Het Mazetje

 

 Ons eerste huisje stond in het zuiden van Frankrijk, niet in het mondaine gedeelte, de regio van Nice en omstreken, maar wat meer westwaarts, tussen Nimes en Montpellier. Frank's ouders brachten daar hun vakanties door en hadden er mensen ontmoet die in Sommières woonden. Claude en Nina werden heel goede kennissen van hen, met visites over en weer. Net voor ons huwelijk in 1988 waren Frank en ik een week in Sommieres geweest en hadden daar een cursus Frans gevolgd. In eerste instantie was ik niet weg van het kleine stadje met een middeleeuws en ommuurd centrum. Vooral in dat centrum, met alle kleine nauwe straatjes, kon het verschrikkelijk stinken en lag er her en der afval. Maar toch... gaanderweg kroop er iets bij mij binnen, en ging ik van dit stadje houden..... de kleine smalle straatjes, het marktplein met het , toen nog, kleine wekelijkse marktje waar je allerlei producten uit de omgeving kon kopen: wijn, olijven in alle soorten, geitenkaasjes, honing, eigen gemaakt gebak, tafelkleden uit de Provence...... Buiten het stadje lag de arena, waar de courses camargaises plaatsvonden. Waar in de zomer de stieren door gardians op de prachtige witte Camarguepaarden door de straten werden gedreven.

Maar goed, een paar jaar later, toen onze Lieneke een maand of acht was, leenden we de caravan van mijn schoonouders, en vertrokken voor een kleine vakantie naar Frankrijk, naar de Elzas. Helaas was het weer slecht en kreeg Lieneke last van haar astma, het was te nat. We besloten door te rijden en de zon op te zoeken.......dat voerde ons richting het zuiden en uiteindelijk belandden we weer in Sommières, of eigenlijk vlak erbij op een prachtige camping Les Prairies. En met prachtig bedoel ik dan niet een camping met zwembaden, speelparadijs e.d. Nee, gewoon een prachtige ligging, waar je bij een boerderij je plekje uit kon zoeken, op de grote weide, of meer in de Carrigues, maakte niet uit. Een paar douches en toiletten en dat was dat. Maar zo heerlijk rustig, en mooi... en dan natuurlijk dat schitterende weer....

Natuurlijk moest Frank weer bij alle makelaars in Sommières naar huizen kijken. Want al sinds ik Frank en zijn familie ken ging het over "huisjes in Frankrijk". Dus zo ook die vakantie. Ik herinner me bijna nog elk detail van die dag. Het was schitterend weer, we gingen naar Sommières, Lieneke mee in de buggy. Op het pleintje, er was die dag geen markt, besloten we onder de bogen wat te drinken. Ik settelde mij daar met Lieneke en bestelde, o , ik weet het nog zo goed, een citron pressé (ik zie hem nog voor me, in een hoog glas, schijfje citroen, simpel, maar zooo lekker met het warme weer; kijk voor het recept op mijn andere blog). Frank ging ondertussen even bij de makelaar kijken...voor je weet maar nooit........ Ik zat er erg gezellig, Lieneke vermaakte zich prima en omdat Frank nog niet kwam opdagen bestelde ik nog maar een citron pressé.... en nog maar eentje.... Na anderhalf uur zag ik Frank het pleintje oplopen, met stralende ogen... hij had iets gevonden.... een huisje... of, nou ja, een Mazetje... en hij was meteen met de makelaar wezen kijken.........en dit moest het worden!!!

 

Op internet vond ik een foto van het plekje waar ik anderhalf uur op Frank heb zitten wachten, daar achteraan, een klein terrasje op het marktpleintje........

En dan vind ik zowaar een foto van die dag, van mij en Lieneke, op dat terrasje!