zondag 23 februari 2025

 


We hebben drie dagen Camagri achter de rug... genieten.... en toch was het dit jaar anders dan andere jaren. Hoe dat kwam? Ik hoorde om me heen dat ik niet de enige was die dat opviel. Waarschijnlijk had het het, buiten het feit dat het zo nu en dan bij bepaalde onderdelen meer een jeugd-gebeuren leek, deels ook met het weer te maken voorafgaande aan de Camagri-dagen. Blijkbaar had het veel geregend. Erg veel, want een paar dagen voordat we zouden afreizen kreeg ik een berichtje van het hotel in Arles waar we altijd tijdens de Camagri verblijven, dat de liften door waterschade niet werkten! Ai, dat was wel een dingetje, zeker als je een kamer toebedeeld zou hebben gekregen op één van de hogere verdiepingen (negen hoog is bv wel een end sjouwen!). Heb toen maar een mailtje teruggestuurd met de vraag op welke verdieping ze hadden gedacht ons onder te brengen? Dat bleek dat op de tweede verdieping te zijn dus dat was nog te doen...Gelukkig, niet hals over kop nog naar een ander hotel daar in de buurt zoeken. In dit hotel komen we al jaren, het is niet zo duur, je kunt er lekker eten als je wilt, de mensen zijn super vriendelijk en het ligt lekker gunstig ten opzichte van de Mas waar de Camagri wordt gehouden.

Maar die vele regen dus....je zag het ook op het terrein van de Mas  de la Cure. Er stonden plassen op het terrein waar de "tri de bétail"werd gehouden.....dat had ik nog nooit gezien. En op het terrein van het "Parcours de pays" was het vennetje, waardoor de ruiters moesten, meer veranderd in een flink meer....

Dat was ook de reden waarom de Ferrade van zaterdag niet door ging. Het terrein was te drassig. Wat was dat jammer want de Ferrade vind ik altijd één van de hoogtepunten van de Camagri. Wel honderd ruiters verzamelen zich op een groot terrein. Aan het eind van een terrein staat een vrachtwagen met daarin stiertjes; die moeten gebrandmerkt worden (dat gebeurt overigens bij deze Ferrade niet, hier gaat het om de actie). Een stiertje wordt losgelaten uit de vrachtwagen en rent het veld op. Een equipe van vier ruiters, in dit geval, moet de stier proberen zoveel mogelijk in te sluiten. Dit gaat in volle galop en is zeer spectaculair want regelmatig lukt dit niet. Voorbij een bepaald punt moet het stiertje met de drietand, de stok die de ruiter in zijn hand heeft, omver gepord worden, dit alles ook weer in volle vaart. Lukt dit, dan worden er weer aan de equipe toegekend. Als er gebrandmerkt wordt is het de bedoeling, dat zodra het stiertje omver gepord wordt, de ruiters van hun paarden springen en zich bovenop het stiertje werpen zodat deze aan de grond wordt gehouden; dan ligt de stier op zijn plek om gebrandmerkt te worden (wat dus niet gebeurt op de Camagri). Wat een ruiterkunst en samenwerking van paard en ruiter komt ook hier weer bij kijken! Er doen soms wel meer dan 10 equipes mee en ook de dames zijn hier rijkelijk vertegenwoordigd. Het is een geweldig gezicht. Het mooiste moment vind ik echter toch als van te voren alle equipes, die afkomstig zijn van de verschillende manades (fokkerijen) worden voorgesteld. Een lange stoet van soms wel 100 ruiters stelt zich dan op voor de jury...zeeeeer indrukwekkend. Omdat de Ferrade dus dit jaar niet doorging vanwege de drassige grond (veel te gevaarlijk: de paarden en stieren zouden zeker onderuit gaan), plaats ik wat foto's en filmpjes van voorgaande jaren.


 


We had three days of Camagri behind us... enjoying... and yet this year it was different from other years. How did that happen? I heard around me that I was not the only one who noticed that. Probably it had, apart from the fact that it seemed more like a youth event at certain parts, partly to do with the weather before the Camagri days. Apparently it had rained a lot. A lot, because a few days before we were to leave I received a message from the hotel in Arles where we always stay during the Camagri, that the elevators were not working due to water damage! Oh, that was quite a problem, especially if you had been assigned a room on one of the higher floors (the ninth floor is quite a lug!). So I sent an email back asking on which floor they had thought to accommodate us? It turned out to be on the second floor, so that was still doable... Fortunately, I didn't have to rush to find another hotel nearby. We have been coming to this hotel for years, it is not that expensive, you can eat well if you want, the people are super friendly and it is conveniently located near the Mas where the Camagri is held. But all that rain... you also saw it on the grounds of the Mas de la Cure. There were puddles on the grounds where the "tri de bétail" was held..... I had never seen that before. And on the grounds of the "Parcours de pays" the small pond through which the riders had to ride had changed into a large lake... That was also the reason why the Ferrade on Saturday did not take place. The grounds were too swampy. What a shame because I always find the Ferrade to be one of the highlights of the Camagri. A hundred riders gather on a large grounds. At the end of a grounds there is a truck with bulls in it; they have to be branded (this does not happen at this Ferrade, here it is all about the action). A bull is released from the truck and runs onto the field. A team of four riders, in this case, must try to enclose the bull as much as possible. This is done at full gallop and is very spectacular because it often does not work. Beyond a certain point, the bull must be pushed over with the trident, the stick that the rider has in his hand, again at full speed. If this succeeds, the team is awarded again. If branding takes place, the idea is that as soon as the bull is pushed over, the riders jump from their horses and throw themselves on top of the bull so that it is held to the ground; then the bull lies in its place to be branded (which does not happen at the Camagri). What a horsemanship and cooperation between horse and rider is involved here too! Sometimes more than 10 teams participate and the ladies are also richly represented here. It is a great sight.The best moment I think is when all the teams, coming from the different manades (breeding farms), are presented beforehand. A long procession of sometimes 100 riders then lines up for the jury...very impressive. Because the Ferrade did not take place this year because of the marshy ground (much too dangerous: the horses and bulls would certainly fall over), I am posting some photos and videos from previous years.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

  We maken ons klaar voor een weekendje Boekelo, de cross is best een begrip in de paardenwereld. Zelfs als klein kind kende ik het begrip a...