Het is warm... het is loei-warm... 35 graden is niets..... en wat doe je dan? Overdag de ramen en luiken van je huis dicht... en dat helpt....kom je 's avonds dan binnen valt het op hoe koel het is. Dan 's avonds juist ramen en luiken open om de koude lucht naar binnen te laten....... En slapen doen we nog steeds op het terras.... heerlijk... Barkley vindt het vooral erg gezellig!

Maar wat doe je overdag? Gistermorgen tegen kwart voor negen op pad....met de auto naar Billom, zo'n uurtje rijden hier vandaan. Daar is twee dagen lang een knoflook-markt aan de gang. Daar in de regio wordt "de roze knoflook" geteeld die bekend staat om zijn goede smaak. De smaak komt door de vulkaanas die in de grond zit en heerlijke knoflook oplevert.

Een knoflook-feest dus, compleet met brocante, markt en festiviteiten. Het bleek een zeer drukbezocht feest te zijn, want de auto parkeren was een groot probleem. We hadden geluk, ergens achter op een pleintje konden we een plekje vinden en laat dat pleintje nou zo ongeveer bij allle feestelijkheden liggen. We waren nog niet het straatje uit of Franks oog viel op een prachtige zinken bank die was uitgestald voor een huis, samen met wat andere dingen. |Via een doorgang kwam je in de ommuurde tuin waar nog meer te koop stond. De tuin alleen was al de moeite waard, midden in het stadje, een echte oase van rust zodra je achter de muur kwam. Een binnenmuur was helemaal "behangen" met oude potten en kruiken, een mooi gezocht. Wij wilden weten wat de zinken bak zou moeten kosten en een schattig meisje van een jaar of 12 ging daarom haar vader halen. Een leuke man die vond dat we de bak voor een tientje mee mochten nemen....Wauw, wij hadden nl zelf veel meer in gedachten. Nou, die bak veranderde dus meteen van eigenaar. Het meisje mocht afrekenen van haar vader en we gaven haar het tientje voor de bak en daarna nog vijf euro voor haarzelf. Och, ze stond zo schattig naar haar verder te kijken die haar breed toegrijnsde... ja, dat mag je hebben van die mensen......nou, haar dag kon niet meer stuk, en de onze ook niet.. zo'n mooie bak....geschikt voor het kleine bronnetje bij ons op het weilandje, waar Frank met een buis een soort fonteintje heeft gemaakt. Gauw de bak naar de auto gebracht en toen verder het feestgedruis in. 

Want dat was het.....muziek, mensen, kraampjes met allerlei artikelen en natuurlijk ook stalletjes met knoflook.. in alle soorten en maten. Je kunt natuurlijk niet naar een knoflook-markt gaan en niet thuis komen zonder knoflook, dus gingen er twee bossen knoflook mee en een gevlochten streng voor dochter Harmke. En we kregen nog een hand vol knoflook in onze tas gestopt. De markt was verder echt zo'n commerciële markt, maar verliet je de hoofdstraat dan kwam je in de prachtige smalle straatjes van Billom. Want het is echt een geweldig leuke en mooie stad, met mooie huizen en kleine middeleeuwse kronkelstraatjes. De moeite waard om nog eens naar toe te gaan als het niet zo druk is. Nu zaten in de smalle straatjes alle bewoners hun spulletjes te verkopen en natuurlijk kon ik het weer niet laten.... een mooie schaal werd mijn eigendom. Ik was tussen alle aangeboden kleding op zoek naar iets met een leuk dessin voor mijn jampotjes.....op de markt in Aronnes had ik een leuk jurkje met kersen er op gezien en ik had spijt dat ik die niet had meegenomen om als lapjes te verknippen voor op mijn jammetjes. Ik zag een jurk met een schattig dessin hangen...voor één euro. Geweldig...die moest ik hebben! Toen ik hem van het rek haalde vond ik hem eigenlijk te leuk, plus dat het waarschijnlijk de maat van dochter Harmke is..... ik denk niet dat ik hem ga verknippen.

Het leukste, en eigenlijk ook vreemdste, dat ik die dag opsnorde, was bij de vrouw waar ik de schaal had gekocht. Daar lag nl een opgezet hoofd van een ree. Uuuhhh ja, nou hoop ik niet dat ik allerlei mensen over mij heen krijg, maar ik heb hem voor een paar euro gekocht. Het zit nl zo..... in december organiseren vriendinnen Heleen, Marjan en ik een soort van Kerstfeest, een Kerstdiner en dat gaan we buiten houden, in de kapschuur bij Heleen. We kwamen tijdens een gezellig wijntje te praten over de Kerst en toen zei ik dat ik ooit eens met de Kerst op een markt buiten een Kerstdiner had gegeten en dat dat zo leuk was geweest en zo sfeervol. Van het één kwam het ander en nu gaan we dus aan de slag voor een Kerstfeest in Engelse sferen, compleet met schotse ruitjes en dergelijke. Nou is er in de bijkeuken van Heleen een raam dat uitkijkt op de schuur waar het feest moet plaatsvinden... en wat zou nou mooier zijn als daar dan voor dat raam een hertenkop hangt, omhuld door dennentakken. Nou, een hert wordt het dan niet, maar wel een ree. Voor zover dus mijn aanschaf.

Weer terug op de markt  werden Frank's gympen nog gereinigd door een meneer die schoonmaakmiddelen verkocht en dit net stond uit te leggen aan een paar dames. Hij vertelde net dat je je gympen er zo mooi mee kon reinigen maar de dames hadden alleen gehakte schoentjes aan.... Frank kwam net langs en zijn gympen werden nog net niet van zijn voeten gerukt. Maar of hij toch maar even zijn gympen af wilde staan voor een reinigingsbeurt. Ik moet zeggen, ze kwamen er schoner uit (en nee, we hebben het middel niet gekocht, de dames wel...). 

Na een tijdje hadden we het wel gezien en besloten we de auto weer op te zoeken en via via weer huiswaarts te keren..... Eigenlijk zochten we onderweg een stukje waar we even konden stoppen, wat stokbrood konden eten en hond Barkley konden laten rennen. Maar dat lukte niet, het was zoooooo ontzettend druk. Overal waar je maar even kon parkeren wemelde het van de toeristen, wandelaars en dagjesmensen. Er was in de buurt een meer, nou....vanaf kilometers afstand zag je al rijen auto's geparkeerd staan. We zijn toen maar gauw doorgereden en waren blij toen we weer in "onze contreien" kwamen, daar was het tenminste lekker rustig. 

Blij toen we thuis waren. We waren toe aan een lekker drankje. Ik kon nog net de moed opbrengen om een ijskoude Caiparhina te maken, dat had ik ooit van mijn Braziliaanse schoonzusje geleerd, sap van limoentjes, suiker, een soort van witte rum en heel veel ijs... verrukkelijk! Daarna waren we op en het eten deden we dan ook af met een tomatensalade, camembert met appel uit de oven en stokbrood.....de afwas zien we morgen wel weer..........

It's hot... it's sweltering... 35 degrees is nothing... so what do you do? During the day you close the windows and shutters of your house... and that helps... when you come inside in the evening, you notice how cool it is. Then in the evening, the windows and shutters are open to let the cold air in... And we still sleep on the terrace... wonderful... Barkley finds it especially cozy! But what do you do during the day? Yesterday morning around a quarter to nine, we set off... by car to Billom, about an hour's drive from here. There's a garlic market going on for two days. In that region, they grow "pink garlic," known for its delicious flavor. The flavor comes from the volcanic ash in the soil, which produces delicious garlic. A garlic festival, complete with antiques, a market, and festivities. It turned out to be a very busy one, because parking was a major problem. We were lucky; we managed to find a spot somewhere at the back of a small square, and that square happened to be near all the festivities. We hadn't even left the street when Frank spotted a beautiful zinc bench displayed in front of a house, along with some other items. |A passageway led to the walled garden where even more items were for sale. The garden alone was worth the trip, right in the middle of town, a true oasis of peace once you stepped behind the wall. One interior wall was completely "wallpapered" with old pots and jars, a nice find. We wanted to know how much the zinc bench should cost, and a sweet girl of about 12 went to get her father. A nice man who agreed we could take the bench for ten euros... Wow, we had much more in mind. Well, the bench immediately changed hands. The girl's father let her pay, and we gave her the tenner for the bench and then another five euros for herself. Oh, she stood there so sweetly, looking at her, who was grinning broadly... yes, that's what you get from these people... well, her day couldn't have been better, and neither could ours... such a beautiful container... perfect for the little spring in our meadow, where Frank had made a kind of fountain with a pipe. We quickly took the container to the car and then continued on into the festivities. Because that's what it was... music, people, stalls with all sorts of goods, and of course, stalls with garlic... in all shapes and sizes. Of course, you can't go to a garlic market and not come home without garlic, so we took two bunches of garlic and a braided strand for our daughter Harmke. And we even got a handful of garlic in our bag. The market was otherwise a real commercial market, but if you left the main street, you came into the beautiful narrow streets of Billom. Because it really is a wonderfully charming and beautiful town, with lovely houses and small, winding medieval streets.It's worth revisiting when it's not so busy. Now, in the narrow streets, all the locals were selling their things, and of course, I couldn't resist... a beautiful bowl became my own. I was searching through all the clothes on offer for something with a nice pattern for my jam jars... at the market in Aronnes, I'd seen a cute dress with cherries on it, and I regretted not taking it home to cut up as scraps for my jam jars. I saw a dress with a sweet pattern... for one euro. Fantastic... I had to have it! When I picked it up from the rack, I thought it was too cute, plus it's probably my daughter Harmke's size... I don't think I'll cut it up. The nicest, and actually strangest, thing I found that day was from the woman where I'd bought the bowl. There was a stuffed deer head. Uh oh, yeah, I hope I don't get all kinds of flak, but I bought it for a few euros. It's like this... in December, my friends Heleen, Marjan, and I are organizing a sort of Christmas party, a Christmas dinner, and we're going to have it outside, in Heleen's barn. We started chatting about Christmas over a nice glass of wine, and then I mentioned that I'd once eaten a Christmas dinner at a market and that it had been so much fun and so atmospheric. One thing led to another, and now we're going to get started on an English-themed Christmas party, complete with Scottish plaid and all that. Now, Heleen's utility room has a window overlooking the barn where the party is to take place... and what could be more beautiful than a deer's head hanging in front of that window, draped in pine branches? Well, it won't be a deer, but it will be a roe deer. So, that concludes my purchase. Back at the market, Frank's sneakers were being cleaned by a man selling cleaning products who was explaining this to some women. He was telling them how good they were at cleaning their sneakers, but the women were only wearing heels... Frank just happened to be walking by, and his sneakers were practically ripped off. But he asked if he could just hand over his sneakers for a cleaning. I have to say, they came out cleaner (and no, we didn't buy the cleaning product, the women did...). After a while, we'd had enough and decided to get back in the car and head home via a route... We were actually looking for a spot along the way where we could stop, eat some baguettes, and let our dog, Barkley, run. But we couldn't; it was sooooo incredibly crowded. Everywhere you could park was teeming with tourists, hikers, and day trippers. There was a lake nearby, well... you could see rows of parked cars from miles away. We then quickly drove on and were happy when we arrived back in "our region",At least it was nice and quiet there. We were glad to get home. We were ready for a nice drink. I just managed to summon the courage to make an ice-cold Caiparhina, something I'd learned from my Brazilian sister-in-law: lime juice, sugar, a kind of white rum, and lots of ice... delicious! After that, we were done, and we finished off the meal with a tomato salad, baked Camembert with apples, and a baguette...we'll see about the dishes tomorrow.