De hele terugweg naar Nederland heb ik een euforisch gevoel...... we hebben een huisje in Frankrijk! Een droom die opeens geen droom meer is, maar werkelijkheid wordt. Allerlei dingen van het afgelopen weekend  en wetenswaardigheden schieten door mijn hoofd... tijd genoeg om er in de rit naar huis over na te denken.... Het huis dateert al uit 1849 en wat ik begrepen heb heeft H. het 15 jaar geleden met zijn toenmalige vrouw gekocht en is het langzamerhand gaan opknappen. Drie jaar geleden had hij het te koop gezet, omdat zijn tweede vrouw niet dat gevoel voor Frankrijk had zoals hij dat had.... vandaar ook reacties op de advertentie uit 2018. Omdat H. die week op die site ergens op gereageerd had is  de advertentie weer vernieuwd waardoor het huisje opnieuw bovenaan in de verkoop kwam te staan... wat een geluk dat ik net op die site keek!! Het huisje ligt op 810 m hoogte en niet ver er vandaan is er dan ook een wintersport gebied. Het huisje staat op 1250 m grond langs een klein smal weggetje dat doodloopt. Er staan veel braamstruiken langs dat weggetje en ik zie mij al vele potjes jam maken.

Wat zo grappig is, is dat er in het keukentje een metalen bord hangt waar je op aan kunt geven welke boodschappen je nodig hebt. Ik had zo'n  bord deze zomer op de brocante in Sommieres gezien en was zelfs later nog even terug gegaan om te kijken of ik het terug kon vinden omdat ik het zo leuk vond. En nu hangt het gewoon in de keuken!!