Hoe lang heb ik al niet lopen dromen over een rustiek keukenrek........jaren........ Helaas leent onze keuken zich niet echt voor zo'n rek, dus... keep on dreaming.......

En toen was daar ons Franse huisje in Pacaud, waar ik op slag verliefd op werd......en zoals altijd... je wordt verliefd en alle onvolkomenheden zijn dan ineens geen onvolkomenheden meer.... zo ook hier.....natuurlijk zou ons Franse huisje een grote keuken moeten hebben.. zo eentje om uren in te koken, alle recepten uit proberen die ik speciaal voor hier in een map heb bewaard . En wat hebben we nu? Echt het meest kleine keukentje van Frankrijk, het is meer een hoekje in het huis.....maar je kunt er koken, er is een gasfornuis (op flessengas natuurlijk zoals overal in Frankrijk), er is een koelkastje (als je je dranken er in hebt is ie eigenlijk al vol :) ), een klein stukje aanrecht, een wasbak en een kraan, o ja, en zelfs afzuiging boven het fornuis. Dus alles aanwezig voor een heerlijke maaltijd. Aan opbergruimte ontbreekt het.... boven het aanrecht een metalen rekje voor de pannen, een plank onder het aanrecht voor de broodnodige spulletjes.....

En toen was daar HET KEUKENREK...... dat mooie rek waar ik altijd al van gedroomd had..... een foto op internet, opgeslagen op het bureaublad van mijn computer: zo eentje wilde ik!! Via via kwam ik in contact met iemand die voor een lief prijsje wel zo'n rek op maat wilde maken (maar er moest wel een bordenrek in haha)..... Dus de vorige keer alles goed opgemeten, de lengte en hoogte...wat kan er hangen, vooral met ruimte om schaaltjes, kruiden en dergelijke weg te kunnen zetten. Ik wilde hem zelf verven in mijn mooie favoriete groene kleur (eigenlijk hou ik meer van blauw, maar deze kleur groen vind ik zo mooi) dus ik kreeg hem ongeverfd mee. Wauw, hij was best nog wel groot en zwaar.... spannend hoor. Toen moest ie nog mee naar Frankrijk en gelukkig paste hij nog net in onze Discovery die al tot de nok toe vol zat met allerlei dingen die natuurlijk hoognodig mee naar Frankrijk moesten.

Afgelopen zondag was het dan zo ver en moest er geverfd worden. Aangezien het heerlijk weer was, was de verf in mum van tijd droog. Wel een rottig klusje om tussen de spijlen van het bordenrek te schilderen...pfffffff. Overigens was het wel lekker werken in onze schuur! Na het verven het bewerken met antieke was, om het rek een wat meer doorleefd uiterlijk te geven.... ook haast niet te doen, want de was moest goed worden uitgewreven, en dat weer tussen die spijlen...... Lakken was daarna een fluitje van een cent want ik had spuitlak meegenomen.

En toen gisterochtend was het moment daar...... ik had de oude rekjes uit de keuken verwijderd zodat we aan de gang konden. Afmeten waar het rekje precies moest hangen... wat een crime... loodzwaar! Gelukkig kwam Frank op het grandioze idee om een mal te maken zodat we precies de boorpunten op de muur konden tekenen zonder het rek te hoeven tillen. Natuurlijk bleek dat we geen goede pluggen hadden dus die moesten eerst gehaald worden...18 km verderop, jaja, je wilt afgelegen wonen of niet. Gelukkig hadden we meer dingen nodig bij de Bricomarche, een laatste deur voor in ons gastenverblijf, een accu voor de zitmaaier, en natuurlijk pluggen.

Eenmaal weer thuis, het was inmiddels laat in de middag, ging Frank natuurlijk eerst zijn grasmaaier uitproberen. Dat was een mooie oefening voor mij in rustig afwachten. Uiteindelijk had Frank het wel gehad met zijn zitmaaier en kon het spannendste deel beginnen... het ophangen!! Eigenlijk ging dat heel soepel, niks geen gedoe, gewoon hangen en klaar.... en recht!!!!! En daar hing hij dan. In mijn hart was ik een beetje bang of het daarboven het aanrecht niet te vol zou worden, of te massaal dus ik vond het best wel spannend het rek te zien hangen.... wahaaaaaaa, en toen alle spulletjes erin waren gezet...ja... Vraag aan Frank hoeveel keer ik die avond heb gezegd hoe leuk ik het vond en hoe blij ik er mee ben..................

Eigenlijk moet ik nu nog geen foto's plaatsen, want de gordijntjes, die ik samen met mijn moeder heb gemaakt, hangen nog niet onder het aanrecht. Gordijnrails in de Bricomarche was niet wat we zochten dus we moeten nog even naar een andere zaak. Maar goed, ik kan niet wachten, dus toch maar wat foto's van voor en na, en natuurlijk van Frank op zijn zitmaaier😆..... wordt dus vervolgd als de gordijntjes hangen.

En ben ik er blij mee.... vraag maar aan Frank!