En dan soms, heel soms overvalt het je.... dat je kind wel heel ver weg zit......maar hoe mooi kan het zijn dat je dan opeens daardoor ook merkt dat je samen hetzelfde bloed door je aderen hebt stromen...... vanochtend is zo'n ochtend.......
Het is vroeg, super vroeg, en ik ben natuurlijk al weer wakker...slapen is geen optie meer en dus besluit ik op te staan. Misschien kan ik wat huiswerk voor mijn Franse les woensdag maken, woensdag is er weer les en door de week ben ik vaak te moe om na een drukke werkdag nog achter de boeken te kruipen. Dus sluip ik naar beneden in de hoop dat Barkley me niet hoort en begint te blaffen... mis..... maar gelukkig blijft het bij een paar kleine blafjes. Ik kruip achter het bureau en kijk even op facebook of ik nog een bericht van Lieneke, mijn dochter die sinds drie jaar in Nieuw Zeeland woont, zie langskomen. Daar is het nl 12 uur later dus om 4.30 uur hier in de ochtend zitten zij daar aan het eind van de middag.
En ja hoor.... een foto... een foto waarvan ik tranen in mijn ogen krijg.......en als je de foto ziet zul je dat misschien niet snappen...... het is deze foto:
Maar juist door deze twee foto's besef ik hoe we aan elkaar verbonden zijn, ook al zit ze zo ver weg....Hoeveel foto's van de eitjes van onze kippen heb ik al niet op facebook getoond... juist de voorliefde voor al die verschillende kleuren eitjes..... en nu krijg ik van mijn dochter uit Nieuw Zeeland precies zo'n foto gestuurd... allerlei verschillende kleuren eitjes. Op enkele zie ik zelfs, als ik goed kijk, de datum van het leggen staan... net zoals ik altijd even de datum op het ei schrijf zodat ik weet wat de oudste en het meest vers zijn...... Sinds zij en haar vriend verhuisd zijn zie ik haar steeds meer dingen doen waar ik ook zo van houd..... ze heeft een moestuin aangelegd en oogst de mooiste groenten en... net zoals ik, maakt ze jam en geeft ze met de Kerst eigengemaakte jam en eigen gekweekte groenten cadeau aan haar schoonmoeder. En dat doet me wat....
Bij mijn jongste dochter Harmke is me dat ook al opgevallen..... Ook zij kweekt op haar piepkleine balkonnetje plantjes, bloemen en sla en is ze gek op kippen... helaas is het waarschijnlijk niet zo'n goed idee om een kippenhokje op haar balkonnetje te plaatsen😂.
Ik vind het ontroerend om te zien hoe in je kinderen bepaalde dingen terugkomen... en daar komt dan bij dat ik dit ook iets heel moois vind.... de liefde voor dier en omgeving.... iets meer terug naar "basic"... je eigen groente kweken, de giften van de natuur gebruiken zoals wij van de herfst de tamme kastanjes zochten in Frankrijk en er soep van maakten, taart van bakten......... ik kan niet wachten totdat ik daar tijd voor krijg....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten