Zaterdagochtend, tijd voor boodschappen.... We hadden geen zin om weer helemaal naar Vichy te rijden, wat toch al ruim 30 kilometer hier vandaan ligt, maar we moesten wel hard op zoek naar een doe het zelf zaak. Op internet had Frank een Mr. Bricolage gevonden " maar " 18 km hier vandaan. Dat was het betere werk! Dus op naar het dorp, waarvan ik de naam even kwijt ben. En inderdaad vonden we daar de doe-het-zelf-zaak... wat een heerlijke zaak! Ze hadden er van alles, in ieder geval wat we nodig hadden. Frank ging zich te buiten aan een boormachine en zaagmachine, ik kon een paar bessenplanten en een rozemarijn niet laten staan en er werd hout gekocht om een start te maken met het boekenkastje, wat tevens de meterkast moet gaan verbergen. Heel wat centjes lichter (maar uiteindelijk viel de rekening nog mee) weer op weg naar huis. Onderweg zagen we een bestelbusje dat de greppel in was gereden en er met geen mogelijkheid meer uit kon. Naast het busje een wat oudere, nogal verwarde dame. Er was al een auto gestopt en de bestuurder daarvan vertelde dat mevrouw blijkbaar de macht over het stuur was verloren en de greppel in was gereden. Mevrouw kwam nogal verward over. Ik probeerde te informeren of ze niet gewond was, maar veel reactie kreeg ik niet. Frank en de bestuurder van de andere auto besloten om de bus uit de greppel proberen te trekken met wat kabel dat Frank in de Landrover had liggen. Helaas lukte het maar niet om de auto uit de greppel te krijgen. Ik functioneerde inmiddels als verkeersregelaar, want hoewel het niet druk was kwamen er toch regelmatig auto's langs. Verbazingwekkend was toch de Nederlandse auto, die onze auto moet hebben zien staan, maar gewoon zonder blikken of blozen langsreed. Denk dat als wij in die auto hadden gezeten, toch even aan onze landgenoten in den vreemde hadden gevraagd of ze hulp nodig hadden. Dat hadden wij immers ook bij de mevrouw met het busje gedaan. Inmiddels was er ook een man met een mega trekker gestopt die bedacht dat zijn trekker net iets sterker zou kunnen zijn dan onze Landrover. Onder leiding van Frank werden er kabels aan de achterkant van de bus bevestigd en begon het trekwerk. Ik ondertussen weer helemaal in functie om het verkeer tegen te houden en op bepaalde momenten weer door te laten rijden. Het was een spannende aangelegenheid toen de auto uit de greppel werd getrokken, op drie wielen hing en bijna omkantelde! Mevrouw werd helemaal hysterisch en wilde zo ongeveer met haar beide handen voorkomen dat de auto kantelde. Gelukkig haalde iemand haar daar op tijd weg. Na nog wat overleg tussen Frank en de man van de trekker, en een iets andere richting van trekken, kwam de bus weer heelhuids met vier wielen op de weg te staan. Yesss..... oui..... gelukt!!! Nadat we ons hadden verzekerd dat de bestuurder van het eerste autootje de zaak verder zou afhandelen reden we weer naar huis. Je maakt wat mee op het Franse platteland....