Gisterochtend vroeg toen ik vast met Barkley wilde lopen zat Listel, onze "buiten" kat, een beetje sneuig in de bijkeuken, het was nog een beetje donker dus ik zag niet zoveel, maar wel dat hij flink bemodderd was. Ik keek toch maar eens wat beter en toen ik me over hem heenboog bleek de modder op zijn koppie geen modder te zijn maar bloed... en niet zo'n klein beetje ook...... Geen prettig gezicht... Barkley moest maar even wachten want eerst moest ik dat eens beter bekijken. Met wat lauw water en een doekje probeerde ik Listel wat schoner te maken. Zijn oren waren kapot, en dat bloedt natuurlijk flink, maar ook vond ik op kop, schouders en voorpootjes overal wondjes..... Dat was niet goed.... dat moet vannacht haast wel een flinke vechtpartij zijn geweest. Arme ziel. Ik probeerde hem zo voorzichtig mogelijk wat schoner te maken. Om acht uur kon ik de dierenarts bellen en kon ik gelukkig die ochtend er nog terecht. Waar ik bang voor was bleek, tot nu toe dan, mee te vallen...voor zover de dierenarts het kon beoordelen was zijn buikje soepel...geen interne bloedingen... wel heeel veel beten en krabben.......... Na twee prikken en antibiotica en pijnstillers voor de komende dagen mee naar huis konden we gelukkig weer huiswaarts keren. Listel lag een beetje klagelijk in het reisbakje. Thuis lekker op een handdoekje. Zin in wat eten en drinken had hij wel. We hebben de grote bench op gezet in de bijkeuken, zodat hij daar de eerste tijd in kan verblijven. Vanochtend was hij op de één of andere manier er echter al weer uit ontsnapt. Hij ligt nu te slapen op een stoel in de kamer. De medicijnen vanochtend gingen makkelijk bij hem naar binnen...het is ook een echte lieverd...... nu afwachten of alles zo blijft gaan zoals nu.......

Early yesterday morning when I wanted to walk Barkley, Listel, our "outdoor" cat, was sitting a bit sadly in the scullery, it was still a bit dark so I didn't see much, but he was quite muddy. I took a closer look and when I bent over him it turned out that the mud on his head wasn't mud but blood... and not a little bit either...... Not a pleasant sight... Barkley had to wait a while because I had to take a closer look first. With some lukewarm water and a cloth I tried to clean Listel a bit. His ears were torn, and that bleeds a lot of course, but I also found wounds everywhere on his head, shoulders and front legs..... That wasn't good.... that must have been quite a fight last night. Poor soul. I tried to clean him up as carefully as possible. At eight o'clock I was able to call the vet and luckily I could still go there that morning. What I was afraid of turned out to be less bad, so far...as far as the vet could judge, his belly was soft...no internal bleeding...but a lot of bites and scratches.......... After two injections and antibiotics and painkillers for the next few days, we were fortunately able to return home. Listel was lying a bit pitiful in the travel container. At home, nice on a towel. He did feel like eating and drinking. We set up the large bench in the utility room, so that he can stay there for the first while. This morning, however, he had somehow escaped again. He is now sleeping on a chair in the living room. The medicine this morning went down easily with him...he is also a real sweetheart......now we have to wait and see if everything continues as it is now.......