vrijdag 14 juni 2024

 

                           zo is het nu en zo was het voor het maaien


Ik had al een paar ochtenden niet gelopen met Barkley; moe, spanning... slechte excuses natuurlijk want dan moet je juist gaan lopen... dus vanochtend... huppekee... eerst de vuilcontainer buiten gezet (wat een zwaar ding) en toen lopen... Van de week was eindelijk al het gras gemaaid en was er weer een breed pad gecreëerd, dat liep een stuk makkelijker en vooral droger; toen het gras zo ongeveer tot mijn borst reikte kwam ik steeds drijfnat thuis. Nu lekker lopen dus... wel jammer dat er met het maaien ook zoveel bloemen tegen de grond gaan.. Ik heb daar altijd moeite mee. Als er thuis of in Pacaud gemaaid werd plukte ik altijd eerst zoveel mogelijk bloemen voordat ze afgemaaid werden...

Tegen de slootkant aan lagen best wat bloemen plat, vooral de Valeriaan, want die bloeit nu volop langs de slootkanten. Mee dus! Ik heb altijd ook een klein knipschaartje op zak, lekker makkelijk. Door het maaien kon ik dichter aan de slootkant komen en zag ik dat ook de Moeras Spirea was gaan bloeien. Prachtig! 

En wat is de natuur toch mooi. Tijdens mijn wandeling dacht ik dat de natuur toch echt veel kracht heeft. Zo kwam ik langs het plekje waar een tijd terug de kardinaalsmuts tegen de vlakte was gekapt. Maar wat zag ik? De omgekapte "muts" bloeide door en deed zijn best en ik zag al groene kardinaalsmutsjes aan de takjes.... Ook zag ik in de modder weer overal reeën pootjes, grote en kleine. Ik bedacht me dat er op dat moment in de bosjes misschien wel een ree naar me stond te kijken. Je weet maar nooit. Toen ik gister langs de andere kant langs het bosje reed met mijn auto, stond vlak naast de weg een ree te grazen.....



Halverwege het bosje staat een bankje en daar hebben we gezeten, Barkley en ik, dat wil zeggen... ik zat en Barkley snuffelde wat rond. Het was een heerlijke ochtend en eigenlijk al te warm voor de trui en de jas die ik aan had. Het kostte me toch wat moeite, merkte ik, dat stukje lopen. Moe, moe, moe en wat dizzy... maar dat zal de spanning wel zijn. Het is vandaag een superspannende dag. Vanmiddag krijg ik een telefoontje of ik ben aangenomen voor die baan.... Het zou zo fantastisch zijn als dat zou lukken....... Duimen dus maar. Gelukkig heb ik vanmiddag afleiding en heb ik oa met een Heleen een High Tea in Noordwolde......

Nu ga ik zo eerst mijn gevonden bloemen op een kan zetten......Ik vond aan het eind van mijn wandeling een hele verzameling prachtige koekoeksbloemen die omgemaaid waren, zooo jammer, maar ik kon ze daardoor wel met een gerust hart meenemen voor mijn boeket.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten

  Weer in Nederland... zelfs al weer een dag gewerkt... nou ja gewerkt? We hadden gisteren op het werk een grote storing en vanaf 11.00 uur ...