Het was supervroeg toen ik vanochtend met Barkley ging wandelen, kwart over vijf.. Ik was al een tijdje wakker, had flinke hoofdpijn en dacht dat zo'n wandeling me misschien wel goed zou doen. Het was echt heerlijk buiten... er hing mist over de weilanden, het was stil en de temperatuur al heerlijk. Genieten. Onderweg in de mist zag ik bij "het vennetje" een ree staan. Het is dat ik er op geoefend ben om ze te ontdekken, je zou er zo aan voorbij zien. Barkley had natuurlijk weer niets in de gaten. Op een gegeven moment rook ik op het pad een heerlijke geur..... wilde kamperfoelie, je ruikt het al voordat je het ziet. En wat ik echt fantastisch vond was dat ik een kardinaalsmuts zag. Ik dacht dat door het gekap daar deze was verdwenen maar nu zag ik er toch eentje staan. De "mutsjes" nu nog groen, maar die zullen de komende maanden naar rood verkleuren. Het Fluitekruid is nu echt uitgebloeid en langs de sloten bloeit nu de echte Valeriaan. Ik kon het niet laten om een paar steeltjes te plukken voor op een kannetje in de kamer.

Na de wandeling even vast langs "de kippies" gegaan en de bench met Olijfje, Chaz en Zwarte Nora open gezet zodat ze zich nu konden mengen onder de andere kippen. Heb er een tijdje bij gezeten en het ging er allemaal erg rustig aan toe. Straks maar even weer kijken. Toen nog even bij Chuckles en Muggles gezeten want die zitten sinds gisteren in het grote kippenhok. Het zijn ook zulke schatjes en al redelijk tam. Pluis en Esmeralda zitten even apart in het kleine hokje; ze zijn beide broeds en laten dan geen ruimte voor de andere kippen om te leggen. Even apart dus. Ik hoop dat ze weer gauw broeds-af zijn... wat een gedoe.......

 

It was super early when I went for a walk with Barkley this morning, a quarter past five. I had been awake for a while, had a bad headache and thought that such a walk might do me good. It was really lovely outside... there was mist hanging over the meadows, it was quiet and the temperature was already lovely. Enjoying. On the way in the mist I saw a deer standing at "the fen". It's because I'm practiced at spotting them, you would easily see right past them. Of course Barkley didn't notice anything again. At one point I smelled a lovely scent on the path..... wild honeysuckle, you smell it before you see it. And what I really thought was fantastic was that I saw a cardinal's hat. I thought that it had disappeared because of the cutting there, but now I saw one after all. The "hats" are still green, but they will turn red in the coming months. The cow parsley has really finished blooming now and the real valerian is now blooming along the ditches. I couldn't resist picking a few stems for a jug in the living room.

After the walk I quickly went to "the chickens" and opened the bench with Olijfje, Chaz and Zwarte Nora so that they could now mingle with the other chickens. I sat with them for a while and it was all very quiet. I'll have another look later. Then I sat with Chuckles and Muggles for a while because they've been in the big chicken coop since yesterday. They are such cuties and already quite tame. Pluis and Esmeralda are sitting separately in the small cage; they are both broody and don't leave room for the other chickens to lay. Separate for a while. I hope they will soon be broody again... what a fuss.......

 

Paard en Erfgoed... een soort van grote plattelandsmarkt in het teken van het platteland, paarden, honden en schapen......  Niet zo ver hier vandaan in Frederiksoord. Een werkelijk prachtige lokatie : een groot terrein met veel fruitbomen: de Tuinen van Frederiksoord waar vroeger een Tuinbouwschool stond. Alleen de tuinen zijn al de moeite waard om een kijkje te nemen. Ben er een keer of twee geweest en dat was eigenlijk altijd wel leuk. Dit keer had ik geen plannen om te gaan maar toen ik hoorde dat de organisatie vriendin Heleen had gestrikt als lady-speaker bij de rassenpresentatie van honden, moest ik natuurlijk wel een kijkje nemen! Samen met Harmke toog ik naar Frederiksoord. Het weer had niet slechter kunnen zijn... regen, regen en regen. Zo sneu voor al deelnemende mensen met hun presentaties en alle standhouders..maar ja... het was niet anders. Er waren een paar dingen die we graag wilden zien; Katrienus met het drijven van de schapen met zijn honden, een vrijheidsdressuur met paarden van de één of andere Fransoos (die, zo ik hoorde, wel een echt "haantje" bleek te zijn) en natuurlijk Heleen, die best een klein beetje de stress was en zich er eigenlijk om had laten praten😁.

Voordeel van regen, regen, regen is wel dat het niet zo druk was. Je kunt overal goed bij en alles goed zien. Kraampjes met leuke "hebbedingen" op plattelandsgebied...we hebben gekeken en niks gekocht; alleen bij een kraam met allerlei leuke plantjes, zoals lavendel, lupines en stokrozen, konden we ons niet inhouden. 

Het schapendrijven, of in dit geval zes rammen, vond ik weer geweldig om te zien. De herder, Katrienus, liep met zijn honden en rammen over een veld en gaf uitleg hoe het schapendrijven werkt. Zeer interessant en geweldig om te zien hoe de honden bijna geheel zelfstandig hun werk verrichtten. Het deed me natuurlijk meteen denken aan Nieuw Zeeland... de keer dat wij met Matthew en hond Ann meegingen en hij ook wat staaltjes van schapendrijven liet zien. Nog steeds één van de mooiste belevenissen toen in Nieuw Zeeland.

Daarna werd het tijd voor Heleen. Ze had zich super goed voorbereid en moest drie rassen aan het publiek voorstellen, een Franse buldog, een tekkel en een beagle. Samen met de eigenaren maakten deze honden een rondje terwijl Heleen wat over het ras vertelde. Daarna kwam de eigenaar aan het woord om nog wat leuke dingen te vertellen over zijn of haar hond. Gelukkig was het tijdens deze presentatie droog....dat was toch wel lekker.

Na Heleen was op de grote piste de vrijheidsdressuur van de Fransoos te zien, Vincent nogwat..... Hij had zes palomino's bij zich die, a la François Pignon hun "kunsten" vertoonden. Ik moet zeggen, het ging geweldig, dat heb ik wel eens anders meegemaakt, en het was een prachtig gezicht. De muziek die tijdens het optreden werd gespeeld gaf ook precies de juiste sfeer aan en daardoor werd het een mooi optreden. Ik heb genoten. Toen werd het ook wel weer tijd om te gaan. Tijdens het laatste optreden goot het weer (gelukkig stond ik naast een mevrouw met een grote paraplu waarvan ik van mee kon profiteren😀).

Al met al was het ondanks, of misschien juist wel door, de regen een gezellige ochtend. Wel ontzettend jammer voor de organisatie van alle regen. Gelukkig scheen het maandag wat beter te zijn geweest.

 

Voor Franks verjaardag had ik tickets geregeld voor een theater voorstelling "Chanson". Ik kwam de aankondiging driekwart jaar geleden toevallig ergens tegen. Het trok natuurlijk meteen mijn aandacht: Chanson. Het bleek een soort hommage te zijn aan Edith Piaf, Jacques Brel en Charles Aznavour. Een mooi verjaardagscadeau voor Frank leek me zo, ook omdat er een voorstelling in Groningen werd gegeven en dat is hier niet al te ver vandaan.

De afgelopen weken kwam ik overal de aankondigingen van deze theatervoorstelling tegen. Op Facebook werd ik er mee dood gegooid. Er werd veel reclame voor gemaakt en dat vind ik ergens altijd geen goed teken. Maar goed; afgelopen zondag was het zo ver...op naar Groningen, naar Martiniplaza (aan Martiniplaza hebben we zeer goede herinneringen maar dat is een ander verhaal). Aangekomen bij Martiniplaza was het super druk. Al die mensen gingen toch niet naar de voorstelling "Chanson"? Ik kon het me haast niet voorstellen. Zo populair zijn de Franse chansons niet meer....... dacht ik..... en ik had het dus mis..... De grote theaterzaal was afgeladen......Waar zijn al die mensen als je naar een andere voorstelling met chansons gaat? Daar zijn de zalen soms nog niet half vol. Hier dus wel....wat een mensen! Heel eerlijk had ik me uiteindelijk niet zo veel voorgesteld van de voorstelling: meer iets van liederen die door andere personen worden vertolkt en die vaak vooral leuk zijn uit een soort van sentiment...van... o ja.... vroeger..... Nou heb ik dit soort sentiment-gevoelens niet bij Piaf en Brel en zo... ik was meer van de knappe mannen zoals Julien Clerc en Dave😁, dus ik was erg benieuwd hoe het zou zijn. Het podium zag er in ieder geval prachtig uit, in rood met een prachtige kroonluchter boven het podium, een vleugel op de voorgrond. Dat beloofde toch wel wat.... en ik moet zeggen.... ik vond het geweldig! Je werd door Marc Forno, wel bekend van tv, tenminste bij mij, meegenomen naar Parijs in vroegere jaren. Hij vertelde in het Nederlands, en dat mijn zijn prachtig Franse accent, over het leven van Piaf, Aznavour en Brel. Daar tussen door de prachtige chansons van Piaf, Brel en Aznavour, vertolkt door twee Belgische zangers en een Nederlandse dame. Dat was grappig.... ik had echt gedacht dat de vertolkster van Piaf, Janneke Elsiabeth, een Française was...haar zang was echt geweldig en ook haar Franse uitspraak. Daarbij zag ze er uit zoals ik me een Française altijd voorstel: slank, donker, beweeglijk (helemaal geen vooroordelen hoor); blijkt ze dus gewoon een rasechte Amsterdamse te zijn. Maar een compliment voor haar... ik heb genoten van haar zang. De man die Jacques Brel vertolkte had  Frank al eens eerder op tv gezien met een vertolking van een Brel-chanson. Nou heb ik eigenlijk nooit een optreden van Brel gezien, maar ik hoorde om mij heen dat deze man, Filip Jordens Jacques Brel erg goed vertolkte.De chansons van Aznavour werden gezongen door de Belg Dan Menasche. Wat de sfeer en de avond compleet maakte was het orkest van violistes, piano, koper werk e.d. Dat geeft toch een extra dimensie aan zo'n voorstelling. 

Al met al dus genoten van een heerlijke avond chansons. Twijfel je of je wilt gaan, dan zou ik zeggen: DOEN!! 

 For Frank's birthday I had arranged tickets for a theatre performance "Chanson". I came across the announcement by chance three quarters of a year ago. Of course it immediately caught my attention: Chanson. It turned out to be a kind of homage to Edith Piaf, Jacques Brel and Charles Aznavour. A nice birthday present for Frank I thought, also because a performance was given in Groningen and that is not too far from here. In the past few weeks I came across the announcements of this theatre performance everywhere. On Facebook I was bombarded with it. There was a lot of advertising for it and I always find that not a good sign. Anyway; last Sunday the time had come...off to Groningen, to Martiniplaza (we have very fond memories of Martiniplaza but that is another story). When we arrived at Martiniplaza it was super busy. All those people weren't going to the performance "Chanson"? I could hardly imagine it. French chansons aren't that popular anymore....... I thought..... and I was wrong..... The large theater hall was packed......Where are all those people when you go to another performance with chansons? There the halls are sometimes not even half full. Here they are....what people! To be honest, I didn't expect much from the performance in the end: more something like songs that are performed by other people and that are often especially nice because of a kind of sentiment... from... oh yes.... in the past..... Now I don't have this kind of sentimental feelings with Piaf and Brel and such... I was more into the handsome men like Julien Clerc and Dave😁, so I was very curious about what it would be like. In any case, the stage looked beautiful, in red with a beautiful chandelier above the stage, a grand piano in the foreground. That promised something.... and I have to say.... I thought it was great! You were taken to Paris in the past by Marc Forno, well-known from TV, at least to me. He told in Dutch, and that with his beautiful French accent, about the life of Piaf, Aznavour and Brel. In between the beautiful chansons of Piaf, Brel and Aznavour, performed by two Belgian singers and a Dutch lady. That was funny.... I really thought that the interpreter of Piaf, Janneke Elsiabeth, was French...her singing was really great and also her French pronunciation. In addition, she looked like I always imagine a French woman to be: slim, dark, agile (no prejudices at all); it turns out she is just a true Amsterdammer. But a compliment to her... I enjoyed her singing. The man who played Jacques Brel had seen Frank on TV before with an interpretation of a Brel chanson. Now I have never actually seen a performance by Brel, but I heard around me that this man, Filip Jordens, interpreted Jacques Brel very well. Aznavour's chansons were sung by the Belgian Dan Menasche.What made the atmosphere and the evening complete was the orchestra of violinists, piano, brass work etc. That gives an extra dimension to such a performance. All in all, enjoyed a wonderful evening of chansons. If you are in doubt whether you want to go, then I would say: DO IT!!

Vorige week kwamen de zwaantjes uit. Door al het gedoe toen met het paard dat was uitgegleden op het bruggetje was de hele familie vertrokken. Ik zie ze nog het Mudjip opzwemmen. De dagen erna hoopte ik ze weer te zien. Zouden er nog steeds acht van die snoezige kleine zwaantjes, pulletjes, zijn? Helaas kon ik ze op mijn ochtend wandeling steeds nergens ontdekken en dat vond ik zo jammer. Totdat ik vanmiddag een Facebook post van onze achterbuurvrouw onder ogen kreeg..... blijkbaar zijn ze daar naar toe verhuisd...... Heerlijk.... ze zijn er nog........ De foto's heb ik van haar "gepikt"........