Nou heb ik net een half uur zitten te typen en is opeens mijn hele verhaal verdwenen. Nou, lekker dan…..nou dan beginnen we maar weer opnieuw want het is vroeg zat. Inmiddels tegen kwart voor zes. Ik zit in een hotel in Arles en heb me maar even op de badkamer teruggetrokken.. Manlief ligt nl nog te slapen. Vroeg wakker worden is heerlijk, behalve zoals nu, als je op een hotelkamer zit. Ik word altijd tegen vijven wakker en thuis ga ik dan naar beneden en rommel daar wat aan, de fijnste uren van de dag! Hier, op zo’n kamer, is dat aanrommelen wat lastiger dus heb ik me maar in de badkamer verschanst. Goed, we zitten in Frankrijk. We, dat zijn Manlief, hond Barkley en Janneke, ons dorpsgenootje die altijd op ons paarden- en beestenspul past als we naar Frankrijk gaan, en ikzelf natuurlijk. We maken ons op voor de Camagri, een paardenspektakel in het zuiden van Frankrijk. Woensdagochtend vertrokken we richting Macon, waar ik een eerste overnachting had geboekt. De reis verliep zonder files of stakende boeren ( wel waren heel veel flitspalen omringd door trekkerbanden zodat je niet geflitst kon worden) en tegen half zes bereikten we Macon. We hebben onderweg veel overnacht in hotels, we zijn wat gewend, maar dit hotel kunnen we toch wel scharen in het mindere segment. Toen we aankwamen liepen er al wat louche figuren op het parkeerterrein. De kamers waren heel klein en benauwd, heb ook slecht geslapen die nacht. Het ontbijt de volgende ochtend was ook maar minimaal met ook nog een zeeeeer chagerijnige mevrouw die één en ander moest regelen… hier komen we niet weer terug. Na het ontbijt richting Lyon! We zouden langs de plek rijden waar Manlief vorig jaar een paar maanden had gewerkt voor de Anwb. Naast dat kantoor was een Decathlon dus terwijl Manlief zijn oude collega’s ging gedagzeggen, maakten Janneke en ik de Decathlon onveilig en kochten we twee broeken ( Janneke) en een paar schoenen (ik). Manlief kwam helemaal enthousiast terug, had veel oud-collega’s getroffen en de vraag was wanneer hij weer terugkwam ( niet dus😁).

. Na deze stop besloten we via de binnenwegen verder te rijden, leuk voor Janneke want zij was eigenlijk nog niet in Frankrijk geweest ( ooit eens twee dagen geloof ik) dus dan kon ze wat meer zien dan alleen de snelweg.             Wordt vervolgd….