vervolg van het vervolg

Met een auto volgeladen met wijn gingen we weer op pad. We wilden eigenlijk naar Lalaye, het kleine gehuchtje waar we 35 jaar geleden tijdens onze "huwelijksreis" op de bonnefooi waren terechtgekomen en waar we het zo leuk hadden gehad. Met de TomTom is het tegenwoordig wel makkelijk om zo naar al die plekjes te rijden dus na een tijdje kwamen we in Lalaye aan. Het gekke was dat het in onze herinneringen zo anders was.....Het hotel restaurant "Les sapins" was er nog maar was dicht (jammer, ik had er graag nog een keer overnacht). Ik herkende het ergens wel maar in onze herinneringen was alles veel weidser en ruimer." Nu" lag het ingeklemd in het dorp. De parkeerplaats ervoor leek 35 jaar geleden ook veel ruimer. Verder kon ik me eigenlijk niks herinneren van het plekje, alleen het kerkje kwam me vagelijk bekend voor. Gek is dat, dat je er een heel andere voorstelling van had, en we zijn zelfs twee keer op dit plekje geweest, een jaar of wat na onze huwelijksreis hebben we met vrienden nog een keer de Elzas bezocht en hebben toen daar ook overnacht. Maar goed, toch leuk om het weer terug te zien! 

 Toen werd het ook echt wel tijd om een overnachtingsplekje te vinden. Vaak check ik dan booking.com even om te kijken wat er in de buurt is en wat de prijzen van de kamers zijn (met al die reizen naar Frankrijk letten we ook op centjes!). Ik vond een appartementje in de buurt met een aangename prijs dus reserveerde ik via booking meteen voor de overnachting. Terwijl we onderweg waren ging de telefoon. Aan het nummer zag ik al dat het een Frans nummer was. "de overnachtingsplek"! Of ik wel wist dat je het appartement alleen voor een week kon huren? Kon dus niet voor één nacht! Nou, dat was vreemd... via booking kon het gewoon voor één nacht en had ik ook al betaald. Ik ben weg van de Fransen (dat weet iedereen zo langzamerhand wel), maar ik had het gevoel dat deze meneer geen zin had in een overnachting van één dag op zo'n korte termijn; misschien was het wel een puinhoop in het appartement, wie weet....😀. Heb hem nog wel gevraagd of hij dan bij booking wilde annuleren, maar zo te zien heeft hij dat niet gedaan. Niet erg netjes allemaal..... Nou uiteindelijk maar naar een ander plek in de buurt gezocht. We kwamen terecht bij een beetje stoffig hotel (overal hingen en zaten teddyberen🧸) met een wat oubollige inrichting, handdoeken met veel rafels maar wel een grote ruime slaapkamer. 's Avonds kon je eten in het restaurant beneden. Laat ik het zo zeggen... we hebben wel eens beter gegeten..... alles kon je plaatsen onder het kopje: vergane glorie. Overigens was het personeel wel super-aardig.

De volgende ochtend was het tijd om weer rustig richting Nederland te gaan. Ik wilde graag nog langs Hunawihr, het dorp met de ooievaars.... Ik weet niet of het aan de leeftijd ligt, maar ook hier had ik andere herinneringen aan het dorp. Destijds "wemelde"het in mijn herinnering van de ooievaars; op de daken van de huizen zaten ze, echt overal.... nu was er geen ooievaar te bekennen. Bij ons huis in Nederland lopen er in het weiland meer!! Blijkbaar zitten ze daar nu in een soort parkje... maar hoe kom ik nou aan die beelden met ooievaars op daken?? Enfin, van Hunawihr gingen we nog naar Riquewihr, een heel toeristisch stadje, maar wel leuk om even door te lopen. Leuke, maar ook dure winkeltjes. We vonden een keldertje waar het echte Elzasser aardewerk werd verkocht. Op onze "huwelijksreis"had ik een ovenschaal en patépot meegnomen en ik wilde voor beide dochters ook zoiets uitzoeken. Een meer dan vriendelijke meneer legde ons alles uit over het maken van het aardewerk (met de hand gedraaid en met de hand beschilderd). uiteindelijk kozen we voor een mooie pot en een ovenschaal voor de meiden. Twee receptenboekjes met Elzasser gerechten gingen ook mee, eentje Engels talig voor dochterlief in Nieuw Zeeland; kan haar vriend daar ook iets uit koken😃, voor onze andere dochter het boekje in het Frans, zij is nl druk bezig om haar Frans te verbeteren..... 

 

 

 

 

Toen werd het zo langzamerhand tijd om weer huiswaarts te gaan. We kunnen terugkijken op een heerlijk weekend, waarin we EINDELIJK in het wijnvat hebben geslapen..... en dat was echt het lange wachten waard!!

Nog even over het hotel Les Sapins in Lalaye... ik vond op internet een oude foto en daar lijkt één en ander ook veel weidser... ik denk dat het komt omdat het gebouw links van het hotel toen wit was en nu rood geschilderd is............