We zijn er weer... in Pacaud, en het lijkt net of we niet zijn weggeweest, maar of we terug zijn van een vakantie... het is ook nog maar zes weken geleden dat we hier waren...
En wat hadden we een plannen! Douwe, Corine, Dorien en Jeroen en hun driejarige Jayden zouden een paar dagen komen, net zoals we vroeger ooit eens hadden gedaan bij het Mazetje, heel, heel lang geleden....Nu dus weer, en in september omdat Dorien niet eerder vrij kon krijgen. En ach, in september is het vaak heerlijk weer. We hadden al een mooi programma gemaakt... naar de Puy de Dome, naar Vulcania, lekker eten op het terras met ons heerlijke uitzicht......ik had allerlei spulletjes mee om de logeerkamers in de Grange op te leuken... twee schattig ouderwetse lampjes voor op de nachtkastjes in de ene kamer, de mooie wandlampjes van Anita in de andere logeerkamer. Ik had een lijst meegenomen die ik tegen was gekomen in de Kringloop in Heerenveen, waar de plaat, gekocht op de Brocante in Aronnes, in zou komen. Mooi voor aan de wand in één van de logeerkamers. Zelfs een leuke houder voor een wc-rol was meegegaan.
En toen was daar aan het einde van de week de weersvoorspelling...... van ongeveer 28 graden op zaterdag zou de temperatuur naar beneden duikelen tot iets van 8 graden op dinsdag. En regen... heeeeeel veeeeel regen........ En wat doe je dan drie dagen in je kleine huiskamertje, met een driejarig kind dat weg moet blijven bij de houtkachel........ Dan gooi je toch een balletje op dat het misschien toch niet zo'n goed idee is...deze keer.... Let wel... ik vermaak me prima bij de houtkachel, een goed boek, een spelletje spelen, een glas wijn.......en dan 's nachts in de Grange, heerlijk als je er voor kiest onder een paar warme dekbedden in de logeerkamer......maar toch...... Zoiets wil ik de logé's eigenlijk niet aanbieden.
Dus eerlijk de situatie voorgelegd en vanuit hen kwam toen ook de beslissing om het dan deze keer maar voorbij te laten gaan.... en eerlijk, ik was best wel opgelucht......
En als ik dan nu naar buiten kijk.....regen, regen, regen, grauw en grijs...... maar wel heel gezellig in ons huisje...... Frank had boven nog wat werk te doen en ik had een spannend boek dat toch uit moest....... gezellig....zo met z'n tweetjes........ maar ben blij dat we hier niet met zes volwassenen en een kind zitten.......
We're back... in Pacaud, and it feels like we haven't been away, but rather like we're back from a holiday... it's only been six weeks since we were here...
And what plans we had! Douwe, Corine, Dorien, and Jeroen, along with their three-year-old Jayden, were coming for a few days, just like we once did at the Mazetje, a long, long time ago... So now we're back again, and in September because Dorien couldn't get the day off earlier. And oh well, the weather is often wonderful in September. We'd already put together a lovely itinerary... a trip to the Puy de Dome, to Vulcania, a delicious meal on the terrace with our wonderful view... I'd brought all sorts of things to spruce up the guest rooms in the Grange... two cute old-fashioned lamps for the bedside tables in one room, Anita's beautiful wall lamps in the other guest room. I brought along a frame I'd found at the thrift store in Heerenveen, where the picture I'd bought at the Brocante in Aronnes would go. It would look great on the wall in one of the guest rooms. I even included a cute toilet paper roll holder.
And then, at the end of the week, the weather forecast... from around 28 degrees on Saturday, the temperature would plummet to around 8 degrees on Tuesday. And rain... a whooooole lot of rain... And what do you do for three days in your tiny living room, with a three-year-old who has to stay away from the wood stove? So you're starting to speculate that maybe it's not such a good idea after all... this time.... Mind you... I'm perfectly happy by the wood stove, with a good book, a game, a glass of wine... and then at night in the Grange, wonderful if you choose to do so under a few warm duvets in the guest room... but still... I don't really want to offer that to the guests.
So I honestly explained the situation, and they also decided to let it go this time... and honestly, I was quite relieved...
And when I look outside now... rain, rain, rain, gray and gray... but very cozy in our little house... Frank still had some work to do upstairs, and I had an exciting book that had to be finished....... cozy... just the two of us... but I'm glad we're not stuck here with six adults and a child.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten