Eindelijk...... nou ja.... bijna dan.......

Nadat wij in september "ons huisje" waren tegengekomen, en dit ook nog eens voor ons bestemd bleek te zijn (dank je wel H&H, de nu nog eigenaren) hebben we nu toch eindelijk het voorlopig koopcontract binnen........ en dan vraag je je toch af.... was dat nou zo moeilijk meneer de notaris? (uuuh, volgens mij is het overigens een vrouw.....maar alla). Maanden niet zijn/ haar mail openen, zodat alle stukken die tig keer verstuurd waren, niet meer op te halen waren, en dan eindelijk, na vele mailtjes en telefoontjes later, ongeveer anderhalve week geleden zomaar een mailtje van de notaris him/herself..... of we de stukken konden opsturen? En dan twee dagen later het voorlopig koopcontract, waar we nog wat aanvullingen op moesten doen..... want ik met een Franse nationaliteit is leuk...maar wel wat vooruitlopend op de situatie .

Tsja, en je beroep doorgeven is ook nog even zoiets... informant met coachingswerkzaamheden(zoals officieel mijn functie heet bij de Bel Tel) hebben we maar aangepast naar coach.

En nu moet ik niet te vroeg juichen, want het gecorrigeerde contract hebben we nog niet.... maar goed...... we komen weer wat dichterbij. En met een beetje mazzel hoeven we de Safer niet af te kopen en moeten we alleen een maand "op de gemeente aldaar" wachten. Met mijn onverwoestbaar optimisme hoop ik nog steeds dat we eind april dan toch de echte eigenaren worden van ons huisje en we de de heerlijke bubbelwijn, die we van onze dochter uit Nieuw Zeeland kregen, dan kunnen openen!