hele kunst om in ons piepkleine keukentje jam te maken met het is gelukt en ze is heerlijk! Straks nog even etiketjes, in het Frans, maken, leuk lapje stof om de deksel en dan denk ik dat ons hele gehuchtje van de week ontbijt met baguette met pruimenjam!

 

 For some English speaking friends, below is the story in English. I had it translated via Google (it would otherwise be a lot of work if I did it myself) so maybe the sentences don't run quite right every now and then.

Yesterday was one of those days where I can say:that is why I really like it here....... it is these weeks, because I have been here for a bit longer in a row than two or three weeks, so nice to just to have the feeling that you just "live" here, nothing, no holidays and visiting all kinds of things (we do every now and then) but just... life, the everyday things.

So yesterday we were having breakfast in front of our house. Now the road that gives access to our hamlet and then dead ends runs past our house so we can keep an eye on exactly who or what is passing by😁.... So yesterday one of the holiday home residents walked by with his grandson. Grandson Maximillian is crazy about our Barkley, he also knows his name, so he called him and they immediately started playing together. In the meantime we had a chat with his grandfather. Did he also want a cup of coffee? Well, he wanted that. So we grabbed a chair and a cup of coffee. A little later, "the Pygmy" (perhaps already known from a previous story of mine), also walked by with a grandson. So he also joined us, while the two grandkids had a great time with Barkley. Nice, so early in the morning. It looked like a meeting of the village elders who were having a nice coffee there!

The Pygmy, by the way, now we now know his name: Jeannot!, asked me if I was interested in plums... well he didn't have to ask me twice... me and fruit... me I love making jams and chutneys and this week I had just made three jars of gooseberry and white currant jam from the three shrubs we planted here. Since we've been here, I've always kept all the glass jars, you never know... So when the gentlemen got back on the boat, the Pygmy still had to get used to his "other" name Jeannot. , immediately invited me to come along for the plums. He lives down the road in another small hamlet with three houses. He has a few fruit trees there and the small plum tree was overflowing. I was allowed to pick like that. I picked a modest bag and promised to bring him a jar of jam when I made it.

So yesterday at the end of the day I started working on the plums for the jam. First the most beautiful plums, although they were all beautiful, removed and placed on the fruit bowl, delicious to eat. Then put some in the freezer to make a delicious plum-brie cake in the future, and pitted the rest. It was quite an art to make jam in our tiny kitchen, but we succeeded and it is delicious! I'll just have to make labels in French later, put a nice piece of fabric around the lid and then I think our entire hamlet of the week will have breakfast with a baguette with plum jam!