Sinds mijn laatste berichtje ben ik al weer een paar weken verder. Drukke weken, heel drukke weken......een nieuwe functie, een nieuwe plek, een andere stad... voorlopig gewoon vanaf volgende week vier dagen op en neer naar Groningen. Afgelopen weken was dat zelfs vijf dagen. Het is druk, het is veel, het is spannend, het is dood vermoeiend, mij hoofd zit vol...maar het is leuk...het is interessant, het is gezellig, ik heb weer het gevoel dat ik het ga kunnen...en ik denk als ik het allemaal wat beter beheers, als de kwartjes gevallen zijn, dat het dan nog leuker wordt! Ik heb zelfs het gevoel van: dit had ik gewoon een paar jaar eerder moeten doen. Mijn verdere leven schiet er momenteel wel helemaal bij in, het is naar werk, 's morgens tegen half zeven, dan op werk, dan naar huis, tegen half vier/vier uur, dan thuis beestjes, eten (gelukkig doet Frank dat meestal) en dan eigenlijk tegen achten al naar bed. Zo moe en zo veel. Ik denk aan alle mensen die ik nodig een berichtje moet sturen (Jennie!) maar dat ik steeds nog even vooruitschuif... morgen... dan ben ik vast wat minder moe.......haha

Het gaat dus goed.... en toch...... en als ik dan denk, dit is het misschien wel, dan zie of lees ik weer over het leven in Frankrijk en dan roept er toch een stemmetje binnen in mij: Maar dat wil ik het allerliefste!!! Toch daar wonen, een moestuin, misschien een kleine B&B, koken... kortom ZELF leven.... en niet geleefd worden, zoals nu (hoe fijn ik het nu ook vind, begrijp me niet verkeerd, ik voel me stukken beter dan een jaar of een half jaar geleden). Voorlopig is het goed zo, dat heb ik al eerder gezegd, maar ik kijk wel verder, kijk naar mogelijkheden... je weet maar nooit van welke kant ze ooit komen.......

 

Since my last message, a few weeks have passed. Busy weeks, very busy weeks......a new job, a new place, a different city... for the time being, starting next week, four days up and down to Groningen. In the past few weeks, it was even five days. It's busy, it's a lot, it's exciting, it's exhausting, my head is full...but it's fun...it's interesting, it's enjoyable, I have the feeling that I'm going to be able to do it again...and I think that if I get the hang of it all a bit better, if the penny has dropped, it will be even more fun! I even have the feeling that I should have done this a few years ago. My rest of life is really taking a back seat at the moment, it's off to work, around half past six in the morning, then at work, then home, around half past three/four o'clock, then home to pets, food (fortunately Frank usually does that) and then actually already to bed around eight. So tired and so much. I think of all the people I really need to send a message to (Jennie!) but that I keep putting it off... tomorrow... then I'll probably be a little less tired.......haha So it's going well.... and yet...... and when I think, this might be it, then I see or read about life in France again and then a little voice inside me calls out: But that's what I want most of all!!! To live there, a vegetable garden, maybe a small B&B, cook... in short, to live MYSELF.... and not be lived, like now (as much as I like it now, don't get me wrong, I feel a lot better than a year or six months ago). For now it's fine, I've said that before, but I do look further, look at possibilities... you never know from where they'll come.......