Ook dit jaar was er weer een marktje in St. Nicolas des Biefs. Vorig jaar was ik er al geweest en toen ik las dat er zaterdag ook nog een kleine marché aux puces zou zijn, nou, toen moesten we er natuurlijk heen. Ik vond het destijds een leuk marktje met live muziek en dat vind ik altijd gezellig. En met twee tieners die je toch ook een beetje bezig moet houden, was de keuze snel gemaakt. Op naar St. Nicolas des Biefs! De tocht er naar toe is alleen al schitterend, maar welke tocht hier is dat nou niet? Wel een stukje rijden, maar ook dat begint al gewoon te worden, we zitten overal redelijk ver vandaan en meer dan een half uurtje rijden voor bv boodschappen is hier niets.......

Het plaatsje heeft wel iets vind ik. En waarom? Geen idee eigenlijk, gewoon een klein plaatsje... maar toch? Op het pleintje stonden de voor mij al bekende kraampjes. Gwen was er met haar zeepjes, Matthieu en Alexia (Les aromes du bois blanc) waren er met hun ingemaakte groentes in het zuur.

Ook bij hen was er de herkenning en hebben we "bijgepraat". Natuurlijk moest ik wat meenemen en de meiden mochten een zeepje uitzoeken bij Gwen. Er was ook weer live muziek, helaas geen Franse chansons maar meer  Engels country-achtig. Wel erg leuk op de achtergrond. Er waren wat foodtrucks en de meiden tracteerden ons op wat drinken en een patatje (een heerlijk patatje overigens). Ze waren zo stoer om het zelf te bestellen en de man in de foodtruck had er veel plezier om.....Tegen mij zei hij dat hij ze prima had begrepen, behalve het strukje met de vraag of hij ook rosé had. We aten de patatjes aan van die lange "bierstube" tafels waar je gewoon aanschuift. Hond Barkley was ook mee en die zorgt er altijd voor dat gesprekken op gang komen.... het is ook zo'n lieverd! Ditmaal een klein meisje die gewoon ook Nederlands sprak... ze bleek een tijd in Nederland gewoond te hebben, was nu weer terug in Frankrijk. Frank vroeg waar ze het liefste woonde... nou dat was toch Frankrijk.... de bloemen in hun tuin waren daar mooier....Wat een geweldige reden om in Frankrijk te willen wonen! Ik begrijp haar helemaal!

We deden nog een rondje marché aux puces en ik vond daar zowaar een aardewerken Camargue-kruis! De meiden gaven hun geld uit aan een heleboel parfumflesjes en Frank werd nog een prachtige oude auto, een Simca Aronde, aangeboden. De € 15.000 die er voor gevraagd werd had ik helaas niet cash bij me 😁.

Op de terugrit reden we over La Loge des Gardes, een skiegebiedje hier in de buurt. Ik had het alleen uitgestorven gezien maar nu, hoogzomer, was het er best wel druk. Ook in de zomer is er wat te doen, activiteiten wandelingen, wat restaurantjes etc.

De middag brachten we thuis op het terras en voor de tv in de koele woonkamer door. Met een half oog keken we naar de Olympische spelen (baanwielrennen, koppelkoers... zoiets onbegrijpelijks... ik snapte er niets van!).

's Avonds zaten we met z'n allen op het terras. De zonsondergand was werkelijk adembenemend! Jammer dat de foto's dat toch niet helemaal kunnen weergeven. Boven het dal was een schakeringen van roze naar oranje en rode kleuren, uitlopend in grijs en donkerblauw. Het was echt schitterend! En dan die stilte die alleen doorbroken werd door zo nu en dan het eroep van een uil. Omdat er die avond vakllende sterren te zien zouden zijn, bleven Frank en ik nog even zitten. De meiden waren toen al afgedropen. Het was de moeite waard om nog even te blijven want ik heb een aantal vallende sterren gezien......je mag dan toch een wens doen? Nou dat was niet zo moeilijk. Ik ga hem niet verklappen want anders komt die wens niet uit...maar misschien, misschien is die wens niet zo moeilijk te raden......

This year there was another market in St. Nicolas des Biefs. I had already been there last year and when I read that there would also be a small marché aux puces on Saturday, well, of course we had to go there. I thought it was a nice market with live music and I always find that fun. And with two teenagers who you have to keep busy, the choice was quickly made. On to St. Nicolas des Biefs! The journey is beautiful, but what journey here isn't? It's a bit of a drive, but that's also starting to become normal, we are quite far from everything and more than half an hour's drive for groceries, for example, is nothing here... I think there is something about the place. And why? No idea really, just a small town... but still? On the square were the stalls that were already familiar to me. Gwen was there with her soaps, Matthieu and Alexia (Les aromes du bois blanc) were there with their pickled vegetables. They also recognized me and we had a "catch up". Of course I had to bring something and the girls were allowed to pick out some soap from Gwen. There was also live music again, unfortunately no French chansons but more English country-like. Very nice in the background. There were some food trucks and the girls treated us to some drinks and fries (delicious fries, by the way). They were brave enough to order it themselves and the man in the food truck had a lot of fun with it... He said to me that he understood them perfectly, except for the part asking if he also had rosé. We ate the fries from those long "beer tube" tables where you just sit down. Dog Barkley was also with us and he always gets conversations started... he's such a sweetheart! This time a little girl who also spoke Dutch... it turned out that she had lived in the Netherlands for a while and was now back in France. Frank asked where they preferred to live... well that was France... the flowers in their garden were more beautiful there.... What a great reason to want to live in France! I completely understand her! We did another round of marché aux puces and I actually found an earthenware Camargue cross! The girls spent their money on a lot of perfume bottles and Frank was offered a beautiful old car. Unfortunately, I didn't have cash with me for the €15,000 that was asked for it 😁. On the return drive we drove past La Loge des Gardes, a ski area nearby. I had only seen it deserted, but now, in high summer, it was quite busy. There is also something to do in the summer, activities, walks, some restaurants, etc. We spent the afternoon at home on the terrace and in front of the TV in the cool living room. We watched the Olympic Games with half an eye (track cycling, couple's race... something so incomprehensible... I didn't understand it!). In the evening we all sat on the terrace. The sunset was truly breathtaking!Too bad the photos can't fully show that. Above the valley was a range of colors from pink to orange and red, ending in gray and dark blue. It was really beautiful! And then that silence that was only broken by the occasional call of an owl. Because there would be visible stars that evening, Frank and I stayed put for a while. The girls had already dropped off by then. It was worth staying a while because I saw a number of shooting stars......you can make a wish, right? Well that wasn't that difficult. I'm not going to reveal it because otherwise that wish won't come true... but maybe, maybe that wish isn't so difficult to guess......