Een speciaal stukje over de mensen hier. Iedereen is zo aardig en vriendelijk en het maakt niet uit waar je komt, in een winkel, of het nou een supermarkt of toeristische winkel is, in de horeca, gewoon onderweg…..Gister bv. We hadden de camper-van even langs de weg neergezet. Dat is wat minder makkelijk dan in Frankrijk waar je allemaal kleine weggetjes, paadjes en weer zijpaadjes hebt. Hier is het eigenlijk maar een weg met heel zo nu en dan een zijweg. We hadden de camper-van dus geparkerkeerd bij een opgang van een wei met een hek. Wel netjes aan de zijkant. We hadden nl nog niet ontbeten en gingen wat klaarmaken. Komt er opeens een bordeuaxrode ute aanscheuren. Een jongeman springt er uit om het hek open te doen. Ik verontschuldig mij dat we daar staan, maar met een zonnige glimlach: o no, all good! Opent hij het hek. Ik vraag nog of ik het hek achter hem moet sluiten maar : it’s ok!. Even later komt hij er weer aan en zien we hem over het land scheuren,  zet zijn auto bij onze camper-van en opent een draad. Een hele meute de meest schattige kalfjes komt er aan die van de ene naar de andere wei moeten, bij nog een meer schattige kalfjes. Ondertussen komt er tussen hem en ons een gesprek op gang; waar we vandaan komen, wat we doen, wat hij doet. Hij was al vaker in Europa geweest, ook in Amsterdam maar ook voor werk in Londen. Intussen waren de kalfjes verenigd met de andere kalfjes. De jongeman, net zoals iedereen in Nieuw Zeeland in korte broek (nou was het ook warm maar de Nieuw Zeelanders lopen ALTIJD in korte broek), petje op, blond haar, nam de tijd voor het gesprek. En dat bedoel ik dus…. De mensen nemen de tijd voor je, om je te helpen, om je, vaak ook ongevraagd, de weg te wijzen….. In de winkels zijn de cassieres allemaal even vriendelijk en aardig, er staat iemand om je te helpen met het inpakken van je boodschappen…… je voelt je zo welkom overal.