Zondag! Voor buurmeisje Martine een spannende dag..... vandaag zou het allemaal nog echter worden. Eind van de middag zouden we haar afleveren op  haar nieuwe werkplekje voor de komende zes weken. Overdag hebben we het rustig aan gedaan... na ja........ dat begon al 's ochtends: naar de bakker...Martine mee natuurlijk want die moest dat ook meemaken... tsja.. en toen was de bakker (nog) dicht.... hm... normaal gesproken is ie op zondag toch om 7.00 uur open. Brood hadden we nodig dus doorgereden naar het volgende dorp, 10 km verderop. Daar was een piepklein winkeltje met een flinke keuze aan brood en een gezellige man die uitleg gaf bij zijn verschillende broden. En ooo, wilde je weten hoe een brood smaakte..... hup.... even proeven......... Gewapend met twee verschillende stokbroden, croissantjes, pain au chocolat en een soort "praline-brood" (dat naar kaneel smaakte) weer naar huis; met volle armen en een kapitaal armer, maar ach ja.... het is zondag en je buurmeisje eet mee..... Intussen die ochtend al meer dan 30 km met de auto afgelegd. Daarna heerlijk ontbijten aan ons kleine tafeltje dat we toch maar even iets verplaatst hadden; in de zon werd het wel heel warm!i

Aan het eind van de middag zouden we Martine naar de camping brengen, in luchtlijn maar een km of 4 of 5, maar over de weg doe je er al gauw een half uur over. Aangekomen zagen we meteen eigenaren Annet en Edgar en een van de zonen. Martine werd voorgesteld en al gauw zaten we aan een drankje in hun bistro. Martine liet het allemaal nog even over haar heenkomen (als een rechtgeaarde Friezinne) en wij deden het "kletsgedeelte". We hadden al besloten om daar een hapje te eten: de Pizza foodtruck stond op de camping, en wat is nou handiger om even een heerlijke pizza mee te eten, scheelt thuis een hoop werk en afwas! 

Tsja, en toen werd het tijd om Martine daar achter te laten......wat ze niet wist was dat we haar de volgende dag al weer zouden zien... ze zou dan nl 16 jaar worden en dat moest natuurlijk wel gevierd worden!