Ik ben fan van de boeken van Carol Drinkwater (bekend uit de oude serie van James Herriot, All creatures great and small), tegelijkertijd heb ik een beetje een haat/liefde verhouding met haar. Toen ik haar eerste boek las, de olijfgaard (ik haal ze wel altijd door elkaar maar ik geloof dat dat de eerste was) was ik natuurlijk stik jaloers op haar.... dat koopt zo maar een prachtige, nou ja prachtige??, villa ergens in de buurt van Cannes, daar waar het altijd mooi weer is, de cigales je doof zingen, de olijven groeien.......... De villa was wel vervallen en moest worden opgeknapt........ Carol en haar man, een franse regisseur, hadden eigenlijk geen geld, schraapten hun laatste centen bij elkaar, kochten de villa omdat ze er verliefd op werden (haha, heel herkenbaar)...........en daar word ik een beetje kriebelig...... een verlaten villa in de buurt van Cannes... dat zal toch nog best wat gekost hebben.........in dat boek lees ik regelmatig dat ze niets kunnen verbouwen in het huis bij gebrek aan dat geld....... maar uiteindelijk komt er dan toch weer wat binnen, fee omdat je in een film hebt gespeeld of weet ik wat, en dan kan er opeens weer een heleboel...... en natuurlijk begrijp ik wel een hoe het werkt.... maar toch "irriteerde" me het een beetje.... of was het misschien wat jaloezie? Ik dacht dan altijd....wat klaag je over geld... wij "gewone" mensen kunnen hier alleen maar over dromen, jullie hebben de mogelijkheden om zoiets te kopen, ook al moet je het geld in eerste instantie bij elkaar schrapen, je koopt het blijkbaar toch..... en uiteindelijk kun je ook elke keer wat (laten) verbouwen, hebt een tuinman in dienst........

Overigens is een van mijn favoriete stukken in het boek het deel waarin ze haar werkkamer gaat inrichten, met planken voor boekenkasten en simpele middelen creeert ze haar eigen kamer... en dat sprak me dan weer heel erg aan... ook zo herkenbaar, zo zou ik het ook doen......

En begrijp me niet verkeerd...... ik geniet ontzettend van de boeken maar ik ben ook maar menselijk en toen ik voor het eerst het boek las kwamen dat soort gedachten wel eens heel stiekem bovendrijven, juist omdat ik ook zooooooo graag een huisje in Frankrijk zou willen hebben.....

Maar goed ... Carol Drinkwater dus..... een tijdje geleden kreeg ik van vrienden een boek "The illustrated olive farm" van Carol, echt fantastisch! Een boek met super veel foto's over de plaatsen en mensen in de "olijven"boeken...... Als ik lees, en dat zullen veel mensen met mij doen denk ik zo, fantaseer ik er over hoe het huis er uitziet, de mensen die meedoen... is de man van Carol, Michel, net zo knap als ze in haar boeken beschrijft ? En nu kon ik het huis in werkelijkheid zien ( en haar man...)...wahaaaaaa!! Ik vind het een heerlijk boek, en nee, de foto's vallen niet tegen...... (haar man.....mwaaaaa ) .... in ieder geval, als je een fan van haar boeken bent, is het superleuk om dit boek te bekijken!

En waarom ik dit nou schrijf? Ik zit ondertussen te kijken naar een link die ik hier op facebook vond : https://www.youtube.com/watch?v=CEP-XjPNGQAhttps://www.youtube.com/watch?v=CEP-XjPNGQA

Fantastisch... ik zie haar huis, en zet het beeld dan meteen stil om eens goed alles te bekijken. Ik heb hem nog niet af gekeken, dus ik weet niet hoe het verder gaat, maar dit is al de moeite waard! Ik zie dat er meerdere delen zijn dus dat wordt genieten denk ik.....

Zoals ook al op het andere facebook stukje werd aangegeven: de titel van de reeks is niet goed gekozen, vind ik ook: A year in Provence... die titel komt toch echt toe aan, de helaas overleden, Peter Mayle.........