zondag 17 december 2023

 



Op zo’n prachtige locatie heb ik nog een stukje voor mijn blog geschreven denk ik….. Ik hoor de zee ruisen en heb uitzicht op zee, ik hoor vogels, de tui, met zijn vreemde geluiden…. We slapen twee nachten in een schattig huisje met uitzicht op zee. Iets meer de weg naar boven op staat het huis van Agnes en Pier. Agnes is een oud-studiegenote van Frank en zij en haar man wonen hier in Nieuw Zeeland al heel wat jaartjes. Echt geweldig om elkaar dan weer op te zoeken!
Gisteren hebben we in Invercalgill eerst de camper op een adres afgeleverd en werden we door degene aldaar naar het vliegveld gereden, wat op misschien maar tien minuten afstand lag. Dag camper-van… wat was het een heerlijke tijd met je op het Zuider Eiland.
Toen de vlucht van Invercargill naar Auckland met Air New Zealand, ongeveer twee uur vliegen. Het is een binnenlandse vlucht en lijkt meer op een busdienst. Mensen die een half uurtje voor vertrek aankomen, kinderen die alleen reizen…..
Tegen drieen arriveerden we op het vliegveld van Auckland. Koffers gehaald en naar buiten. Even later zagen we een witte auto aan komen rijden: Agnes! Geweldig! Heb haar heel veel jaren geleden voor het laatst gezien, Frank heeft haar tussendoor nog wel eens gezien. Ik vond haar geen spat veranderd, Agnes. Hoe leuk was dat? In de auto, koffers er in en hup, onderweg. Ik had gedacht dat we ergens in een buitenwijk van Auckland zouden belanden, maar we reden door en door het “rural” gebied, platteland in. Na veel slingerende weggetjes stopten we even op de weg om naar het prachtige uitzicht op zee te kijken… hun “achtertuin”.  Hun huis ligt in de omgeving waar in februari de cycloon zo heeft gewoed, huizen liggen in elkaar, te triest voor woorden om te zien… Hun wijk was ook geraakt maar het huis van Agnes en Pier had alles min of meer overleefd. En wat voor huis, huisje moet ik eigenlijk zeggen want het is klein…maar oooo……… Via een houten trap en heel veel treden kom je boven,(Frank noemt dit al "stairway to heaven") door een soort van oerwoud aan de meest mooie planten.


Je komt uit op een houten terras, en daar ligt dan hun huisje….. uitzicht op zee, de tui’s om je heen…..geweldig!!! Het huisje op zich is ook al zoiets, helemaal echt iets voor mij, de inrichting met alle leuke oude/nieuwe/vintage dingen, glazen, serviesgoed, prulletjes, badkamer met prachtige tegelvloer….. Na kennismaking met Pier en een lekker drankje gingen Agnes, Frank en ik naar de zee, beneden, want het was eb en dan kun je mosselen “plukken” . Op het strand konden we door een geweldige grot, die bij eb “droog” lag. Een stuk verderop konden we dan  mosselen plukken. Het was zo leuk en zo mooi. Boven op de rotsen was een kolonie Jan van Genten, op de rotsen wat lager nestelden Sterns.





Toen op naar de plaatselijke lodge voor live muziek en een drankje. Pier was daar ook en het was bomvol. Buiten aan een tafeltje gezeten en gepraat met wat mensen daar aan tafel. Ik maakte meteen een BFF for life (of was het de drank?)

Na een tijdje weer richting huis Agnes en Pier waar Frank en Agnes vast de mosselen klaarmaakten.

En of het allemaal niet gezellig genoeg was gingen we daarna in de hottob (tenminste, ik denk dat je dat zo noemt) om de zon zien onder te gaan boven de zee, de tui op de boomtakken boven ons, het ruisen van de zee……gewoonweg magisch. Daarna nog een laat diner en toen naar ons slaapplekje een stukje de weg af. Ook weer zo’n geweldig huisje met uitzicht op zee, en daar zit ik nu dus dit stukje te typen. Ik hoor en ruik de zee, de lucht wordt blauw, de vogels maken een herrie… wat geweldig!!!







Geen opmerkingen:

Een reactie posten

  We maken ons klaar voor een weekendje Boekelo, de cross is best een begrip in de paardenwereld. Zelfs als klein kind kende ik het begrip a...