Ochtendwandeling...wel...niet? Het regende flink maar toen ik in Barkley's ogen keek dacht ik: ja.... we moeten gaan...dus...(bijna) droge schoenen aan, wax coat en daar gingen we weer. Het regende behoorlijk moet ik zeggen. In plaats van links naar de ezeltjes namen we het pad rechts dat in eerste instantie meer stijgt... mooi, want op de terugweg daal je dan lekker. Het was mistig en het regende...maar dat kon ons niet deren..... Langs de kant flink wat tamme kastanje bomen maar de gevallen bolsters bevatten nog geen rijpe kastanjes...zo jammer. Een deel midden op het pad voor mij was flink omgewoeld.......en dat zag er allemaal heel vers uit...... uuuh... wilde zwijnen... ik keek wat beter en ja hoor....veel pootafdrukken. Je kon je helemaal voorstellen hoe ze met hun neuzen daar hadden zitten woelen..... Interessant maar ook wel wat "unheimisch". Verderop werd het pad smaller en donkerder en voor het eerst had ik toch het gevoel van.... laat ik maar niet al te ver die kant op gaan......je weet maar nooit of je ze nog tegenkomt........ Dus maar weer omgekeerd. Het regende ook behoorlijk dus dat was een goed excuses! Nu vielen me ook wroetsporen langs het pad op..... Ze hadden flink huisgehouden. Dat was me op de heenweg niet opgevallen. Ik was blij toen ik weer langs Patrice's huis liep...terug in de "bewoonde" wereld...haha... maar toch... ik ben zeker niet bang aangelegd maar ik wil liever toch geen wilde zwijnen op mijn pad tegen komen.

Morning walk...well...no? It was raining heavily, but when I looked into Barkley's eyes, I thought: yes... we have to go... so... (almost) dry shoes on, wax coat, and off we went again. It was raining quite a bit, I must say. Instead of going left to the donkeys, we took the path on the right, which initially climbs more... nice, because on the way back, you descend nicely. It was foggy and raining... but that didn't bother us... Along the side, quite a few sweet chestnut trees, but the fallen husks didn't contain any ripe chestnuts yet... such a shame. A section in the middle of the path ahead of me had been dug up... and it all looked very fresh... uh... wild boar... I looked closer and sure enough... lots of paw prints. You could just imagine them digging around with their noses... Interesting, but also a bit "scary." Further on, the path narrowed and darkened, and for the first time, I felt like... I'd better not go too far in that direction... you never know if you'll encounter them again... So, I turned back. It was also raining quite a bit, so that was a good excuse! Now I also noticed rooting marks along the path... They'd been wreaking havoc. I hadn't noticed that on the way there. I was glad to walk past Patrice's house again... back in "civilization"... haha... but still... I'm certainly not a scaredy-cat, but I'd rather not encounter any wild boars on my path.