We hebben ons huisje in Pacaud nu al bijna weer twee jaar en ik moet eerlijk zeggen: we hebben al wel een paar keer pech gehad. De eerste keer al: we hadden net de overdracht gehad en na een dag of vier ging er een mega groot noodweer over de regio heen, buien met hagelstenen zo groot als tennisballen. Ik hoor ze nog op ons dak neerkomen, alsof er inderdaad tennisballen met grote kracht op het dak werden afgevuurd: gevolg... heel veel ronde gaten in ons dak, lekkages, regenwater dat langs de muren naar binnenstroomde......... Dat was pech nummer 1.

En nu zitten we middenin pech nummer twee....... ongedierte in de balken op zolder... Ik had het vorig jaar al opgemerkt dat er wat "zaagsel" onder de balken lag, niet veel, maar toch...... Manlief er op opmerkzaam gemaakt, joh, kijk toch eens even (hij was langer in Frankrijk ivm zijn werk voor de ANWB in Lyon destijds). Volgens hem was er niet veel aan de hand, het was ouder (zei hij) en er was verder niks te zien. En toch zag het me niet lekker... Normaliter zouden we in het najaar weer naar het huisje gaan maar omdat we onze oudste dochter in Nieuw Zeeland gingen bezoeken einde van het jaar sloegen we dat over (je hebt maar zoveel vakantiedagen per jaar). Toen we echter in februari vier dagen in ons huisje waren werd toch ook manlief gealarmeerd. Er lag meer "zaagsel" onder de balken, er waren gaatjes te zien...... Ik drong er op aan om een bedrijf in te schakelen. Manlief had vorig jaar zelf wat spul in de balken gespoten maar dat had blijkbaar niet geholpen..... Er werden wat offertes opgevraagd, waarop je natuurlijk niet altijd antwoord op kreeg. Eén bedrijf gaf na een paar weken reactie en kwamen zelfs kijken. Binnen drie weken hadden ze zelfs tijd om aan de klus te beginnen...... Dus zo toog manlief na de Pasen weer met hond Barkley naar Frankrijk. En nu maar afwachten of de klus ook echt door zou gaan.... dat weet je maar nooit......Manlief kreeg nog een telefoontje dat de "gif-meneer" van het bedrijf vrijdag niet om 8.00 uur maar om 12.00 uur zou komen (netjes toch?) en ja hoor, gisteren stond er iemand voor de deur en die begon aan de klus. En dat was heel wat: niet alleen de zolder, maar natuurlijk moest al het hout gedaan worden (had ook niet anders verwacht) en omdat hij er nou toch was ook maar meteen de Grange erbij....... Gevolg... een huis en Grange waar niet in geslapen kon worden......tsja... manlief had het er al over dat ie buiten ging slapen (het was niet koud zei hij......) maar ik raadde hem aan om eerst achterbuurman Patrice te vragen of hij misschien in zijn caravan mocht overnachten; die heeft hij voor gasten op zijn erf staan.

Ik voel me nu toch ergens net zo'n "ik vertrekker" die met allerlei onverwachte dingen te maken krijgt......ik vind het dan ook altijd verbazingwekkend dat er dan toch vaak nog een potje geld ergens is waar dingen van bekostigd kunnen worden....Zo ook bij ons . Gelukkig was ik al weer een spaarpotje voor onze volgende reis naar Nieuw Zeeland begonnen voor over een paar jaar dus toen konden we meteen ook de Grange "in het gif" laten zetten..... Buiten dat scheen het ook erg gezellig met "de gif-meneer" te zijn geweest; veel tips en goed voor het Frans van manlief.

Wat ik hieruit wel geleerd heb.... mijn eigen gevoel volgen als je iets niet vertrouwt.........