vervolg van: Je wordt maar één keer 30!

Ik had speciaal voor Harmke's verjaardag twee dagen vrij genomen want ik had besloten een verjaardagstaart te maken van twee lagen, met veel roze. Daar ben ik dus de hele donderdag mee bezig geweest... Wat een werk toch weer, vooral omdat mijn ene oven het niet goed deed en de eerste twee taarten er vochtig en niet gaar uitkwamen. In de oven onder mijn fornuis had ik snel een kleinere taart gezet en die was er perfect uitgekomen.... Dus op donderdagochtend nog een taart gebakken en dan in de oven onder het fornuis. Gelukkig was die helemaal goed. Toen de vulling gemaakt, botercreme met Japanse Wijnbes en voor de bovenste taart chocoladecreme. Het bekleden van zo'n taart is altijd weer spannend. Dit keer deed ik het met fondant. Ik vind marsepein lekkerder maar dat kon ik hier in de winkels niet vinden. Taart vullen, aansmeren met botercreme (ook zelf gemaakt), fondant uitrollen, taarten mee bekleden en toen nog het versieren van de taart. Ik had allerlei malletjes met naai- figuurtjes bij Temu 😄 gevonden, Bovenop een naaimachine, langs de randen knoopjes en lintjes. Het eindresultaat was zeker niet perfect maar in de laatste uitzending van "Heel Holland Bakt" had íe zeker geen slecht figuur geslagen!

De morgen op Harmke's verjaardag sloop ik tegen een uur of tien Harmke's huis binnen (ik heb haar sleutel). Eerst maar eens opruimen, de afwas doen (Harmke had de avond ervoor tot laat nog staan bakken voor het werk) voordat Rosemarie kwam. Ik was net klaar dus we konden meteen aan het versieren gaan. Heerlijk! Roze slingers, balonnen overal, twee banners bij de voordeur...... wat waren we benieuwd naar haar reactie als ze de deur open zou doen. Daarna vlug naar Tijnje, want je weet maar nooit wanneer ze naar huis zou komen. In Tijnje hebben we nog een uurtje chocoladeletters voor de collega's op het werk zitten inpakken. Die delen we uit tijdens ons teamoverleg a.s. dinsdag.

Tegen half twee...oooo Harmke had gebeld! Ik belde snel terug....en daar was ze.... aan haar stem hoorde ik al hoe groot de verrassing was en hoe leuk ze het vond.....

Ook op haar werk had ze het fantastisch gehad, lieve, leuke en gekke cadeautjes, een collegaatje die speciaal nog even was terug te komen om te feliciteren, taart...... (zie je wel: werken op je verjaardag is super-leuk!!!).

We hadden tegen vieren afgesproken om bij haar te komen om te vieren. Eerst even feliciteren en toen ben ik omi gaan halen. Daarna gezellig een drankje met z'n allen en werd het tijd om eten te bestellen. Omi zou trakteren en we zouden lekker Grieks laten komen. Ondertussen Harmke haar verjaardagstaart gegeven en de tafel speciaal gedekt. Het eten was heerlijk en ik moet zeggen...omi heeft er flink van zitten genieten en eten!! DIt zijn weer herinneringen die ze ons niet meer af nemen!

Na het eten waren we eigenlijk allemaal moe en heb ik eerst omi thuisgebracht. Daarna afscheid genomen van Harmke en toen gauw naar huis, maar goed ook, want het werd al weer glad onderweg.

Het was een mooie dag.......

continuation of: You only turn 30 once!


I had taken two days off especially for Harmke's birthday because I had decided to make a two-layer birthday cake, with lots of pink. So I spent the whole of Thursday working on it... What a lot of work again, especially because one of my ovens wasn't working properly and the first two cakes came out moist and undercooked. I quickly put a smaller cake in the oven under my stove and that came out perfect... So on Thursday morning I baked another cake and then put it in the oven under the stove. Fortunately, that was completely fine. Then I made the filling, buttercream with Japanese Wineberry and chocolate cream for the top cake. Covering such a cake is always exciting. This time I did it with fondant. I prefer marzipan but I couldn't find it in the shops here. Filling the cake, spreading it with buttercream (also homemade), rolling out fondant, covering the cakes with it and then decorating the cake. I had found all kinds of templates with sewing figures at Temu 😄, On top of a sewing machine, along the edges buttons and ribbons. The end result was certainly not perfect but in the last episode of "Heel Holland Bakt" he certainly did not cut a bad figure!

 The morning of Harmke's birthday I sneaked into Harmke's house around ten o'clock (I have her key). First I had to tidy up, do the dishes (Harmke had been baking for work until late the night before) before Rosemarie came. I had just finished so we could start decorating right away. Lovely! Pink streamers, balloons everywhere, two banners at the front door... we were so curious about her reaction when she opened the door. Then quickly to Tijnje, because you never know when she would come home. In Tijnje we spent another hour packing chocolate letters for our colleagues at work. We will hand them out during our team meeting on Tuesday.

Around half past one...oooo Harmke had called! I called back quickly....and there she was....I could already hear from her voice how big the surprise was and how much she enjoyed it.....

She had also had a fantastic time at work, sweet, nice and crazy presents, a colleague who had come back especially to congratulate her, cake...... (you see: working on your birthday is super fun!!!).

 We had agreed to come to her house around four o'clock to celebrate. First we congratulated her and then I went to get omi. Then we all had a nice drink and it was time to order food. Omi would treat her and we would have Greek food delivered. In the meantime I gave Harmke her birthday cake and set the table especially. The food was delicious and I have to say...omi really enjoyed it and ate it!! These are memories that they will never take away from us!

After dinner we were all tired and I first took grandma home. Then I said goodbye to Harmke and then quickly went home, which was a good thing, because it was already getting slippery on the way.

It was a beautiful day.......

 Je wordt maar één keer 30!

En dat moet gevierd worden! Vorig jaar konden we Harmke's verjaardag niet meevieren omdat we in Nieuw Zeeland waren, dus dit jaar moesten we het maar extra vieren en zeker omdat je 30e verjaardag toch speciaal is (net zoals als je 31e en je 32e ......😀). 

Ik was er al weken en weken druk mee... wat geven we haar? Hoe vieren we het? Het cadeautje was al gauw gevonden... sinds een paar maanden heeft Harmke zich gestort op het maken van kleding. Ze had de naaimachine van omi nog thuis staan (vorig jaar had ik daar haar gordijnen mee genaaid) en nadat ze met Heleen en mij een keer mee geweest was naar een stoffenspektakel en wat lapjes had meegenomen, was ze verkocht. Uit het niets maakte ze van een lapje een rok en een topje, en nog een topje en laatst een Kerstshirtje....Via Heleen kwam ik aan een goede naaimachine, maar natuurlijk kon die niet wachten tot aan haar verjaardag en kreeg ze die vast. Maar goed, een verjaardag zonder cadeautjes kan niet dus er moest nog wat komen......de adventskalender! Het is al bijna traditie dat ik een adventskalender geef/maak.......ik vind het zelf een geweldig cadeau... elke dag weer een pakje uitpakken.......

Bij Temu (oooooo ik ben gek op Temu) had ik een prachtige stoffen kalender gevonden met grote zakjes waar veel in kon. En toen begon het verzamelen van leuke, kleine cadeautjes... en een paar grotere..... Ik kan natuurlijk nog niet verklappen wat er in zit...Harmke moet ze de komende maand nog gaan uitpakken...maar ik kan je verklappen dat ik deze kalender zelf wel zou willen hebben!

Goed, dat waren de cadeautjes... toen nog de dag zelf....... Ik had bedacht om, als Harmke 's ochtends naar haar werk zou gaan, stiekem haar huis te versieren... met veel kitcherige roze slingers, een grote "30" etc. Vriendin Rosemarie, die ik het vertelde, bood spontaan aan om me die ochtend te helpen. Bij, alweer, Temu, had ik prachtige roze kitch-versiering gekocht. Een week voor Harmke's verjaardag vertelde Harmke, toen ik vroeg of ze nog plannen voor haar verjaardag had, dat ze misschien wel vrij ging nemen op haar verjaardag. NEEEE, dat was nou juist niet de bedoeling!! We moesten versieren.....!!! Heel tactvol probeerde ik haar ervan te overtuigen dat juist werken op je verjaardag zo leuk was, trakteren, felicitaties.....gelukkig had dat effect want Harmke besloot toch gewoon te gaan werken. Toen was de kust vrij voor Rosemarie en mij.

wordt vervolgd....

You only turn 30 once!

And that needs to be celebrated! Last year we couldn't celebrate Harmke's birthday because we were in New Zealand, so this year we had to celebrate it extra special and especially because your 30th birthday is special (just like your 31st and 32nd ......😀).

I had been busy with it for weeks and weeks... what are we going to give her? How are we going to celebrate? The present was soon found... for a few months now Harmke has been focusing on making clothes. She still had grandma's sewing machine at home (last year I had sewn her curtains with it) and after she had gone with Heleen and me to a fabric spectacle once and had brought back some scraps, she was sold. Out of nowhere she made a skirt and a top from a scrap, and another top and recently a Christmas shirt... Through Heleen I got a good sewing machine, but of course she couldn't wait until her birthday and she got it right away. But well, a birthday without presents is not possible so something else had to come......the advent calendar! It has almost become a tradition that I give/make an advent calendar.......I think it is a great present... unpacking a package every day.......

 

Het was een slecht kippen-jaar dit jaar en dat is eigenlijk een understatement. En het begon zo leuk.... een mooie supergrote ren voor mijn kippies en de plannen om  weer kipjes te zoeken die per stuk weer verschillende kleuren eitjes leggen. Ik wilde een Marans haan zodat die samen met mijn groenleggertjes voor kuikens zou zorgen die dan weer olijfgroene eitjes zouden gaan leggen. Leuke plannen dus......

Ik had een stuk of 12 eitjes gekocht via marktplaats, van Marans en groenleggers, en deze laten uit broeden bij iemand hier in de buurt. Toen ze uitkwamen bleven ze daar nog een paar dagen alvorens ze hier naar toe te halen. Ik heb daar vorig jaar ook genoeg over geschreven in mijn blog hier. We zijn nu heel wat maanden verder en geen enkele van de, ik geloof 9, kipjes heeft het overleefd. Niet eentje. Na verloop van tijd werden ze stilletjes en een dag of twee later waren ze dood. Bij de één gebeurde dat al na een paar weken, bij de andere duurde het een aantal maanden. Via datzelfde adres had ik ook twee Faverolles gekocht. ZIjn zulke leuke kipjes! Heel handzaam en ze leggen mooie zachtroze eitjes. Ook die kipjes zijn niet meer, zelfde verschijnselen. En de vijf zijdehoeners die daar ook vandaan kwamen.... idem dito... er zijn er nu nog twee van in leven.... In het begin legde ik er totaal geen verband mee.... natuurlijk verlies je wel eens een kipje....kan gebeuren.......Maar toen gebeurde het verdrietigste... ook van Harmke's zijdehoentjes overleed er eentje...... en Harmke's zijdehoentjes zijn als kindjes voor haar. Toen haar kipje ziek werd, dat wil zeggen, toen hij ook opeens wat stiller werd, is ze er mee naar de dierenarts gegaan. Die constateerde een soort besmetting die ze de eerste dagen van kuiken-zijn kunnen oplopen in het hok......er is dan ook niets aan te doen en meestal overlijden de kipjes met die besmetting, na weken of maanden.........pfffffffff dat was heftig en toen viel ook het kwartje......Van alle kipjes die ik op dat adres gehaald had, en dat waren er 16, zijn er nog maar twee van in leven..... En dus bij Harmke twee van de drie.......Pffffff dat is heftig. Mijn andere kippen gaan kakelend door het leven. Ik heb dit nog nooit meegemaakt. Eerst dacht ik dat het aan mij lag.... heb ik iets niet goed gedaan?.... feit is wel dat ik al ruim 32 jaar kippen heb en een beginnende kippenhouder ben ik dus niet. Toen de dierenarts ( en dat was er eentje gespecialiseerd in pluimvee) het verhaal van de besmetting aan Harmke vertelde heb ik degene waar de kipjes vandaan kwamen een berichtje gestuurd. Niet uit boosheid, maar meer van: heb je dit vaker gehoord.... en meer ook met het idee om misschien maatregelen te nemen...

In ieder geval ben ik dus heel wat kippen armer (en geld)...... Gelukkig doen mijn "oude" kipjes het prima en hebben dit jaar heel wat eitjes gelegd. Het wordt nu minder, de donkere dagen zijn er weer, maar ik vind bijna elke dag nog wel een eitje in mijn hokjes. Bij Harmke was het helemaal geweldig! Haar twee overgebleven zijdehoentjes waren dit jaar nog niet aan de leg.... totdat ik gisteren een foto kreeg toegezonden.... EITJES!!!! De eerste eitjes van haar zijdehoentjes......wat een feest! Ik weet hoe het voelt als je het eerste eitje van je kipje vindt... net zoiets als de eerst pasjes van je kindje!😄

Gelukkig toch een kleine happy ending van dit toch wel zeer trieste kippenjaar.......

 

It was a bad chicken year this year and that is actually an understatement. And it started so nicely... a nice super large run for my chickens and the plans to look for chickens again that lay different colored eggs each. I wanted a Marans rooster so that he would take care of chicks together with my green layers that would then lay olive green eggs. Nice plans then......

I had bought about 12 eggs on marktplaats, from Marans and green layers, and had them hatched by someone here in the neighborhood. When they hatched they stayed there for a few days before I brought them here. I  wrote a lot about that last year in my blog here. We are now quite a few months further and none of the, I believe 9, chickens have survived. Not one. After a while they became quiet and a day or two later they were dead. With one that happened after a few weeks, with the other it took a few months. I had also bought two Faverolles from the same address. They are such cute chickens! Very handy and they lay beautiful soft pink eggs. Those chickens are also no more, same symptoms. And the five silkies that also came from there... ditto... there are still two of them alive.... At first I didn't connect it at all.... of course you sometimes lose a chicken....it happens.......But then the saddest thing happened... one of Harmke's silkies also died..... and Harmke's silkies are like children to her. When her chicken got sick, that is to say, when he suddenly became a bit quieter, she took him to the vet. He diagnosed a kind of infection that they can get in the coop during the first few days of being a chick......there is nothing that can be done about it and usually the chickens with that infection die after weeks or months.........pfffffffff that was intense and then the penny dropped......Of all the chickens that I had gotten from that address, and there were 16, only two are still alive..... And so with Harmke two out of three.......Pffffff that is intense. My other chickens go through life cackling. I have never experienced this before. At first I thought it was my fault....did I do something wrong?....the fact is that I have had chickens for over 32 years and I am not a novice chicken keeper. When the vet (and he was a specialist in poultry) told Harmke the story of the infection, I sent a message to the person where the chickens came from. Not out of anger, but more like: have you heard this before... and also with the idea of ​​maybe taking measures...

In any case, I am a lot poorer by chickens (and money)...... Fortunately, my "old" chickens are doing fine and have laid quite a few eggs this year. It is getting less now, the dark days are back, but I still find an egg in my cages almost every day. With Harmke it was absolutely fantastic!  Her two remaining silkies weren't laying yet this year... until I received a picture yesterday.... EGGS!!!! The first eggs of her silkies......what a party! I know how it feels when you find the first egg of your chicken... just like the first steps of your child!😄

Fortunately, a small happy ending to this very sad chicken year.......

 DE JAS

En dat moet in hoofdletters geschreven worden...... DE JAS voor Harmke.

Vriendin Heleen zit op naailes en maakt  blouses, jasjes, broeken... Ik heb geluk want als je al een stuk of 100 kledingstukken voor jezelf hebt gemaakt is het leuk om voor iemand anders wat te maken... voor mij dus.... en laten we nou ook nog een beetje dezelfde maten hebben...alleen moet alles net een paar cm. langer. Zo heb ik al een verzameling jasjes, broeken en sweaters de laatste tijd aan mijn kledingkast kunnen toevoegen. En op mijn sollicitatie had ik dan ook een creatie van Heleen aan. Zeker weten dat dat de doorslag gaf toen ik werd aangenomen!😀

Maar goed... Heleen maakt dus van alles maar werd een beetje zat om alleen maar te naaien voor mensen met een appel-figuur (wij dus). Ze zocht een nieuwe uitdaging. En laat dan daar nou Harmke zijn... lang, slank.....heel iets anders .... Zou Harmke misschien wel een winterjas willen? Natuurlijk wilde Harmke dat! Dus moest Harmke maar eens rond gaan kijken naar een voorbeeld van een leuke winterjas. En ja hoor, dan is het toch een kind van haar moeder! Jaren en jaren geleden had ik ooit eens een foto van een schitterende jas gezien, het deed me aan de Russische keizer denken. Ik had altijd zoiets van: deze jas wil ik ooit hebben! Nooit van gekomen helaas..... maar laat Harmke nou net zo'n jas uitkiezen!! Hoe kan het? Even voor de goede orde: ik heb haar niet (nauwelijks) beinvloed.

Dus die jas.... Er werd stof uitgezocht in een schitterende kleur. En toen was het aan Heleen..... Op naailes werd ook haar naaijuf enthousiast en vond dat de jas dan ook heel professioneel moest worden gemaakt. Dat legde heel wat "druk" op arme Heleen die voor zichzelf ook nog een deadline had opgesteld. Er was nl sprake van dat Harmke een paar dagen naar Ierland zou gaan en wat zou dan mooier zijn als ze in die prachtige jas van de vliegtuigtrap af zou schrijden.....

Heleen aan het naaien....en uithalen, want alles moest perfect in elkaar zaten..... en weer naaien, en weer uithalen....

En toen was ie daar.... DE JAS..... oordeel zelf........

 

THE COAT

 And that should be written in capital letters...... THE COAT for Harmke. 

My friend Heleen is taking sewing lessons and makes blouses, jackets, trousers... I'm lucky because when you've already made about 100 items of clothing for yourself, it's nice to make something for someone else... for me, that is.... and let's also have more or less the same sizes... only everything has to be a few cm. longer. That's how I've been able to add a collection of jackets, trousers and sweaters to my wardrobe recently. And at my job interview I was wearing one of Heleen's creations. I'm sure that was the deciding factor when I was accepted!😀 But anyway... Heleen makes all sorts of things but got a bit tired of only sewing for people with an apple figure (us). She was looking for a new challenge. And then there's Harmke... tall, slim..... something completely different .... Would Harmke perhaps like a winter coat? Of course Harmke would! So Harmke had to look around for an example of a nice winter coat. And yes, it was her mother's child! Years and years ago I had once seen a picture of a beautiful coat, it reminded me of the Russian emperor. I always thought: I want to have this coat one day! Unfortunately it never happened..... but Harmke just happened to choose such a coat!! How is that possible? Just to be clear: I did not (hardly) influence her. So that coat.... Fabric was chosen in a beautiful color. And then it was Heleen's turn..... At sewing class her sewing teacher also became enthusiastic and thought that the coat had to be made very professionally. That put a lot of "pressure" on poor Heleen who had also set a deadline for herself. There was talk that Harmke would go to Ireland for a few days and what would be more beautiful than her walking down the airplane steps in that beautiful coat..... Heleen sewing....and undoing it, because everything had to be perfect..... and sewing again, and undoing it again.... And then it was there.... THE COAT..... judge for yourself........