Dinsdag 5 dec.          13.30 uur: We staan te wachten voor een rood stoplicht. Op weer zo’n schitterende weg langs de rivier, bergen langs de zijkanten. Er staat een auto langs de kant en een jongedame met oranje hesje stapt uit. Ze behoort bij de mensen die blijkbaar verderop aan de weg werken. Ze vertelt dat het nog wel een half uurtje!!!  kan duren. Ze zijn stenen aan het verwijderen hier net om de bocht. Ach, we hebben de tijd…. Ze vraagt of we op vakantie zijn…. Jaaaa dan heb je de tijd. Ondertussen stoppen er zo nu en dan wat auto’s achter ons; zij weten nog niet dat ze nog even moeten wachten…..En als we mogen doorrijden na ongeveer een km, weer een stoplicht….. ach we hebben vakantie 😁.         Vanochtend waren we al vroeg weer op pad. Vanaf campsite Boyle richting Pancake Rocks aan de westkust. We reden door een geweldig leuk stadje Reefton. Ben helemaal verliefd. Het stadje leek zo uit een Western weggelopen, als je alle auto’s wegdacht. Het zonnetje brak door en we waren eigenlijk wel toe aan een ontbijt. In een zeer gezellig uitziend zaakje bestelden we dus ontbijt. Helaas bleek het achteraf wat vettig te zijn en kregen we, naarmate de  dag vorderde, wat meer behoefte aan een toiletbezoek. Misschien niet de “ netste” praat maar de openbare toiletten hier in Nieuw Zeeland zijn fantastisch. Een café in Nederland kan er een voorbeeld aan nemen: ruim en schoon! Goed, toen we het ontbijt op hadden, nog even door de hoofdstraat van Reefton gewandeld. Bij een winkeltje hadden ze metalen borden met teksten. Een leuke meegenomen voor Heleen en Rolf. Ik had een leuk plekje gezien: Miners Hut. Het leek op een plekje uit een Amerikaanse film , twee mannen met baarden voor een oude hut, waar” open “. Voor stond. Op een bord las ik dat dat een replica was van een oude mijnhut. Achter in 1800 werd er in Reefton goud gewonnen, het was destijds een welvarend stadje. Ik stelde Frank voor om daar toch even te kijken. Het was superleuk. Twee wat oudere, bebaarde mannen,  zo weggelopen uit een western, heetten ons welkom. We werden uitgenodigd in de donkere hut waar allerlei memories uit de mijn stonden. Lantaarns, oude boeken, zadels, gereedschap etc. Een van de heren vertelde van alles hoe het er vroeger aan toe ging toen er goud werd gewonnen. Goud uit gesteente. Dit ging niet in klompjes maar echt in schilfertjes. Hij liet ons een buisje met een paar schilfertjes goud zien. Het was een superleuk gesprek dat over de goudmijnen ging aldaar maar ook over de politieke situaties in de wereld.

Daarna gingen we weer op pad. Onderweg zagen we een bord met : Seal colony, en dat wilden we natuurlijk wel zien! We zagen daarvoor al een prachtig parkeerplaatsje bij het strand en besloten daar even uit te stappen. We volgden een prachtig pad tussen de Agaves en palmen door. Helemaal aan het eind konden we het strand op en via het strand weer terug. Er lagen de prachtigste schelpen. Helaas mag je die allemaal niet meenemen dus heb ik maar wat foto’s gemaakt. Een stukje verderop konden we de camper parkeren om naar de Seal Colony te gaan, een wandeling van 15 minuten; en een mooie wandeling! Natuurlijk waren er geen seals te bekennen op de rotsen….. pfffff Dan nog maar wat verder het pad lopen. In de verte was een vuurtoren, ongeveer 45 minuten lopen; dus maar richting de vuurtoren gelopen. En als je denkt dat je al het mooie hebt gezien….. dan krijg je nog mooiere uitzichten! Adembenemend!! Om elke bocht was het uitzicht nog mooier!! We bleven ons verbazen! Onderweg kwamen we de Weka een paar keer tegen, een soort loopvogel. Eentje had zelfs twee jongen bij zich! Geweldig! Bij de vuurtoren aangekomen vonden we dat we een echte prestatie hadden geleverd.

En toen weer een uur terug langs die prachtige kust. Ondertussen waren de seals ook weer “ thuisgekomen “ en hadden zich op hun rots gevleid; hoe meer je keek hoe meer je er zag! Dat was dus een leuke verrassing dat we ze toch nog zagen! Inmiddels liep het al tegen vijven en gingen we op zoek naar een overnachtingsplekje. Dat viel nog niet mee. Uiteindelijk staan we op een prima, maar wel ongezellige camperplek in Pancake Rocks, dat dan weer wel! Er stonden toen we aankwamen wat meer campers maar nu zijn ze allemaal verdwenen; vraag me af waar die overnachten. Wij zitten inmiddels aan worstjes met rode wijn
😁, geen zin meer om veel te koken, moe van alle indrukken. Wat een dag!!!!!   

  Overigens vond ik op het pad, toen we de wandeling naar de vuurtoren maakten, op het pad zomaar een….. ja…. Is het een hanger? Het gaatje er in zegt me van: ja! En is het Jade? Dat vind je hier in de winkels en dat is zeker niet goedkoop! Tsja, zou iemand die verloren hebben ? En wat er mee te doen? Ik heb hem maar meegenomen en bewaar hem nu als “ mijn nieuw Zeeland “ souvenir. Heel bijzonder……

.