Heb je dat ook wel eens? Dat je superblij met iets bent, vooral als het iets is dat je zelf hebt " bedacht"? Nou ik ben het, en niet zo zuinig ook.....ben er best trots op... haha... en ik heb nauwelijks wat gedaan....zo simpel uiteindelijk....

Goed... ik had van Anita Hoornweg laatst twee geweldige wandlampjes gekregen....zij was in Frankrijk aan het opruimen en naar wie kun je spulletjes nou beter brengen dan naar mij? Ik ben gek op leuke dingetjes en zo werd ik ovenwanten, een sleutelkastje en nog wat andere dingen rijker. En dus twee geweldige wandlampjes. Ik zag ze meteen al in de logeerkamer boven het bed hangen. Alleen... daar was geen elektriciteit aansluiting dus zou dat eventueel met draden over de muur moeten ( in de muur frezen is geen optie) en dat is niet mooi. Toen kreeg ik het geweldige idee om nep kaarsen met afstandsbediening te kopen. Ik nam één lampje mee naar huis zodat ik kon passen en uitproberen. Bij mijn favoriete webshop bestelde ik kaarsen, met afstandsbediening...... Alle elektriciteitsdraadjes plakte ik aan de achterkant vast, dan zou ik ze ooit eventueel nog op de elektriciteit kunnen aansluiten. Met wat papier onderaan de kaarsen kon ik ze stevig in de houder vastzetten ( hier hoorde je eigenlijk een peertje in te draaien). Schilderijtje van de muur om te kijken hoe het zou staan op de muur en toen het moment supreme..... de kaarsen aansteken met de afstandsbediening...... en ja hoor... het werkte! Ik vind het superleuk en over drie weken gaat ie mee naar Frankrijk, dan hang ik hem daar met zijn maatje boven het logeerbed.....

 

 

Do you ever feel that way? That you're overjoyed with something, especially if it's something you "thought up" yourself? Well, I am, and not too cheaply either... I'm quite proud of it... haha... and I've barely done anything... so simple, after all...
Well... I recently received two fantastic wall lamps from Anita Hoornweg... she was clearing out in France, and who better to bring things to than me? I love cute things, and so I acquired oven mitts, a key cabinet, and a few other things. And so, two fantastic wall lamps. I immediately pictured them hanging above the bed in the guest room. Only... there was no electricity, so I'd have to run wires through the wall (milling them into the wall isn't an option), and that's not pretty. Then I had the brilliant idea to buy fake candles with remote controls. I took one lamp home so I could try them on and try them out. I ordered candles from my favorite online store, with a remote control... I taped all the electrical wires to the back, so I could eventually connect them to the power supply. With some paper at the bottom of the candles, I could securely fasten them in the holder (this is where you were supposed to screw a light bulb into). I took a picture of the wall to see how it would look on the wall, and then the ultimate moment... lighting the candles with the remote control... and yes... it worked! I think it's great fun, and in three weeks it's coming with me to France, where I'll hang it above the guest bed with its little buddy...

 En al weer ruim een week thuis........ Alsof we niet zijn weggeweest.

Gelukkig zijn er thuis weer allerlei dingen die je aandacht opeisen en..... ook iets heel leuks......mijn Hollandse baardkuifhoentjes hebben gelegd! Je weet nooit wanneer ze beginnen als je ze jong hebt gekregen... en zo ineens...vorige week lag er een klein wit eitje onder in de ren........Wahaaaa de eerste.... zoooo klein en zooo schattig.....Van wie weet ik niet, want ik heb twee van die grappige kippies: Snuckles, de zwart-witte, en Muggles, de bruin-zwarte...... Na een paar dagen vond ik weer een eitje...nog steeds onder in de ren.....ik heb de dames toen maar even goed toegesproken.......het is de bedoeling dat ze boven in het hok hun eitjes leggen...en wat denk je? Brave dames..... ik vond een eitje gewoon in het leggedeelte!! Maar nog steeds geen idee wie er nou legt......Muggles of Snuckles......Tot vanochtend...... Tegen een uurtje of elf liep ik even naar de kipjes en wie zat daar in het leghok? Snuckles....en een tijdje later lag er een klein wit eitje....... Dus Snuckles legt, dat is zeker...... Toch Muggles in de gaten houden, wie weet legt die ook en wisselen ze elkaar af...... je weet maar nooit........ 

And already over a week at home again........ As if we haven't been away. Luckily there are all kinds of things at home that demand your attention and..... also something very nice......my Dutch bearded crested chickens have laid! You never know when they'll start when you've bred them... and just like that...last week there was a little white egg at the bottom of the run........Wahaaaa the first one.... sooooo small and sooo cute.....I don't know who's, because I have two of those funny chickens: Snuckles, the black and white one, and Muggles, the brown and black one...... After a few days I found another egg...still at the bottom of the run.....I gave the ladies a good talking to.......the idea is for them to lay their eggs at the top of the coop...and guess what? Good ladies..... I found an egg right in the laying area!! But still no idea who's laying eggs......Muggles or Snuckles......Until this morning...... Around eleven o'clock I walked over to the chickens and who was there in the laying coop? Snuckles....and a while later there was a little white egg....... So Snuckles is laying, that's for sure....... Still keep an eye on Muggles, who knows, maybe he's laying too and they'll take turns.......you never know........

 

snel een foto vanuit de auto...kijk toch eens naar al die gele bomen, het lijkt al weer herfst

 

In de auto op weg naar huis.... naar huis, thuis als in Nederland... zo geen zin in... Gelukkig maar dat we over vier weken al weer terugkomen.... nog lekkere dagen gehad. Zaterdagavond gegeten bij Frederique en Patrice. Zaterdag werd ook de laatste stapel hout gebracht. Fijn gevoel dat we van de winter niet om hout verlegen zitten zoals vorig jaar het geval was. Kunnen we in ieder geval stoken met de Kerst! Nou ja, er na eigenlijk.....

En nu op weg naar Nederland.... het " regende" zowaar vanochtend een beetje..... nou ja wat drupjes.....Het is wel nodig want het lijkt wel herfst.. alles is zoooo droog, de bomen vergelen en laten hun bladeren nu al vallen.

 en hoe geel is het gras......

 

In the car on the way home... home, home as in the Netherlands... so not in the mood... Luckily we're coming back in four weeks... we still had some lovely days. We had dinner with Frederique and Patrice on Saturday. The last stack of wood was also delivered on Saturday. It's nice to know we won't be short on wood this winter like we were last year. At least we can heat it for Christmas! Well, after it, actually... And now on the way to the Netherlands... it actually "rained" a little this morning... well, just a few drops... It's necessary because it feels like autumn... everything is soooo dry, the trees are turning yellow and already dropping their leaves. 

 

Laatste dagen hier in Pacaud......maar gelukkig, over een maand zijn we er al weer..... Gisterochtend eindelijk weer eens heel goed bezig geweest... natuurlijk ben ik dat altijd wel, haha, maar met de hitte van de afgelopen dagen doe je toch minder dat soort dingen......Maar er zat me al de hele tijd iets dwars.... de Grange...het voorstuk.... ooit had ik dat netjes opgeruimd, maar na twee jaar zag het er weer niet uit.... en volgende maand komt het eetclubje een paar dagen en die slapen dan boven in de Grange...en als je je dan eerst een weg door de zooi moet banen........ opruimen stond dus boven aan mijn lijstje.... maar ja.... met dat warme weer natuurlijk geen pretje, en eerlijk...het is allemaal spul van Frank. Goed, gisterochtend dus... er moest en zou een start gemaakt worden dus tegen half tien ben ik dan toch maar zelf begonnen.... uitzoeken...en dingen naar de varkenskotjes verplaatsen, dat zoeken we dan een andere keer wel uit. En echt, na een dik uur zag het er allemaal al veel beter uit...nu kun je tenminste op een normale manier naar de trap lopen....het is en blijft natuurlijk een schuur en het kan veel beter als alle troep is uitgezocht en weggegooid, maar voor nu ben ik dik tevreden. Enne.... het eetclubje komt ook niet in een luxe vakantiehuis....in ieder geval ben ik er wel blij mee zo......

Gistermiddag lekker wezen lunchen bij Auberge du Précontent. Het was, zoals altijd weer heel gezellig en heerlijk gegeten. Simpel maar goed. Helemaal mijn aanpak zoals ze het daar doen. Vannacht sterren liggen kijken, we slapen nog steeds buiten en dat is heerlijk...de stilte die je hoort...dat is toch iets.....ik vind dat zo heerlijk... en dan die prachtige sterrenlucht! Ik heb twee vallende sterren gezien en kon dus twee wensen doen. Van de week was er ook al een vallende ster en toen heb ik een wereld-wens gedaan. Die van gisteren waren voor mijzelf en Harmke...... ik heb nog twee wensen over dus eigenlijk hoop ik vannacht op nog een paar vallende sterren.......

Last days here in Pacaud......but luckily, we'll be back in a month..... Yesterday morning I finally got busy again... of course I always am, haha, but with the heat of the past few days you do less of that sort of things....... But something had been bothering me the whole time.... the Grange...the front section.... I once tidied it up nicely, but after two years it looked a mess again.... and next month the dining group is coming for a few days and they'll be sleeping upstairs in the Grange...and if you have to fight your way through the mess first........ so tidying up was at the top of my list.... but yeah.... with that hot weather of course no fun, and honestly...it's all Frank's stuff. Okay, so yesterday morning... I had to make a start so around half past nine I started myself... sorting... and moving things to the pigsty, we'll sort that out another time. And really, after a good hour, everything looked much better... now you can at least walk to the stairs normally... it is, of course, still a shed, and it could be much better once all the junk is sorted out and thrown away, but for now, I'm more than happy. And... the dining group isn't staying at a luxury holiday home... anyway, I'm happy with it this way... Yesterday afternoon we had a lovely lunch at Auberge du Précontent. It was, as always, very cozy and the food was delicious. Simple but good. Totally my approach to the way they do it there. Last night we were stargazing; we're still sleeping outside, and it's wonderful... the silence you hear... that's something... I find that so wonderful... and then that beautiful starry sky! I saw two shooting stars and was able to make two wishes. There was another shooting star this week, and I made a wish for the world then. Yesterday's were for myself and Harmke... I still have two wishes left, so I'm actually hoping for a few more shooting stars tonight.

 Na de leuke Brocante in Le Donjon gingen we weer huiswaarts. Lekker allemaal van die binnendoor-weggetjes... en ik blijf me toch steeds verbazen hoe mooi het hier is....... en het was heerlijk rijden want buiten was de temperatuur echt flink opgelopen naar achter in de 30 graden. In de auto was het een stuk koeler.... We reden door een slaperig dorpje en het liep tegen enen en we hadden dorst... dat wil zeggen...we hebben altijd water, ook voor de hond, bij ons, maar.....we hadden dorst naar een GROOT GLAS ROSE!!! Een plaatselijk café had aan de overkant van de straat een terras waar niemand zat.....maar.... toch maar even vragen.....ja hoor.... we konden wat drinken en... we konden zelfs nog lunchen! Nou, dat lieten we ons geen twee keer zeggen.....hup, naar binnen, want daar was het lekkerder vertoeven dan buiten. De leuke dame achter de bar kwam meteen met water aan voor Barkley en voor ons een karaf water met een bakje ijsklontjes. Wat we wilden drinken?? Nou....un grand verrre de rosé!! Oei... dat was lekker.......ondertussen keek ik op het schoolbord waar de prijzen van de wijnen op stonden...wij hadden de "dure" uit de Ardeche... wel € 2,00 per glas!!! De gewone huiswijn was € 1,50...... uuuh...hoe zat dat ook al weer met de prijzen in Nederland? We besloten als lunch het dagmenu te nemen wat bestond uit een heerlijke salade met schelpdiertjes en inktvis, daarna een vol au vent met visragout en risotto en als toetje een faiselles de chèvre....Wat een feestje allemaal.... En wat een gezelligheid daar in het café. Er zaten nog meer mensen te eten en het smaakte iedereen goed. Alles werd ook met lokale produkten gemaakt....en dat proefde je... eenvoudig maar heerlijk. De dame achter de bar en de kok bleken een stel te zijn en zaten er nu drie jaar. Het pand was van de gemeente zodat er een betere mogelijkheid was om je daar te gaan vestigen en zo weer wat leven in de brouwerij te brengen...... Zij, als jong gezin, hadden dat dus als een kans aangegrepen... Het grappige was dat we op de achtergrond allemaal lachende kindertjes hoorden, die blijkbaar gezellig aan het spelen waren. het klonk zo leuk dat we vroegen of dat haar kinderen waren. Dat bleek dus ook zo, maar ze had ze naar boven gestuurd omdat ze in het café zo rumoerig waren geweest. Haha... het klonk heel gezellig zo over de baby-foon.... pas als je niks meer hoorde moest je gaan opletten vertelde de dame ons lachend......

Al met al een gezellige lunch met heerlijk eten... dit adresje onthouden we...want... zoals al vaker gezegd... hoe kun je je middag beter doorbrengen dan met een lekkere lunch als het buiten zo warm is......

After the lovely flea market in Le Donjon, we headed home. Lovely little back roads... and I'm still amazed at how beautiful it is here... and it was a wonderful drive because the temperature outside had really risen to well over 30 degrees. It was much cooler in the car... We drove through a sleepy village, and it was almost one o'clock, and we were thirsty... that is... we always have water with us, even for the dog, but... we were thirsty for a BIG GLASS OF ROSE!!! A local café across the street had a terrace where no one was sitting... but... we just asked... sure enough... we could have a drink and... we could even have lunch! Well, we didn't need to be asked twice... hop, inside, because it was more pleasant there than outside. The nice lady behind the bar immediately brought water for Barkley and a carafe of water with a bowl of ice for us. What did we want to drink?? Well... a grand verrre de rosé!! Wow... that was delicious... Meanwhile, I glanced at the blackboard to see the wine prices... we had the "expensive" one from the Ardèche... a whopping €2.00 a glass!!! The regular house wine was €1.50... uh... how did that go again with prices in the Netherlands? We decided to have the daily menu for lunch, which consisted of a delicious salad with shellfish and squid, followed by a vol-au-vent with fish ragout and risotto, and for dessert, a few goat's cheese faiselles... What a party... And what a cozy atmosphere there in the café. There were other people eating, and everyone was enjoying themselves. Everything was made with local ingredients... and you could taste it... simple yet delicious. The lady behind the bar and the chef turned out to be a couple and had been there for three years. The building belonged to the municipality, so there was a better opportunity to move there and breathe some life back into the place... They, as a young family, had seized it as an opportunity... The funny thing was that we heard all sorts of laughing children in the background, apparently happily playing. It sounded so nice that we asked if they were her children. And they were, but she had sent them upstairs because they'd been so boisterous in the café. Haha... it sounded very cheerful over the baby monitor... only when you couldn't hear anything anymore should you start paying attention, the lady told us laughingly... All in all, a pleasant lunch with delicious food... we'll remember this place... because... as I've said before... what better way to spend an afternoon than with a delicious lunch when it's so hot outside?

 

Nog één keertje dan? Nog één keer naar de Brocante? En het uiteindelijke voorstel om dan naar Le Donjon te gaan kwam van Frank. Le Donjon, een leuk plaatsje maar we racen er altijd door, nog maar een uur dan te gaan en dan zijn we thuis......Maar het zag er altijd wel gezellig uit, wat terrasjes, een kerkje.... er was altijd wel reuring als we er door heen reden. Dus... op naar de Brocante in Le Donjon, nog één keertje, want maandag, maar misschien en hopelijk pas dinsdag, gaan we weer naar huis, helaas......

Le Donjon, har'stikke druk toen we kwamen aanrijden maar vlak voor de kerk vonden we zowaar een parkeerplaatsje. De Brocante werd gehouden voor de Marie en den Marie aldaar is niet zomaar een Mairie...... Deze is gevestigd in een prachtig pand met een mega park ervoor... echt schitterend. Er waren veel leuke kraampjes met echt leuke dingen, vond zelfs Frank, alleen... wat was het warm...... het liep tegen half twaalf en sommige standhouders, die in de zon op het veld stonden, hielden het al voor gezien, wat ik me goed kon voorstellen, als je onder de hoge bomen stond met je spulletjes was het wel te doen. We liepen een rondje Brocante en natuurlijk zag ik leuke dingen... oooo dat mandje, ooo die schaal, oo die borden, passen precies bij mijn servies..... haha... maar ik word verstandig en koop niet zo maar meer alle leuke dingen (want het is zo goedkoop!!). Tsja.... en toen zag ik HET kraampje...met alles wat ik mooi vind...serviesgoed van Digoin.... borden met rozen, bloemen, kopjes, schaaltjes, oude linnengoed.... het was een prachtige kraam, duidelijk van een handelaar, maar ik moet zeggen, de prijzen waren echt redelijk.... ooo ik stond helemaal verlekkerd te kijken, het één was nog mooier dan het andere.... maar ja... waar laat ik het allemaal? Totdat we aan onze buiten/binnenkeuken beneden in de Grange beginnen kan ik niet veel kwijt. Daar moet nl een heeeeeeel grote servieskast komen😁.... Tussen de spulletjes stond een aardewerken eend, met de vleugels als deksel... echt prachtig....... Ik weet niet hoe het komt maar ik val op al die "kitcherige" aardewerk dingen met dieren en fruit en zo. Die eend dus... wat is dat dit jaar toch met eenden? Ik heb al een schaaltje met twee eenden, nou ja, ganzen in dit geval, aan de zijkant, en twee andere schalen met een eendenkop... en nu weer een eend..... Maar goed, de eend dus..... En echt hè? Ik liep toch door.......... 

Maar.... na 100 meter besloot ik toch terug te gaan...Frank ws al ergens neergezegen in de schaduw, hij en Barkley hadden het wel gezien, dus ik besloot toch maar terug te gaan... ik kon de eend niet uit mijn hoofd zetten.... en voor dat geld... ik zou er spijt van krijgen later........ Dus ik terug, in die hitte.....en daar was "mijn" eend weer.... hebben!! Ik keek nog even bij alle andere bordjes, schaaltjes en prachtige dingen, maar nee... dit moest het zijn....... totdat ik op de grond allemaal borden zag staan... één euro per stuk, omdat er schilfertjes af waren of er een barstje in zat... maar wat kan mij dat nou... ze waren allemaal stuk voor stuk prachtig..... en... als goed excuus.... als cadeautje: zo'n bordje, daarop een potje zelfgemaakte jam en chutney, folie erover... wat een geweldig leuk cadeautje... toch?????? En dat gaf de doorslag.......😁.Ik koos er dus een stuk of acht uit.... zoooooo leuk (of ik ze echt als cadeautje ga weggeven is natuurlijk een ander verhaal😔). Dus gewapend met een ingepakte eend en een pakje met heel veel borden zocht ik Frank en Barkley weer op........ Arme Frank...... maar ach..... dat serviesgoed van mij... het is een goedkope hobby, als ik kijk wat ik er per jaar aan uitgeef...daar kan hij nog niet eens één band van één van zijn auto's (zijn hobby) voor kopen.......Zo..... ik heb gezegd............

One more time then? One more time to the Brocante? And the final suggestion to go to Le Donjon came from Frank. Le Donjon, a nice little town, but we always rush through it, only an hour to go and then we'll be home... But it always looked cozy, some terraces, a little church... there was always a buzz as we drove through. So... off to the Brocante in Le Donjon, one more time, because Monday, but maybe, and hopefully not until Tuesday, we're going home again, unfortunately... Le Donjon, incredibly busy when we arrived, but we actually found a parking space right in front of the church. The Brocante was held for the Marie, and the Marie there isn't just any town hall... It's housed in a beautiful building with a huge park in front... truly magnificent. There were lots of lovely stalls with really nice things, even Frank thought so, only... it was so hot... it was almost half past eleven and some stallholders, who were standing in the sun on the field, had already called it a day, which I could well imagine, if you were standing under the tall trees with your stuff it was doable. We walked around the Brocante and of course I saw nice things... oh that basket, ooo that bowl, ooo those plates, they match my tableware perfectly... haha... but I'm being wise and don't just buy all the nice things anymore (because it's so cheap!!). Well... and then I saw THE stall... with everything I like... tableware from Digoin... plates with roses, flowers, cups, bowls, old linens... it was a beautiful stall, clearly from a dealer, but I have to say, the prices were really reasonable.... ooo I was completely enthralled, one thing was more beautiful than the next.... but yeah... where do I put it all? Until we start on our outdoor/indoor kitchen downstairs in the Grange, I can't fit much in. We need a veeeeery big china cabinet there😁.... Among the stuff was an earthenware duck, with its wings as a lid... truly beautiful....... I don't know why, but I'm a sucker for all those "kitchy" earthenware things with animals and fruit and such. That duck, then... what is it with ducks this year? I already have a bowl with two ducks, well, geese in this case, on the side, and two other bowls with a duck's head... and now another duck..... Anyway, the duck..... And really? I kept walking.......... But.... after 100 meters I decided to go back... Frank had already settled down somewhere in the shade, he and Barkley had seen enough, so I decided to go back after all... I couldn't get the duck out of my mind... and for that money... I would regret it later........ So I went back, in that heat..... and there was "my" duck again... have it!! I glanced at all the other plates, bowls and beautiful things, but no... this had to be it....... until I saw all the plates on the ground... one euro each,because there were chips or a crack in it... but what do I care... they were every single one beautiful..... and... as a good excuse... as a gift: a little plate, on top of it a jar of homemade jam and chutney, foil over it... what a fantastic gift... right?????? And that did the trick.......😁. So I chose about eight of them... soooo nice (whether I will actually give them away as gifts is of course another story😔). So armed with a wrapped duck and a parcel with lots of plates I looked for Frank and Barkley again........ Poor Frank...... but oh well..... my crockery... it's a cheap hobby, if I look at what I spend on it per year... he can't even buy a tire for one of his cars (his hobby) with that.......There..... I've said it............

 Toch nog even.. nog één keertje over bramen...Vanochtend vroeg maar  weer eens het pad langs de ezeltjes gelopen. Was er twee dagen niet geweest en het was flink warm geweest. Dus ik was benieuwd naar de bramen.... nou ik werd niet teleurgesteld....... Wat een kanjers groeiden er her en der al langs het pad, en dan was ik nog niet eens op de plek waar de knoeperds groeien. Ik merk dat ik kieskeurig begin te worden... de meeste laat ik lekker hangen en de grote gaan mee. Toen ik op het plekje van de knoeperds was aangekomen moest ik eerst even goed kijken, maar toen zag ik ze weer, tussen alle takken door... wat een mooie grote zwarte bramen! Helaas had ik een zakje van het brood bij me, maar dat bleek kapot te zijn, dus moest ik een profisorisch zakje maken. En maar plukken.....Ook aan de overkant hingen nog mooie! Ondertussen zag ik in het dal ook nog een ree staan... of zij zag mij...dat kan ook. In ieder geval stonden we een tijdje naar elkaar te kijken. Toen ging ik maar weer door met plukken. Na een poosje vond ik het wel genoeg en ging ik op de terugweg...toen stond de ree er nog steeds. Het was al flink warm dus snel naar huis en bedenken wat ik nu weer met die bramen ga doen!

Just one more time... one more time about blackberries... Early this morning I walked the path past the donkeys again. I hadn't been there for two days and it had been quite hot. So I was curious about the blackberries... well, I wasn't disappointed... What beauties were growing here and there along the path, and I hadn't even gotten to the spot where the whoppers grow. I'm starting to get picky... I leave most of them hanging and take the big ones with me. When I arrived at the spot where the whoppers were, I had to look closely at first, but then I saw them again, through all the branches... what beautiful, big blackberries! Unfortunately, I had a bag of bread with me, but it turned out to be broken, so I had to make a makeshift bag. And off I went picking... There were some beautiful ones on the other side too! Meanwhile, I also saw a deer in the valley... or she saw me... that's possible too. In any case, we stood there looking at each other for a while. So I continued picking. After a while, I'd had enough and headed back...and the deer was still there. It was already quite warm, so I quickly went home and figured out what to do with those blackberries!

 

Ons gehuchtje bestaat uit een stuk of acht huizen, waarvan er vier permanent bewoond zijn. Eén van de tweede huizen behoort aan een familie uit Parijs, "de Parijzenaars" zoals we ze noemen en daar bivakkeren altijd meerdere mensen, opa, oma, kinderen, kleinkinderen... De kleinkinderen zijn een stuk of drie jongetjes die helemaal gek zijn op onze hond Barkley. Als ze hem zien is het: Ooooh Barkley, met de klemtoon op de laatste lettergreep, wat dan klinkt als Barklee...... Barkley vindt die aandacht helemaal geweldig en als we hem"kwijt"  zijn dan weten we al waar hij zit..... bij de buurkindertjes.  Ze vermaken zich hier, denk ik, prima, je ziet ze met hun fietsje hier door het "durp" racen en laatst hadden ze een "siroop-kraampje" aan het pad gemaakt.  Bij mijn ochtendwandeling zag ik al een zelfgemaakt bordje staan "sirop gratuit" en bij hun huis zag ik op hun terras, dat echt pal bijna op het pad zit, een tafeltje met wat flesjes en bekers. Een dag later stond er aan de andere kant van het pad, aan de overkant van hun terras, zelfs een heus in elkaar getimmerd kraampje. Oooo, wat deed me dat aan mijn eigen kindertijd denken... wat ik allemaal niet heb gemaakt en opgericht... ijskraampje langs de weg, een dierenhospitaal, een natuurclub..... geweldig! Ik hou van dit soort activiteiten en hou er van als kinderen dit soort dingen ondernemen. Ik nam me dan ook voor om daar dan maar eens een glaasje "sirop" te halen, maar ja, als ik er langs loop ligt het spul natuurlijk nog op één oor. Ik denk dat de kids overigens nu al weer vertrokken zijn, want hun vakantie verdelen ze meestal over hier en over de familie die veel verder weg woont, in China.......zou het daar net zo warm als hier zijn?

Our village consists of eight houses, four of which are permanently inhabited. For one, the second one of the houses belonged to a family from Paris, france, "the Parisians," as we call it, and there are always a lot of people, grandfather, grandmother, children, grandchildren,..., The grandchildren are three little boys who are totally crazy about our dog, Barkley. If they see him it's just, Ooooh Barkley, with the accent on the last syllable, which sounds like a Barklee...... Barkley loves the attention, and if he is"lost," then we know where he is...  at the neighbours. They're having fun overhere, I think, that's fine, you'll see the kids racing with their bikes and the last time they had a "maple syrup-street"  alongside the path. On my morning walk, I noticed a hand-made sign that read " syrup: free", and near the path on the patio along the path was a table with some bottles, and cups. A day later they built a little market stall at on the other side of the path, Oh, how that reminded me of my own childhood... all the things I didn't create and build... an ice cream stand by the road, an animal hospital, a nature club... amazing! I love these kinds of activities and I love it when kids do these kinds of things. I vowed to be there for more than a glass of "syrup", but yes, if I am passing is the stuff, of course, still asleep. I think that kids, is now all gone for their holiday, to divide, they usually talk about here, and of the family, which is a lot further away, living in China.......it would be in there just as hot as that?

Prachtige zonsondergang

 

 Gisterochtend op de koffie bij Bettie en Henk, die we hebben leren kennen bij de Facebook groep : Ik hou van Frankrijk..... Niet helemaal "vlakbij"..... vlakbij is voor mij minder dan een uur rijden..... dit was twee keer zo lang..... maar helemaal prima....

Wat een gezellige dag, want ja, het werd niet alleen koffiedrinken😁, hebben we gehad. Allereerst het geweldige leuke plekje waar ze zitten...... lekker "ver" van de buren, die van ons zitten dichterbij, maar gelukkig zijn onze buurtjes heel schattig, met een heerlijk uitzicht en de Charolais koeien die letterlijk rondom hun huisje lopen. En dan dat huisje, lavendelblauwe luiken, ook mijn droomwens (maar bij ons huisje horen gewoon echt de rode luiken, dus nee, die ga ik niet blauw verven...)..... zo echt Frans... een stoepje met tredes naar de voordeur...nog veel authentieke dingen, zoals een vensterbank met lade er onder... en best wel veel ruimte...... Geweldig..... niet modern maar goed zo en helemaal passend op de plek waar het staat. En dan de tuin, daar ben ik jaloers op! Overal bloeide nog wel wat... ik heb genoten van alle bloemen en vlinders die er af en aan vlogen. Bij ons in Pacaud is het momenteel maar niks.... alleen wilde peen bloeit er nog en de laatste bloemen van de hibiscus en dat is het dan ook wel. Daardoor nauwelijks vlinders, behalve heel veel kleine oranje zandoogjes.....  Bij Bettie en Henk zag ik zelfs de kolibrie-vlinder... ben daar helemaal weg van! Natuurlijk zitten zij wat langer en vaker op hun stekje dan wij, maar ik heb me voorgenomen om echt te gaan proberen wat meer te zaaien en te gaan aanplanten.....meteen maar zaadjes en stekje meegekregen! Zo leuk hoe Bettie over de bloemen en vlinders kon vertellen.

Nou, ik hoef niet te vertellen dat we een heeeel gezellige dag hebben gehad, met een heerlijke lunch (nogmaals bedankt Hettie! Hij was super!).

Ik blijf het leuk vinden om zo mensen te ontmoeten via deze groep!

Dat doet me meteen denken aan het huisje wat ligt tussen La Guillermie en ons gehucht. Het ligt aan de weg en bijna altijd als wij er zijn stat er een Nederlandse auto voor...... al die jaren nemen we ons al voor om een keer te stoppen en gewoon aan te gaan... maar het is er nog niet van gekomen..... Misschien toch maar eens met een potje jam of chutney langs gaan?

Yesterday morning we had coffee with Bettie and Henk, whom we met in the Facebook group: I love France..... Not exactly "close by"..... close by is less than an hour's drive for me..... this was twice as long..... but perfectly fine.... What a lovely day, because yes, it wasn't just about coffee😁, we had. First of all, the wonderfully cute spot where they are...... nice and "far" from the neighbors, ours are closer, but luckily our neighbors are very sweet, with a lovely view and the Charolais cows that literally walk around their house. And then that house, lavender-blue shutters, also my dream (but our house really does have the red shutters, so no, I'm not going to paint them blue...)..... so typically French... a stoop with steps to the front door... lots of authentic details, like a windowsill with a drawer underneath... and quite a bit of space...... Wonderful... not modern, but good, and completely fitting for its location. And then the garden, I'm jealous of that! There were still some flowers blooming everywhere... I enjoyed all the flowers and butterflies flitting back and forth. Things are pretty dull here in Pacaud at the moment... only the wild carrot is still in bloom and the last hibiscus flowers, and that's about it. Because of that, hardly any butterflies, except for lots of small orange browns... At Bettie and Henk's place, I even saw a hummingbird moth... I absolutely love them! Of course, they stay in their spot longer and more often than we do, but I've decided to really try to sow and plant more... I got some seeds and a cutting right away! It was so nice how Bettie could tell me about the flowers and butterflies. Well, I needn't tell you that we had a really lovely day, with a delicious lunch (thanks again, Hettie! It was fantastic!). I still enjoy meeting people like this through this group! It immediately reminds me of the little house between La Guillermie and our hamlet. It's on the road and almost always when we're there there's a Dutch car in front of it...... all these years we've been meaning to stop one day and just go... but it hasn't happened yet..... Maybe we should just stop by with a jar of jam or chutney?

 Zoals ik al zei... het is warm... zo warm dat je tussen 12.00 uur en een uurtje op 19.00 uur eigenlijk helemaal niks moet doen.... in ieder geval niet iets dat veel lichamelijke inspanning vraagt.

Maar dat hindert niet, want ik heb genoeg te doen. Ik ben fotoboeken aan het samenstellen over onze reis naar onze dochter in Nieuw Zeeland, nu bijna twee jaar geleden. En daar heb ik nu mooi de tijd voor...... ik zit lekker aan de eettafel in onze kamer, de luiken en ramen dicht, het licht aan...... en het is goed uit te houden. Door de warmte van de afgelopen dagen schiet ik al aardig op met de boeken...... heb nog een weekje Nieuw Zeeland te gaan...... Als ik het helemaal zat ben, al die prachtige foto's en verhalen die ik destijds schreef, dan pak ik een boek om lekker wat te lezen. En ook dat lezen schiet op... boek is al weer uit dus moet er een nieuwe gepakt worden.

Ik ga naar de boekenkast en kies een boek van Ilja Gort: Overleven als Gort in Frankrijk. Ik geloof niet dat ik een echte Ilja Gort-fan ben..maar een boek dat ik laatst van hem las was wel erg leuk en zijn filmpjes over Frankrijk...nou die moet ik natuurlijk zien, ze gaan tenslotte over Frankrijk! Het boek dus. Ik heb het ooit eens gekocht bij de kringloop zo te zien, voor 50 cent....... Ik sla de eerste bladzijde open en wat zie ik daar?  In het boek staat op de eerste bladzijde geprint: Dit boek is voor....... en dan: Omdat...........

En het is door iemand ingevuld. Dat moet ik natuurlijk lezen..... Het is een mooie tekst in het boek... iemand heeft het boek cadeau gegeven aan een zekere Joanneke, omdat ze gaat verhuizen, naar Frankrijk?, en ze gaat trouwen zo te lezen... De gever en Joanneke waren kennelijk collega's? Of misschien wel ietsje meer...als ik zo over een ontbijt lees........ Nou, in ieder geval gaat hij haar missen.........

En dan denk ik: JOANNEKE!!!! Hoe kun je zo'n boek met zo'n prachtige opdracht er voor in naar de kringloop brengen? Dat kan toch niet...iemand die zoveel moeite voor je heeft gedaan, zo'n mooi stukje voor je heeft geschreven....en dat boek breng jij naar de kringloop...... k word er bijna verdrietig van.......vraag me af wie Joanneke is/was en wie de gulle gever..........En waarom ligt dat boek bij de kringloop? 

Ik kan best veel redenen verzinnen...maar ik hou het er maar op dat haar toekomstige echtgenoot wat jaloers was aangelegd en tijdens de verhuizing (naar Frankrijk natuurlijk) het boek subtiel in de doos voor de kringloopspullen heeft gedeponeerd..........

Ik word nu toch wel erg nieuwsgierig... dus als iemand een Joanneke kent, of een Ray.....?

 Het is warm... het is loei-warm... 35 graden is niets..... en wat doe je dan? Overdag de ramen en luiken van je huis dicht... en dat helpt....kom je 's avonds dan binnen valt het op hoe koel het is. Dan 's avonds juist ramen en luiken open om de koude lucht naar binnen te laten....... En slapen doen we nog steeds op het terras.... heerlijk... Barkley vindt het vooral erg gezellig!

Maar wat doe je overdag? Gistermorgen tegen kwart voor negen op pad....met de auto naar Billom, zo'n uurtje rijden hier vandaan. Daar is twee dagen lang een knoflook-markt aan de gang. Daar in de regio wordt "de roze knoflook" geteeld die bekend staat om zijn goede smaak. De smaak komt door de vulkaanas die in de grond zit en heerlijke knoflook oplevert.

Een knoflook-feest dus, compleet met brocante, markt en festiviteiten. Het bleek een zeer drukbezocht feest te zijn, want de auto parkeren was een groot probleem. We hadden geluk, ergens achter op een pleintje konden we een plekje vinden en laat dat pleintje nou zo ongeveer bij allle feestelijkheden liggen. We waren nog niet het straatje uit of Franks oog viel op een prachtige zinken bank die was uitgestald voor een huis, samen met wat andere dingen. |Via een doorgang kwam je in de ommuurde tuin waar nog meer te koop stond. De tuin alleen was al de moeite waard, midden in het stadje, een echte oase van rust zodra je achter de muur kwam. Een binnenmuur was helemaal "behangen" met oude potten en kruiken, een mooi gezocht. Wij wilden weten wat de zinken bak zou moeten kosten en een schattig meisje van een jaar of 12 ging daarom haar vader halen. Een leuke man die vond dat we de bak voor een tientje mee mochten nemen....Wauw, wij hadden nl zelf veel meer in gedachten. Nou, die bak veranderde dus meteen van eigenaar. Het meisje mocht afrekenen van haar vader en we gaven haar het tientje voor de bak en daarna nog vijf euro voor haarzelf. Och, ze stond zo schattig naar haar verder te kijken die haar breed toegrijnsde... ja, dat mag je hebben van die mensen......nou, haar dag kon niet meer stuk, en de onze ook niet.. zo'n mooie bak....geschikt voor het kleine bronnetje bij ons op het weilandje, waar Frank met een buis een soort fonteintje heeft gemaakt. Gauw de bak naar de auto gebracht en toen verder het feestgedruis in. 

Want dat was het.....muziek, mensen, kraampjes met allerlei artikelen en natuurlijk ook stalletjes met knoflook.. in alle soorten en maten. Je kunt natuurlijk niet naar een knoflook-markt gaan en niet thuis komen zonder knoflook, dus gingen er twee bossen knoflook mee en een gevlochten streng voor dochter Harmke. En we kregen nog een hand vol knoflook in onze tas gestopt. De markt was verder echt zo'n commerciële markt, maar verliet je de hoofdstraat dan kwam je in de prachtige smalle straatjes van Billom. Want het is echt een geweldig leuke en mooie stad, met mooie huizen en kleine middeleeuwse kronkelstraatjes. De moeite waard om nog eens naar toe te gaan als het niet zo druk is. Nu zaten in de smalle straatjes alle bewoners hun spulletjes te verkopen en natuurlijk kon ik het weer niet laten.... een mooie schaal werd mijn eigendom. Ik was tussen alle aangeboden kleding op zoek naar iets met een leuk dessin voor mijn jampotjes.....op de markt in Aronnes had ik een leuk jurkje met kersen er op gezien en ik had spijt dat ik die niet had meegenomen om als lapjes te verknippen voor op mijn jammetjes. Ik zag een jurk met een schattig dessin hangen...voor één euro. Geweldig...die moest ik hebben! Toen ik hem van het rek haalde vond ik hem eigenlijk te leuk, plus dat het waarschijnlijk de maat van dochter Harmke is..... ik denk niet dat ik hem ga verknippen.

Het leukste, en eigenlijk ook vreemdste, dat ik die dag opsnorde, was bij de vrouw waar ik de schaal had gekocht. Daar lag nl een opgezet hoofd van een ree. Uuuhhh ja, nou hoop ik niet dat ik allerlei mensen over mij heen krijg, maar ik heb hem voor een paar euro gekocht. Het zit nl zo..... in december organiseren vriendinnen Heleen, Marjan en ik een soort van Kerstfeest, een Kerstdiner en dat gaan we buiten houden, in de kapschuur bij Heleen. We kwamen tijdens een gezellig wijntje te praten over de Kerst en toen zei ik dat ik ooit eens met de Kerst op een markt buiten een Kerstdiner had gegeten en dat dat zo leuk was geweest en zo sfeervol. Van het één kwam het ander en nu gaan we dus aan de slag voor een Kerstfeest in Engelse sferen, compleet met schotse ruitjes en dergelijke. Nou is er in de bijkeuken van Heleen een raam dat uitkijkt op de schuur waar het feest moet plaatsvinden... en wat zou nou mooier zijn als daar dan voor dat raam een hertenkop hangt, omhuld door dennentakken. Nou, een hert wordt het dan niet, maar wel een ree. Voor zover dus mijn aanschaf.

Weer terug op de markt  werden Frank's gympen nog gereinigd door een meneer die schoonmaakmiddelen verkocht en dit net stond uit te leggen aan een paar dames. Hij vertelde net dat je je gympen er zo mooi mee kon reinigen maar de dames hadden alleen gehakte schoentjes aan.... Frank kwam net langs en zijn gympen werden nog net niet van zijn voeten gerukt. Maar of hij toch maar even zijn gympen af wilde staan voor een reinigingsbeurt. Ik moet zeggen, ze kwamen er schoner uit (en nee, we hebben het middel niet gekocht, de dames wel...). 

Na een tijdje hadden we het wel gezien en besloten we de auto weer op te zoeken en via via weer huiswaarts te keren..... Eigenlijk zochten we onderweg een stukje waar we even konden stoppen, wat stokbrood konden eten en hond Barkley konden laten rennen. Maar dat lukte niet, het was zoooooo ontzettend druk. Overal waar je maar even kon parkeren wemelde het van de toeristen, wandelaars en dagjesmensen. Er was in de buurt een meer, nou....vanaf kilometers afstand zag je al rijen auto's geparkeerd staan. We zijn toen maar gauw doorgereden en waren blij toen we weer in "onze contreien" kwamen, daar was het tenminste lekker rustig. 

Blij toen we thuis waren. We waren toe aan een lekker drankje. Ik kon nog net de moed opbrengen om een ijskoude Caiparhina te maken, dat had ik ooit van mijn Braziliaanse schoonzusje geleerd, sap van limoentjes, suiker, een soort van witte rum en heel veel ijs... verrukkelijk! Daarna waren we op en het eten deden we dan ook af met een tomatensalade, camembert met appel uit de oven en stokbrood.....de afwas zien we morgen wel weer..........

It's hot... it's sweltering... 35 degrees is nothing... so what do you do? During the day you close the windows and shutters of your house... and that helps... when you come inside in the evening, you notice how cool it is. Then in the evening, the windows and shutters are open to let the cold air in... And we still sleep on the terrace... wonderful... Barkley finds it especially cozy! But what do you do during the day? Yesterday morning around a quarter to nine, we set off... by car to Billom, about an hour's drive from here. There's a garlic market going on for two days. In that region, they grow "pink garlic," known for its delicious flavor. The flavor comes from the volcanic ash in the soil, which produces delicious garlic. A garlic festival, complete with antiques, a market, and festivities. It turned out to be a very busy one, because parking was a major problem. We were lucky; we managed to find a spot somewhere at the back of a small square, and that square happened to be near all the festivities. We hadn't even left the street when Frank spotted a beautiful zinc bench displayed in front of a house, along with some other items. |A passageway led to the walled garden where even more items were for sale. The garden alone was worth the trip, right in the middle of town, a true oasis of peace once you stepped behind the wall. One interior wall was completely "wallpapered" with old pots and jars, a nice find. We wanted to know how much the zinc bench should cost, and a sweet girl of about 12 went to get her father. A nice man who agreed we could take the bench for ten euros... Wow, we had much more in mind. Well, the bench immediately changed hands. The girl's father let her pay, and we gave her the tenner for the bench and then another five euros for herself. Oh, she stood there so sweetly, looking at her, who was grinning broadly... yes, that's what you get from these people... well, her day couldn't have been better, and neither could ours... such a beautiful container... perfect for the little spring in our meadow, where Frank had made a kind of fountain with a pipe. We quickly took the container to the car and then continued on into the festivities. Because that's what it was... music, people, stalls with all sorts of goods, and of course, stalls with garlic... in all shapes and sizes. Of course, you can't go to a garlic market and not come home without garlic, so we took two bunches of garlic and a braided strand for our daughter Harmke. And we even got a handful of garlic in our bag. The market was otherwise a real commercial market, but if you left the main street, you came into the beautiful narrow streets of Billom. Because it really is a wonderfully charming and beautiful town, with lovely houses and small, winding medieval streets.It's worth revisiting when it's not so busy. Now, in the narrow streets, all the locals were selling their things, and of course, I couldn't resist... a beautiful bowl became my own. I was searching through all the clothes on offer for something with a nice pattern for my jam jars... at the market in Aronnes, I'd seen a cute dress with cherries on it, and I regretted not taking it home to cut up as scraps for my jam jars. I saw a dress with a sweet pattern... for one euro. Fantastic... I had to have it! When I picked it up from the rack, I thought it was too cute, plus it's probably my daughter Harmke's size... I don't think I'll cut it up. The nicest, and actually strangest, thing I found that day was from the woman where I'd bought the bowl. There was a stuffed deer head. Uh oh, yeah, I hope I don't get all kinds of flak, but I bought it for a few euros. It's like this... in December, my friends Heleen, Marjan, and I are organizing a sort of Christmas party, a Christmas dinner, and we're going to have it outside, in Heleen's barn. We started chatting about Christmas over a nice glass of wine, and then I mentioned that I'd once eaten a Christmas dinner at a market and that it had been so much fun and so atmospheric. One thing led to another, and now we're going to get started on an English-themed Christmas party, complete with Scottish plaid and all that. Now, Heleen's utility room has a window overlooking the barn where the party is to take place... and what could be more beautiful than a deer's head hanging in front of that window, draped in pine branches? Well, it won't be a deer, but it will be a roe deer. So, that concludes my purchase. Back at the market, Frank's sneakers were being cleaned by a man selling cleaning products who was explaining this to some women. He was telling them how good they were at cleaning their sneakers, but the women were only wearing heels... Frank just happened to be walking by, and his sneakers were practically ripped off. But he asked if he could just hand over his sneakers for a cleaning. I have to say, they came out cleaner (and no, we didn't buy the cleaning product, the women did...). After a while, we'd had enough and decided to get back in the car and head home via a route... We were actually looking for a spot along the way where we could stop, eat some baguettes, and let our dog, Barkley, run. But we couldn't; it was sooooo incredibly crowded. Everywhere you could park was teeming with tourists, hikers, and day trippers. There was a lake nearby, well... you could see rows of parked cars from miles away. We then quickly drove on and were happy when we arrived back in "our region",At least it was nice and quiet there. We were glad to get home. We were ready for a nice drink. I just managed to summon the courage to make an ice-cold Caiparhina, something I'd learned from my Brazilian sister-in-law: lime juice, sugar, a kind of white rum, and lots of ice... delicious! After that, we were done, and we finished off the meal with a tomato salad, baked Camembert with apples, and a baguette...we'll see about the dishes tomorrow.