Zeven uur.... dat is nog eens uitslapen! haha, voor mij dan.......Dat gebeurt me eigenlijk nooit, zelfs het geblaf van Barkley vanochtend kon me niet het bed uit krijgen (aan zijn geblaf te horen stond Sista, de dorpshond, voor de deur. Nou, die komt vandaag vast nog wel een keertje buurten.....op het moment dat ik dit schrijf komt Sista net naar binnen gluren........

Maar nu er uit, kopje chocolat chaud gemaakt, want dat doe ik altijd hier in Pacaud. Thuis vind ik er niets aan, maar hier is het heerlijk. Ik zie nu al dat het een zonnige dag wordt. Dat betekent dat ik de tafel, die ik vorig jaar van buurman Jeannot (die woont hier beneden in een klein gehuchtje) kreeg, straks lekker voor het huis ga zetten, stoeltjes erbij en dan zit je de hele dag in het zonnetje en kun je meteen in de gaten houden wie er allemaal ons gehucht in- en uitgaat😄

Gister was mijn eerste dag hier en mijn eerste taak: boodschappen halen. Ik heb hier altijd wel een voorraad staan, voor je weet maar nooit, maar ik had zin in stokbrood, en paté en rillettes, melk voor mijn chocolat chaud, de lekkere rosé van Listel......(die was ook op). Nou is boodschappen doen hier meer een wereldreis dan vlug vlug naar de supermarkt. Ik kan twee kanten op, richting Vichy of richting Mayet. Mayet vind ik de leukste route. Dus hond Barkley mee (die kan nog steeds niet alleen achterblijven, want dan sloopt hij alles....verlatingsangst) en gaan. Voor het boodschappen doen moet je de hele ochtend uittrekken; het is nl drie kwartier rijden. Zoals ik al zei, wel een heerlijke route. In het begin vond ik het rijden door de bergen best wel spannend, maar het went.... Onderweg was het groen, nu nog dat prachtige tere groen van alle bladeren die net uitkomen. De bloesem bloeide, en overal langs de bermen vooral witte bloemen, mijn vader had vroeger zoiets altijd in de tuin, iets meer veredeld denk ik: grasmuur. Veder het tere blauw van de ereprijs en sleutelbloemen, weides vol! Hier en daar wat Fluitekruid. Als je zo op het eerste gezicht over de weg rijdt zie je eigenlijk niet eens zo veel bloemen, maar als je dan stopt en wat beter in de berm kijkt........genieten..... Zeker toen ik op de weg voor mij uit opeens een ree zag lopen. Wat een prachtig rank klein dier is dat toch, veel haast had het niet dus ik kon haar goed bewonderen totdat ze de berm in liep, het bos in. Dit was mijn tweede ree al, op de heenreis hier naar toe had ik er ook al eentje gespot, net voordat ik thuis kwam. 

Als eerste rij ik altijd door het dorpje La Guillermie, dat is niet zo ver rijden. Daarna richting Ferrières en dat stuk is altijd weer langer dan ik denk. Daar was vroeger nog een klein winkeltje waar je brood en je eerste levensbehoeftes kon halen, sinds vorig jaar is ook dat winkeltje gesloten, helaas. Van Ferrières rijd je dan naar Le Mayet de Montagne, een gezellig plaatsje met allerlei winkeltjes: een supermarkt, een Mr. Bricolage, restaurantjes en in de zomer een geweldige overdekte marché aux puces. 

Snel boodschappen gedaan want Barkley moet in de auto achterblijven; gelukkig is hij in de auto altijd heel braaf; daar kan hij goed alleen zijn. Het was loeidruk in de supermarkt. Vooral dames die overal praatjes maakten met elkaar zodat ze voor grote opstoppingen zorgden...maar gezellig was het wel. Nadat ik voor minstens een dag of vijf, zes had ingeslagen (uuh misschien toch iets te weinig crème fraiche gehaald?) gauw naar de auto waar Barkley netjes op me zat te wachten en naar huis. 

Seven o'clock... now that's a lie-in! haha, for me then.......That never happens to me, even Barkley's barking this morning couldn't get me out of bed (judging by his barking, Sista, the village dog, was at the door. Well, he'll probably come visit again today.......at the time I'm writing this, Sista just peeked in........ 

But now out, made a cup of chocolat chaud, because that's what I always do here in Pacaud. I don't like it at home, but here it's lovely. I can already see that it's going to be a sunny day. That means that I'm going to put the table, which I got last year from neighbour Jeannot (who lives down here in a small hamlet), in front of the house, add some chairs and then you'll sit in the sun all day and you can keep an eye on who's coming in and out of our hamlet😄 

Yesterday was my first day here and my first task: getting groceries. I always have a supply here, just in case, but I felt like baguette, and pate and rillettes, milk for my chocolat chaud, the delicious rosé from Listel......(that was also finished). Now, shopping here is more like a world trip than a quick trip to the supermarket. I can go two ways, towards Vichy or towards Mayet. I think Mayet is the nicest route. So I take the dog Barkley (he still can't be left alone, because then he destroys everything....separation anxiety) and go. You have to set aside the whole morning for shopping; it's a three-quarter hour drive. As I said, it's a lovely route. At first I found driving through the mountains quite exciting, but you get used to it.... On the way it was green, now still that beautiful delicate green of all the leaves that are just coming out. The blossom was in bloom, and everywhere along the verges mainly white flowers, my father used to have something like that in the garden, a bit more refined I think: grass wall. Then the delicate blue of the speedwell and primroses, meadows full! Here and there some cow parsley. When you drive along the road at first glance, you don't really see that many flowers, but when you stop and look a bit closer at the verge........enjoy..... Especially when I suddenly saw a deer walking on the road in front of me. What a beautiful, slender little animal it is, it wasn't in much of a hurry so I could admire it well until it walked into the verge, into the forest. This was my second deer already, on the way here I had already spotted one, just before I got home. First I always drive through the village of La Guillermie, which is not that far. Then towards Ferrières and that part is always longer than I think. There used to be a small shop there where you could get bread and your first necessities, since last year that shop has also been closed, unfortunately. From Ferrières you then drive to Le Mayet de Montagne, a pleasant town with all kinds of shops: a supermarket, a Mr. Bricolage,restaurants and in the summer a great covered marché aux puces. Quickly did some shopping because Barkley has to stay in the car; luckily he is always very well behaved in the car; he can be alone there. It was extremely busy in the supermarket. Especially ladies who were chatting to each other everywhere so that they caused big traffic jams...but it was cozy. After I had stocked up for at least five or six days (uh maybe I didn't get enough crème fraiche?) quickly to the car where Barkley was waiting for me and home.