vervolg

Aan het eind van de middag verzamelde iedereen zich bij mij op het terras achter. Ons grote  terras bevindt zich achter onze Grange en heeft het meest mooie uitzicht over het dal. Dit uitzicht is beslist een van de redenen waarom we ons huisje destijds kochten. Je zit er heerlijk en je kijkt zo mooi uit. We hebben grootse plannen met het terras, dat wil zeggen, meer met de Grange er achter. In de Grange op de vide zijn twee slaapkamers en een badkamer gebouwd; nog niet helemaal af, er moet nog worden afgewerkt, maar dat komt nog wel… ooit….. Onder die vide is een ruimte met een deur naar het terras en in die ruimte zouden we graag nog een keuken bouwen. De keuken in ons huisje is gezellig maar piep en piepklein, je kan er net alleen staan (wie verbouwt nou zijn huis en maakt de keuken dan zo klein?). Onder die vide in de Grange willen we dus nog een keuken bouwen…. Lekker makkelijk. Zo vanuit de keuken het terras op…….

Maar goed, we zaten dus heerlijk op het terras; het werk van manlief was gedaan en Harmke had een lange wandeltocht gemaakt( mam, en toen kwam ik uiteindelijk bij La Guillermie, het buurdorp, uit en toen dacht ik dat ik er al bijna was, even vergeten dat de wegen hier zo kronkelen……). Het werd tijd voor een drankje en een hapje. Op mijn mooie schaal, hier in de buurt  op de zomerse vlooienmarkt gekocht, verzamelde ik restje chips en nootjes, vond nog een blikje olijven en cornichons… daarbij rose uit zo’n geweldig drie liter pak (dan kun je zo heerlijk tappen) en dan weer lekker in het zonnetje met z’n viertjes (hond Barkley incluis). Het hout in de vuurkorf brandde en Harmke kwam met een pak kleine kaartjes aan waarop op elk kaartje  twee stellingen stonden, bv “Wil je je hele leven lekker kunnen eten of wil je je hele leven lekker kunnen slapen “? Je keuze moest je natuurlijk weer kunnen onderbouwen. Dit leidde tot veel gespreksstof en soms verrassende keuzes (misschien kwam dit ook door de heeerlijke rose).  Omdat we nog wat worstjes in de koelkast hadden liggen besloten we die op een rooster op de vuurkorf te leggen. Ondertussen de oven aan om de aardappelschotel op te warmen. Uiteindelijk namen we ons bord toch maar mee naar binnen, het liep inmiddels tegen zevenen en de kou begon toch stiekem via onze voeten naar boven te trekken.  Binnen in ons huisje genoten we van onze heerlijk maaltijd, er waren zelfs nog een paar toetjes   en daarna nestelden we ons op de bank om een DVD te kijken… een Franse natuurlijk vond dochter. Het werd “La huitieme jour” , een verhaal over een  man, met fikse huwelijksproblemen, die onderweg een jongen tegenkomt met het syndroom van Down. Een verwarrende maar prachtige film waarin humor en verdriet elkaar afwisselden en een film die je aan het denken zet……. Zeker de moeite waar om eens te kijken en in niet al te moeilijk Frans (had overigens wel Nederlandse ondertiteling). Toen was het ook op en zochten we onze bedden op. Wat een geweldige dag was het geweest…….

At the end of the afternoon everyone gathered on my terrace at the back. Our large terrace is located behind our Grange and has the most beautiful view over the valley. This view is definitely one of the reasons why we bought our house at the time. It is wonderful to sit there and you look out so beautifully. We have big plans for the terrace, that is to say, more with the Grange behind it. In the Grange on the mezzanine two bedrooms and a bathroom have been built; not completely finished yet, there is still some finishing to be done, but that will come… someday….. Under that mezzanine there is a room with a door to the terrace and in that room we would like to build a kitchen. The kitchen in our house is cozy but tiny, you can just stand there alone (who renovates their house and then makes the kitchen so small?). So under that mezzanine in the Grange we want to build a kitchen…. Nice and easy. Straight from the kitchen onto the terrace……. Anyway, we were sitting on the terrace; hubby's work was done and Harmke had gone for a long walk (mom, and then I finally arrived at La Guillermie, the neighboring village, and then I thought I was almost there, forgetting for a moment that the roads here are so winding...). It was time for a drink and a bite to eat. On my beautiful bowl, bought here at the summer flea market nearby, I collected leftover chips and nuts, found another tin of olives and gherkins... with that rosé from one of those great three-liter cartons (so you can tap so nicely) and then back to enjoying the sun with the four of us (including dog Barkley). The wood in the fire basket was burning and Harmke arrived with a pack of small cards on which two statements were written on each card, e.g. "Do you want to be able to eat well your whole life or do you want to be able to sleep well your whole life"? Of course you had to be able to substantiate your choice. This led to a lot of conversation and sometimes surprising choices (maybe this was also due to the delicious rosé). Because we still had some sausages in the fridge we decided to put them on a rack on the fire basket. In the meantime we turned on the oven to warm up the potato dish. Eventually we took our plate inside, it was almost seven o'clock and the cold was starting to creep up through our feet. Inside our cottage we enjoyed our delicious meal, there were even a few desserts and then we nestled on the couch to watch a DVD... a French one of course, our daughter thought. It was "La huitieme jour", a story about a man with serious marital problems who meets a boy with Down syndrome on the way. A confusing but beautiful film in which humor and sadness alternate and a film that makes you think... Definitely worth watching and in not too difficult French (although it did have Dutch subtitles). Then it was over and we went to bed. What a great day it had been...