En n.a.v. het stukje van gister over Michel Fugain nu nog "une belle histoire"!
Geen spatje Frans in dit verhaal maar zo mooi dat ik het graag wil delen en bewaren als een mooie herinnering.
Ik was gisterochtend de kamer aan het opruimen toen ik op het raam een vlinder vond, een dagpauwoog. Hij zag er gehavend uit en ik dacht dat hij dood was, maar toen ik hem voorzichtig oppakte zat er toch wat leven in. Wat te doen? De zon scheen buiten dus ik heb hem toch maar buiten gezet, binnen was ie zeker het slachtoffer geworden van onze twee kleine jonge kittens die hier zo nu en dan mogen ronddartelen. Misschien dat de vlinder toch nog een beetje van de zon kon genieten op zijn waarschijnlijk laatste dag...... (tsja, helemaal een menselijke gedachte, maar vlindergedachtes ken ik niet). En dat zou het verhaal zijn geweest als ik niet een foto van de vlinder op Facebook had geplaatst.
Er kwamen wat reacties op. Maar toen de reactie van de schoonmoeder van mijn dochter Lieneke, vanuit Niew Zeeland, want, voor de meesten bekend, Lieneke heeft al ruim drie jaar het geluk gevonden in Nieuw Zeeland. Maar goed.... de reactie van haar schoonmoeder en haar reactie daar weer op....... woorden zijn eigenlijk verder overbodig.... Iets met verbinding over lange afstanden.........đ
- Beantwoorden
- 12 u
Geen opmerkingen:
Een reactie posten