Nou, dat was me het dagje wel gisteren! Pffffff, ik lag al vroeg op bed na alle gezelligheid!

Ik had voor gister een afspraak staan bij ex-collega Ria die sinds vorig jaar in de buurt van Montmarault woont. En Montmarault ken ik dan natuurlijk weer van alle vakanties die ik op L'Hirondelle bij Heleen en Rolf heb doorgebracht. We hadden afgesproken dat ik tegen half één bij haar zou zijn. Het is een kleine anderhalf uur rijden dus ik had bedacht om wat eerder weg te gaan en een "trip down memory-lane" te maken....hoe zouden de oude huizen van Heleen en Rolf er bij staan? Zou het Bovenpad er nog zijn? Het pad waar we altijd met de paarden overheen raceten. Ik had begrepen dat dat helemaal dichtgegroeid zou zijn. Was dus wel nieuwsgierig hoe het er allemaal uit zou zijn. Vorig jaar waren Frank en ik al langs het oude huis van Heleen en Rolf gereden, maar ik zou nu graag een beetje ronddwalen op al die bekende stekjes. Dus.... gisterochtend om een uurtje of half tien samen met Barkley op weg, een tochtje van iets minder dan 1,5 uur... als je niet steeds onderweg stopt om wat foto's te maken😀 tenminste. Het eerste stuk ging natuurlijk door "onze bergen" en weer genoot ik van dat prachtige landschap, de uitzichten, de kleine weggetjes en het gevoel van vrijheid dat ik had....... De zonnebloemvelden stonden in volle bloei en overal zag je dan ook gele plakaten tegen de heuvels aan liggen... genieten! Had daarvan graag foto's willen maken, maar de velden lagen steeds net niet goed..... vaak waren de koppen van de zonnebloemen de andere kant op gericht zodat je dan niet die prachtige overweldigende knalgele kleur mooi op de foto kon krijgen, of het was naast zo'n bochtig weggetje waar ik dan weer niet kon stoppen. Maar genieten was het wel! Een klein stukje péage gereden en toen de bekende afslag no 15: Montmarault. Ria woont aan de ene kant en Heleen en Rolf 's oude huis lag aan de andere kant; dus eerst die kant op. Die route kon ik wel dromen! Na enkele kilometers links afslaan de heuvels in. Eerst langs Michet, zo'n leuk huisje waar we ook een paar keer gelogeerd hebben. Het kleine schuurtje dat altijd voor het huisje stond, en erg vervallen was, was echt schitterend opgeknapt. Er hing een bordje aan D'etang Michet. Alles zag er prachtig uit. Ha en dan ben ik toch een beetje een bangebroek: er waren mensen voor het huis bezig dus ik wilde niet pontificaal uitstappen om wat foto's te maken, dus reed ik rustig door richting oude huis van Heleen en Rolf. Het laatste stukje weg, langs hun oude buurman (heette hij niet Raymond?), kwamen er allerlei herinneringen naar boven van de keer dat ik tijdens een sneeuwbui vanuit Nederland naar Heleen en Rolf reed en ik in het zicht van de haven, ik zag de lichtjes in het huis van Heleen en Rolf al branden, strandde, omdat7ik  de auto niet verder naar boven kreeg, te steil! Na hen gebeld te hebben kwamen ze even later de helling afgeglibberd, ging Rolf achter het stuur, gaven Heleen en ik de auto een duwtje, en zo kwam ik dan toch aan op de plaats van bestemming.

Al gauw zag ik rechts het huis liggen maar ik wilde eerst even doorrijden naar twee andere huizen, het Boerenhuis en het Appartement, die iets verder heuvelopwaarts lagen en waar we ook veel gelogeerd hebben. Wat hebben we dat stukje vaak gelopen na een gezellige avond bij Heleen en Rolf...soms een beetje zwalkend want deze avonden bestonden altijd uit veel gezelligheid maar ook veel eten en wijn!

Ik parkeerde mijn autootje langs het weggetje, onderaan bij het weiland van het boerenhuis. Ik zag een zitje in het weiland staan en er waren wat mensen in de wei bezig. Eerst besloot ik te kijken of ik het Bovenpad kon vinden. Zou leuk zijn om daar een stukje te lopen en Barkley zou dat natuurlijk ook helemaal fijn vinden. Van te voren kon ik niet precies meer bedenken hoe dat pad nou precies liep en waar het begon, maar toen ik er was wist ik het weer! En.... het was nog echt een pad... misschien iets minder onderhouden dan in vroegere tijden, maar toch echt een pad. Dus... hup, met Barkley het pad op. Het wemelde er van de vlindertjes, heerlijk om te zien omdat ik bij Pacaud toch veel minder vlinders zie, en aan bloemen bij ons geen gebrek.....Maar goed, over het pad........ aan de ene kant gewoon een pad tussen de weilanden door maar aan de andere kant ook herkenbaar op sommige punten. Ik wilde eerst het pad maar een klein stukje op te gaan maar toen bedacht ik dat er destijds aan het einde van het pad een huis te koop had gestaan waar we toen nog zijn wezen kijken en waar Heleen en ik wel bessen hadden geplukt in de tuin en er een heerlijke gelei van hadden gemaakt. Dus door over het pad...en ja hoor, na een minuut of 20 lag daar rechts dat huis, het was wat zichtbaarder vanaf het pad. Het lag er wel leuk en wat een bijgebouwen had het! Destijds hadden de toenmalige bewoners een opvang voor kinderen, er waren veel kamers in het hoofdhuis. Ik kan me het nog vaag herinneren allemaal want we zijn destijds zelfs in het huis geweest. Als ik nu weer een huis zou zoeken zou dit nu best een optie zijn geweest bedacht ik me......Alleen de elektriciteitsmasten die er vlak langs liepen, dat was wat minder. Maar nog steeds een heerlijke plek!! Een leuk stenen trapje aan de zijkant waarop allemaal bloempotten stonden.... echt super Frans!

Omdat het tijd werd om terug te gaan maakte ik nog gauw een paar foto's en keerden we om. Barkley vond het prima want het werd al behoorlijk warm. Dus het pad weer teruggelopen. Op een gegeven moment kwamen we bij het plekje waar we met de paarden van Heleen en Rolf dan meestal over gingen in een galop. Het pad maakte een flauwe bocht naar links en je moest je paarden, als je niet wilde galopperen, dan wel even goed inhouden, want ze gingen er dan voor......

Als ik nu bedenk hoe we dan in vliegende galop over dat pad gingen .... het was en is nog steeds een smal pad, met ergens halverwege ook een klein stukje naar beneden met stenen en wat water, zeker als het veel geregend had, waar de paarden dan vaak een sprong overheen namen......(dat stukje kun ik overigens niet terugvinden, ik denk dat dat met aarde is opgevuld)......... oooo al die herinneringen............

wordt vervolgd......