De draad weer opgepakt... de eerste ochtendwandeling met Barkley... naar de ezeltjes natuurlijk. Onderweg is het groen, maar toch.... het stroompje, dat bij de ezeltjes over de weg loopt, stroomt niet meer, er ligt een beetje water met dat is het dan ook. Dat heb ik niet eerder gemaakt. Anders stroomde en kabbelde het water lekker onder het bruggetje door. Mijn favoriete plekje om even gewoon te zitten en te luisteren naar.... de stilte.... Er leek ook weinig te bloeien, minder dan voorgaande jaren, maar als je goed kijkt zie je toch van alles, klokjes, koekoeksbloemen en heel veel witte schermbloemen waar ik de naam even van vergeten ben. En veel Koninginnekruid. Ik kon het niet laten om er een bos van te plukken...er stond genoeg. En dan de bramen...de meeste klein, maar op een paar plaatsen toch best mooie rijpe. Morgen maar een bakje meenemen! En als je dan goed oplet zie je nog veel meer...... een piepklein jong vogeltje in de braamstruik, vlak bij mij, koeien in het weiland.....en buurhond Sista, die ons achterop kwam en gezellig met ons mee ging. Opeens vloog ze als een pijl uit de boog het pad af en toen de berg op...die had iets gezien... en ja hoor... tussen de bomen doorzag ik nog net het witte kontje van een ree verdwijnen.....onze Barkley had natuurlijk weer niets in de gaten........ Sista wel... op grote afstand...echt een hond van het platteland. Na een paar minuten voegde ze zich weer bij ons... de ree was haar te snel af geweest.....

Op de terugweg weer langs de ezeltjes; die hadden geen zin; de eerste keer dat ze niet op ons afkwamen en het op een balken zetten...alhoewel.... toen we al uit het zicht verdwenen waren klonk opeens hun melancholieke geluid door het bos.......

Back on track... the first morning walk with Barkley... to the donkeys, of course. It's green along the way, but still... the stream that runs across the road near the donkeys is no longer flowing; there's a little water, but that's about it. I haven't done that before. Otherwise, the water would flow and ripple nicely under the bridge. My favorite spot to just sit and listen to... the silence... There didn't seem to be much blooming either, less than in previous years, but if you look closely, you can still see all sorts of things: bellflowers, cuckoo flowers, and lots of white umbellifers whose names I've forgotten. And lots of meadowsweet. I couldn't resist picking a bunch... there were plenty. And then the blackberries... most of them small, but in a few places there were some really nice, ripe ones. I'll take a container with me tomorrow! And if you pay close attention, you'll see even more... a tiny young bird in the bramble bush, right next to me, cows in the meadow... and our neighbor's dog, Sista, who followed us and happily joined us. Suddenly, she flew down the path like an arrow and then up the mountain... she had seen something... and sure enough... through the trees, I just saw the white bottom of a deer disappear... our Barkley, of course, didn't notice anything... Sista did... from a great distance... a true country dog. After a few minutes, she rejoined us... the deer had been too quick for her...

On the way back, we passed the donkeys again; they weren't interested; the first time they didn't come to us and start braying...although...when we were already out of sight, their melancholy sound suddenly echoed through the forest...