In deze onzekere tijden tekenen wij het voorlopig koopcontract van Pacaud. Maandag is het verzonden en met een beetje geluk zouden we ons over een week of zes dan toch echt eigenaar van Pacaud mogen noemen. In mijn achterhoofd speelt dan ook nu steeds de gedachte.... misschien wel een wat veiligere plek, daar in de bergen, want wat gaan de komende maanden ons brengen? Oekraine wordt verscheurd door een enkele man ...... dat een paar mensen op al die miljoenen  in de wereld zoveel leed kunnen brengen, zoveel angst over de hele wereld kunnen verspreiden.......

En dan hoop ik dat dat Pacaud misschien nog een veilige haven is, daar in de bergen, hoewel je dat natuurlijk nooit weet met al het moderne wapentuig. Eigenlijk ben je nergens meer veilig.