Zondagochtend....
Lekker vroeg opgestaan. Barkley wilde er uit en ik had best wel zin in een kopje thee. En sowieso.... de mooiste momenten op een dag zijn zo vroeg in de ochtend. Terwijl ik Barkley naar buiten liet wilde ik thee zetten....er kwam een klein dun straaltje water uit de kraan en daarna stopte het al snel. O neeeeee, geen water! Ook de andere kranen gaven na een dun straaltje geen water meer. Jakkes...... we hadden dat al eens eerder meegemaakt en toen zaten we drie dagen zonder water. De hele gemeente hier overigens, dus het lag niet aan onze watervoorziening. Gelukkig is er beneden onder ons huis een bron waar we water kunnen tappen voor het toilet e.d. Bij de gemeente hier konden we toen gratis flessen water afhalen. Dat is waarom ik altijd een flinke voorraad water op ons zoldertje heb staan.
Geen paniek, eerst maar eens thee gezet, had net genoeg voor een ruime kop. Daarna de computer geopend en even het nieuws doorgenomen en op de website van onze gemeente Lachaux gekeken of er iets bekend was over een waterstoring. Daarna toch nog maar eens aan de kraan gedraaid, zie daar......water....... pfff opluchting! Dus gauw nog een pot thee gezet en Barkley water gegeven.
Tijd voor een vervolg van mijn verhaal. Gisteren was het zaterdag en had ik niet veel plannen. Het bleek Koningsdag te zijn in Nederland, dat had ik even gemist; had gedacht dat dat vandaag zou zijn, maar het werd dus gisteren al gevierd. Wel had ik het plan opgevat om zaterdagmiddag naar de Emmaüs te gaan in Puy-Guillaume. Ik vind de Emmaüs altijd geweldig! Zeker als manlief er niet bij is, haha, dan kan ik lekker sneupen en rondkijken, zo lang als ik wil. Helaas zou ik ook dit keer niet superlang kunnen kijken, want Barkley moest mee en die zou in de auto blijven. Gelukkig was het niet smoor heet dus dat moest even te doen zijn. Ik kan van hieruit via verschillende routes in Puy Guillaume komen en koos de snelste route, dwars door de bergen. Het was weer prachtig, al die uitzichten, bloeiende weides, de bloesem van de bomen.....Wel vond ik het toch wat spannend. Heb nl het vertrouwen in mijn autootje een beetje verloren sinds ik laatst in Nederland weer eens langs de kant van de snelweg stond met rook van onder de motorkap vandaan. Ik moest er niet aan denken dat hij het op zo'n bergweggetje zou begeven. Zeker niet toen ik besefte dat ik net de verkeerde route had uitgekozen, deze voerde me over een weggetje steil naar beneden. Ik herinner me nog dat ik nl een keertje van de andere kant kwam en er toen tegen op moest rijden. Daar had mijn autootje best moeite mee. Nam me meteen voor om deze weg niet op de terugweg te rijden! Maar goed, zonder kleerscheuren kwam ik aan bij de Emmaüs. Hij was net open en neeeee wat een drukte...echt hè? Rijen met auto's langs de weg. Gelukkig vond ik achteraan een heerlijk plekje onder een boom. Met de raampjes een stuk open en een waterbak voor Barkley zou hij het daar prima even uithouden (voor de goede orde: ik neem echt geen risico om een hond in een auto achter te laten als het ook maar iets warmer is). Barkley vond het prima en bleef liggen op de achterbank.
Met de Emmaüs in Puy-Guillaume heb ik overigens een haat-liefde verhouding. Blijkbaar wordt het bestiert door een hele groep mannen die ik 's nachts, en ook overdag, niet in een stil straatje zou willen tegenkomen. Het is er eigenlijk één grote puinhoop, maar daarom juist ook weer zo leuk om te kijken; je weet nooit wat je tegenkomt. Ik hou me tegenwoordig wel erg in,want wat moet ik met de zoveelste set borden, leuke glazen etc. Ik weet natuurlijk wel wat ik er mee moet....meenemen en dan leuk de tafel dekken, maar ja... opbergruimte hè? Ons huisje in Chez Pacaud is maar klein en mijn keukentje nog kleiner. Dus ging ik selectief te werk. Ik hou van aardewerk waar als het ware fruit, groente of bloemen zijn opgelegd. Een beetje barbotine-achtig.
Tussen alle rommel vond ik genoeg prachtige zaken, een leuk kannetje, een prachtige theepot met opgelegde hortensia's die ik echt wel mee moest nemen, een prachtig roze glas, waarin denk ik een kaars heeft gezeten. Al met al was ik erg blij met mijn buit. Toen moest ik me even bedenken hoe het ook al weer ging met het betalen. Je neemt eerst je spullen mee naar een toonbank en daar wordt de prijs bepaald. Je krijgt een bonnetje en met dat bonnetje ga je naar de kassa waar je betaalt. Dan krijg je een betaalbewijs en kun je terug naar de toonbank waar je spulletjes ingepakt staan te wachten. Eén van de mannen "die ik niet in een donker straatje zou willen tegenkomen" nam mijn spulletjes aan en bepaalde de prijs. Of de prijs goed was? Hm, nou ben ik niet zo van het afdingen en de prijs was laag dus ik zei dat ik akkoord was en vroeg hem daarna hoe het ook al weer met het afrekenen ging. Of ik daar moest betalen bij de kassa en waar ik dan de spullen weer op kon halen. En opeens brak er een glimlach door op het gezicht van de man "die ik niet in een donker straatje zou willen tegenkomen".. Hij ging me uitvoerig uitleggen hoe het systeem met de bonnetjes werkte. Super aardig. Tegelijk voelde ik me ergens een beetje schuldig omdat ik het een man had gevonden "die ik niet in een donker straatje....etc."
Maar goed.... ik had leuke dingen gescoord. Toen gauw naar de auto waar Barkley heel braaf lag te wachten. Via een andere route teruggereden. Ik kwam door Chateldon, een allerliefst dorpje met een prachtig kasteel. Ik vind het altijd adembenemend om te zien. Kon helaas geen foto maken omdat ik zelf aan het stuur zat en geen plekje vond om even te stoppen. Deze route is prettiger; je stijgt wat geleidelijker zodat ik niet echt heel steil naar boven hoef in één keer. Gelukkig kwamen we veilig aan en ik heb besloten me niet meer druk te maken om mijn autootje... een mens lijdt dikwijls het meest.......
's Middags lekker op ons terras achter de Grange geklungeld. Een zware houten tafel naar buiten gesleept, stoelen er bij.... heerlijk. Omdat het buiten warmer was dan binnen heb ik de verdere namiddag lekker daar gezeten met een boek, maar tot lezen kwam ik niet veel... het was te heerlijk daar... genieten van het mooie uitzicht, de rust, en alleen het getsjilp van de vogeltjes en het gekletter van de hoorns van de geitjes van de buren, die voor mijn neus lekker aan het rennen waren. Glaasje rosé en een hapje erbij......echt het grote genieten!
Got up nice and early. Barkley wanted to go out and I really felt like having a cup of tea. And anyway.... the best moments of a day are so early in the morning. While I let Barkley out I wanted to make tea....a small thin stream of water came out of the tap and then it quickly stopped. Oh nooooo, no water! The other taps also stopped giving water after a thin stream. Yuck...... we had experienced that before and then we were without water for three days. The entire municipality here actually, so it was not due to our water supply. Fortunately there is a source downstairs under our house where we can tap water for the toilet etc. At the municipality here we could then pick up free bottles of water. That is why I always have a large supply of water in our attic.
No panic, first I made some tea, I had just enough for a large cup. Then I opened the computer and quickly read the news and looked on the website of our municipality Lachaux to see if anything was known about a water failure. Then I turned the tap on again, and there it was......water....... pfff relief! So I quickly made a pot of tea and gave Barkley some water.
Incidentally, I have a love-hate relationship with the Emmaus in Puy-Guillaume. Apparently it is run by a whole group of men who I wouldn't want to meet in a quiet street at night, or during the day either. It's actually one big mess, but that's exactly why it's so much fun to look at; you never know what you'll find. I do hold back a lot these days, because what do I do with the umpteenth set of plates, nice glasses etc. Of course I know what to do with them... take them with me and then set the table nicely, but yes... storage space, right? Our house in Chez Pacaud is small and my kitchen even smaller. So I went to work selectively. I like earthenware where fruit, vegetables or flowers are placed, as it were. A bit like a barbotine. I immediately decided not to take this road on the way back! But anyway, I arrived at the Emmaus without any problems. It had just opened and nooooooo it was so busy...really? Rows of cars along the road. Luckily I found a lovely spot under a tree at the back. With the windows open a bit and a water bowl for Barkley he would be fine there for a while (for the record: I really don't take any risks leaving a dog in a car if it's even slightly warmer). Barkley was fine with it and stayed on the back seat.
Incidentally, I have a love-hate relationship with the Emmaus in Puy-Guillaume. Apparently it is run by a whole group of men who I wouldn't want to meet in a quiet street at night, or during the day either. It's actually one big mess, but that's exactly why it's so much fun to look at; you never know what you'll find. I do hold back a lot these days, because what do I do with the umpteenth set of plates, nice glasses etc. Of course I know what to do with them... take them with me and then set the table nicely, but yes... storage space, right? Our house in Chez Pacaud is small and my kitchen even smaller. So I went to work selectively. I like earthenware where fruit, vegetables or flowers are placed, as it were. A bit like a barbotine. Among all the junk, I found plenty of lovely things, and a nice place, with a beautiful tea pot, with an imposed, there's that, and I really, really had to go for a gorgeous pink glass, in which, I think, is a candle to her. All in all, I'm very happy with my loot. When I had a moment to think about how it all went down payment. You'll take your stuff to the counter and there, the the price will be determined. You'll get a ticket and that ticket will go to the ticket office, where you have to pay. You will receive a receipt of your payment, and you can go back to the counter where your things are packed up and wait. One of the men that I'm not in a dark alley, it would want to be there the night and took my things, and some of the cost. If the price was right? Hmm, well, I'm not so much of the money to pay, and the price was low, so I told him that I agreed and asked him what it was, with the deal went down. If I had to pay at the cash register and the material to get. And all of a sudden he put a smile on the face of the man, "that I am not in a dark alley, it would want to be the night.. and He was going to put me in detail and explain how the coupons work. Super nice people. At the same time, I felt that I was somehow a little bit guilty because I think it is a male had been found, who I am, not in a dark alley....etc.)."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten