Wolven.... we hadden  het er laatst nog over ...... Hier bij ons in Friesland hebben ze zich gesetteld en bij vriendin Heleen, op ongeveer iets meer dan een half uurtje rijden hier vandaan, zijn er schering en inslag zichtmeldingen en worden boerderijdieren verwond en gedood.

We hadden het er over dat er "bij ons" in Frankrijk zeker ook wel wolven zouden kunnen zitten. En ach, daar zou het dan toch misschien iets anders zijn dan hier in Nederland, waar de wolven door woonwijken lopen en niet echt hun natuurlijke angst voor mensen vertonen. Bij ons in Frankrijk is er veel en veel meer ruimte, is het dun bevolkt, dus ja.....

En toen las ik gister onderstaand stukje ergens: Er was een vrouw aangevallen toen ze haar hond uitliet, vermoedelijk door een wolf. En dat was in Lavoine. En Lavoine is ongeveer 8 kilometer van Pacaud. 

We reden altijd door Lavoine om Martine, ons buurmeisje, te bezoeken, die vorig jaar op een camping daar in de buurt werkte....... En toen dacht ik toch wel even: oké... dat is wel heel dichtbij. En het was een echte aanval.... geen zichtmelding. De vrouw moest naar het ziekenhuis voor haar verwondingen, en dat waren stevige verwondingen.

En ik ga 's morgens vroeg altijd lekker wandelen met Barkley... ik ben niet bang, maak me ook geen zorgen om een ontmoeting met een wolf, want wolf.... je kunt ook een wild zwijn tegen komen... dat zijn ook geen lekkertjes bij een ontmoeting...... En toch? Mijn idee was dat daar bij ons in Frankrijk de wolf nog veel meer in "zijn natuur" zou zijn, zeg ik dat zo goed?, niet zoals hier in Nederland bij ons dat hij eigenlijk alleen maar op mensen stuit en daar gewend aan raakt en dat zo de jongen van deze wolven niet meer bang zijn voor mensen (wat wolven behoren te zijn zoals door alle deskundigen wordt verteld) en mensen aanvallen als zij in de weg lopen of hun levende have willen verdedigen bij een aanval.

Tsja, in nu dus echt vlakbij een aanval op een persoon.....Niet dat ik geen wandelingen meer ga maken......niet dat ik echt bang ben, maar het zet je wel aan het nadenken als het zo dichtbij komt....

want wat zou je doen?

Op youtube kom ik zelfs een half uur durend filmpje hierover tegen.  Niet voor gevoelige magen...) 

:

 

https://www.lamontagne.fr/clermont-ferrand-63000/actualites/j-ai-cru-que-j-allais-mourir-une-puydomoise-attaquee-par-un-loup-en-montagne-bourbonnaise_14503867/

Ik heb de vertaling snel even door Google Translate (dus zo nu en dan lopen de zinnen niet helemaal goed) gehaald voor degene die het stukje wil lezen.

“Ik dacht dat ik dood zou gaan”:werd een vrouw aangevallen door een wolf in de Auvergne?

 Op 27 april 2024 werd een vrouw uit Puydômoise gewelddadig aangevallen door een dier, terwijl ze zich in het Bourbonnaise-gebergte in Allier bevond. Ze besloot de zaak voor de rechter te brengen, omdat ze denkt dat het om een ​​wolf gaat. Zij getuigt.

Een paar seconden, zelfs een paar minuten opgeschort in de tijd. Camélia besefte niet hoe lang de aanval duurde. Maar ze was bang voor haar leven.

Voor mij duurde het voor altijd. Ik dacht dat ik dood zou gaan..."

Die avond was deze inwoner van Chamalières (Puy-de-Dôme) met een vriend in het aangrenzende departement, in Lavoine, op de hoogten van de Montagne Bourbonnaise, in het departement Allier. Rond 23.00 uur gaat ze, zoals gewoonlijk, op pad met een van haar honden, Tino. "Ik hoorde het geluid van een tak achter me, ..."

Wanneer een dier verschijnt en op hem springt. “Hij greep me bij de keel en vervolgens bij de schouder en arm. Het gebeurde zo snel dat ik schreeuwde.”Een vriend pakt het pistool...

De 39-jarige Puydômoise raakt ernstig gewond.

“Ik heb hem geschopt en geslagen om hem van mij af te krijgen.”

Ze werd alleen gered omdat haar vriendin haar hoorde, naar buiten kwam met een jachtgeweer en in de lucht schoot. Het dier liet uiteindelijk zijn prooi los en vluchtte.

“Ik dacht dat ik dood zou gaan...”

Volgens haar was het dier een wolf.

“De geur is heel bijzonder, een geur van rot vlees, het was geen hond.”

Een wolf die ze drie dagen eerder had gezien. “Ik keek op internet en het leek er precies zo op.”

Ik Jean-Hubert Portejoie en zijn cliënt Camélia.

Iets later op de avond brachten de brandweerlieden haar naar het Vichy-ziekenhuiscentrum. Vervolgens wordt ze overgebracht naar de kliniek van Châtaigneraie, waar een arts haar letsel na vijftien dagen ITT (totale arbeidsongeschiktheid) zal berekenen.

De diensten van het OFB (Frans Bureau voor Biodiversiteit) hebben een onderzoek geopend, maar hebben geen gevolg gegeven.Het verzoek van een deskundige

De dertigjarige deed daarom een ​​beroep op de heren Gilles-Jean en Jean-Hubert Portejoie, die van plan zijn de omvang van de verwondingen van hun cliënt opnieuw te laten beoordelen.

“Daar wilde ik niet op komen en ik wil erop wijzen dat ik niet anti-wolf ben”, legt ze uit.

Afgelopen vrijdag hebben advocaten uit Clermont een verzoek tot voorlopige voorziening ingediend bij de administratieve rechtbank van Clermont-Ferrand. Ze vragen om de benoeming van een deskundige bij het Hof van Beroep van Grenoble, een gebied waar wolven zeer aanwezig zijn, om nieuwe expertise te verkrijgen.

De verantwoordelijkheid van de staat als...

“Geconfronteerd met de legitieme twijfels van sommigen hebben we wetenschappelijke en juridische waarheid nodig, legt Me Portejoie uit. De gevolgen op het gebied van compensatie zullen vooral anders zijn als de aanval door een hond of door een wolf wordt gepleegd. Als het een wolf zou zijn, zou de Staat daarom verantwoordelijk worden gehouden omdat het een beschermde diersoort is.

De wolf staat erom bekend dat hij geen mensen aanvalt, dus er wordt over het onderwerp gedebatteerd. Het is zelfs taboe. Weer een andere inwoner van Lavoine gelooft erin. “We weten dat er wolven aanwezig zijn in Allier. Een paar dagen later zag ik wolfsafdrukken en onlangs hebben we in Bourbonnais verschillende aanvallen van wolven op dieren gehad”, getuigt deze boer.

Ze werd “van bovenaf aangevallen”

Geconfronteerd met tegenstanders deed Camélia ook een beroep op Bruno Lecompte, fokker in de Vogezen, Europese wolvenspecialist, die het EPM-netwerk (Europese predatiekaart) creëerde. Hij ging naar Allier om Camélia te ontmoeten en een video op te nemen waarin hij zijn analyse geeft.

Hij is duidelijk, er zijn onmiskenbare tekenen in de getuigenis van het slachtoffer:

“Haar beschrijving van het dier, de specifieke geur. Op dezelfde manier valt de hond meestal van onderaf aan, maar werd ze van bovenaf aangevallen”, legt hij met name uit.

 Een deskundige zou dus kunnen beslissen. Maar tot nu toe is deze kwestie de discussies in het Bourbonnais-gebergte niet blijven bezighouden...