Begin van de avond en ik zit op een grote, maar nu rustige camping direct aan zee. Even bijkomen van deze prachtige dag. Zoveel gezien en gedaan! Zo ontzettend veel moois gezien. Wat een prachtige natuur hier op het Zuider Eiland. Het is mooi, woest, liefelijk en heel rustig.....

We hadden gister een plekje gevonden op een camperplaats aan het strand. Je mag hier staan als je iets van toilettaire fasciliteiten bij je hebt. Daarvoor zit er ook een sticker op je auto of camper-van, zoals de camper hier genoemd wordt. We werden wakker en door een kiertje tussen de gordijntjes zag ik tussen de bewolking ook wat blauws. Dat zag er veelbelovend uit want de laatste twee dagen hadden we alleen maar druilerige regen vooral gehad. Goed, terwijl Lieneke nog sliep gingen Frank en ik de camper uit om een ommetje te maken langs het strand. Het water was ver te zoeken want het was eb. Daarna ontbijten en op weg richting het Abel Tasman reservaat. Onderweg kwamen we langs Pupu Springs, bronnen die bekend staan om zijn heldere water. Je kon er een schitterende wandeling omheen maken en als je, het overigens prachtig aangelegde, pad volgde waande je wel een beetje in de bush van Nieuw Zeeland. Prachtige vegetatie met palmachtige bomen, dennen en inmiddels strak blauwe lucht. Het meertje is werkelijk schitterend, water borrelt op naar boven en je kunt tot op de bodem kijken...zulk helder water.....prachtig!

Daarna gingen we verder richting Takaka. Wat een route met veel haarspeldbochten, prachtige vergezichten, afgronden.... En dan die blauwe lucht en de zon die doorkwam. Wat heerlijk. Iets verderop lag een zalm kwekerij waar je ook kon lunchen en het liep al tegen het middaguur. Dat kwam goed uit. Wij er naar toe. Bleek dat je daar ook zelf je zalm kon vangen en die kon je dan meenemen of daar voor je laten klaarmaken. En wat is nou leuker  dan je zelf gevangen zalm eten. Dat wilden wij ook wel eens proberen. Dus gewapend met drie hengels, een schepnet en een box waarin de vis kon, naar de vijver. Die lag op een schitterende plek, in een soort kom, omgeven met prachtige groene heuvels. Daar zochten we een plekje en gooiden de hengels uit. De zalm wilde niet echt bijten totdat Lieneke beet had! Wahaaa! En toen het spel van inhalen en proberen de zalm in het net te krijgen... dat viel nog niet mee totdat we hulp kregen van een mega leuke meneer die ons hielp en meteen een praatje aanknoopte. Hij woonde daar niet heel ver vandaan aan haalde daar vaker vis. Toen bleek dat hij vroeger veel gewerkt had in de regio waar Lieneke nu woont, Hawkes Bay, was het ijs helemaal gebroken. Hij gaf ons wat "beet", wat voer, zodat de zalmen beter zouden bijten...en ja hoor... dat was precies wat er gebeurde... in mum van tijd vijf zalmen aan de haak (dwz Lieneke drie en Frank 2; bij mij  ontsnapte de zalm die aan mijn haak zat, daarna hield ik me maar bezig met het maken van foto's). De zalm konden we afgeven bij het restaurantje en aangeven wat we wilden: meenemen, en zo ja, hoe, als steak of filets, of hier eten, en hoe dan klaargemaakt. Uiteindelijk besloten we voor sashimi (Lieneke), gerookte zalm (Frank) en zalm met herbs en garlic (ik); de andere twee zouden we meenemen als filets. Een jonge, zuidafrikaanse kok, zou ze voor ons klaarmaken... en wat voor kok, bloedmooi met lichte ogen; zelfs Frank viel dat op, haha. We hadden in totaal bijna 7 kilo zalm!! De zalm zou voor ons worden klaargemaakt en wij namen plaats in het restaurantje met vast een drankje. Op een gegeven moment kwam de meneer, die we al eerder hadden ontmoet, er nog even bijzitten en wisselden we allerlei wetenswaardigheden uit. We kregen zelfs zijn telefoonnummer, mochten we in de buurt zijn, dan waren we van harte welkom voor een drankje....hoe leuk is dat? Toen werd de zalm gebracht.... nou, ik lust nu waarschijnlijk nooit meer ergens anders zalm.... wat was dit lekker...verser kon natuurlijk niet........En wat een porties....... Wat we over hadden kregen we mee, evenals de filets van de nog overige zalmen.

 

 

Daarna reden we door naar Pohara waar het prachtige strand ons lokte. We vonden een werkelijk adembenemend plekje aan het strand met zon, de zee, rotsen en mistige bergen op de achtergrond. En bijna geen mensen. Het was zoo prachtig. Frank en Lieneke waagden zich zelfs in het water. Vlakbij dat strandje hadden we al een camping gezien en daar zitten we nu. Zal in de zomer heel toeristisch zijn maar nu ruimte zat. Achter de bossages achter onze camper is de zee. Overigens mag je eenmaal raden wat we vanavond eten.......