Twee weken terug had Alderliefste weer een optreden in de Lawei in Drachten, en dat konden we natuurlijk niet overslaan. We hadden kaartjes op de tweede rij. Uiteindelijk bleken we front-loge te zitten want de vijf stoelen voor ons bleven onbezet. Het was een geweldige avond met weer mooie chansons. De dames Bregje en Roxanne hadden een groot aandeel in het optreden met heel wat solo's. Omdat we zo mooi zaten kon ik Bregje goed filmen, zonder allerlei hoofden van mensen er voor. Ik had een klein stukje hiervan op internet gezet en blijkbaar had ze dat gezien en kreeg ik een berichtje of ik haar het filmpje wilde sturen. Nou, hoe leuk is dat? Uiteindelijk had ik van haar zelfs twee filmpjes die ik verstuurd heb.

Het blijft altijd een feestje.... het optreden van Alderliefste. 

 

 

Mooie herinneringen maken...

Zo'n dag was het gisteren...... samen met omi, Frank en Harmke naar Warga om met een High Tea omi's verjaardag te vieren. Omi wilde graag naar Warga want daar komen haar voorouders vandaan; in de jaren vanaf 1600 woonden zij op het Kasteel dat toen in Warga stond en zelfs genoemd wordt in het boek "Afkes Tiental" van Nienke van Hichtum. Later is het kasteel afgebroken en is er een grote boerderij voor in de plaats gekomen wat lang nog een een museum is geweest over de vorige bewoners, mijn voorouders dus. Ooit heeft één van de nabestaanden een soort van "oude dames" tehuis opgericht waar de vrouwelijke nazaten eventueel konden wonen. Dat huis is er nog en misschien zou het leuk zijn om daar nog eens langs te lopen.

Dus op naar Warga, naar Grand Café Jan, voor een High Tea. We waren er al eens eerder geweest voor een lunch, jaren geleden, en die lunch was lekker en speciaal. Nou, ook deze Tea was speciaal.... een heerlijke Tom Kha Kai soep, lekkere dumplings en stukjes gemarineerde kip, wrapjes, klein broodje en lekkere zoete hapjes, heerlijke bonbons. Het hele theegebeuren was ietsje minder, wat verschillende zakjes thee en een paar toch wat shabby-achtige wekpotjes met wat thee. Wel weer een mooi goudkleurig theepotje met warm water. En ik vind dat goede thee juist in een pot gezet moet worden en moet trekken. Wel konden we onbeperkt thee drinken en dat heb ik wel eens anders meegemaakt. Maar al met al was het een gezellige middag en ik zou best nog wel eens daar lekker willen eten, want de keuken is prima....... Overigens is ook de bediening zeer vriendelijk en de hele entourage is leuk...met een leuk inrichting en prachtig behang overal.

Nadat we uit getea'd waren vroeg ik omi of het haar zou lukken om een klein stukje langs het grachtje te lopen, want aan dat grachtje zou het pand van het vroegere "oude dames" tehuis moeten liggen. Op een rustig tempo wandelden we een stukje langs de gracht en vonden we het pand, dat inmiddels zo te zien als gewoon woonhuis in gebruik is. Boven de voordeur een herinnering aan de geschiedenis, compleet met de twee wapens van de familie Popma. Ik denk dat omi heeft genoten van deze plek, een herinnering aan haar voorouders.

Hieronder een stukje dat ik over het Gasthuis vond:

 

Popma Gasthuis

Stichting Popma Gasthuis

Secretaris S. Kerkstra
De Golle 10
9005 RT  Wergea

mail: popmagasthuis@wergea.com

De stichting "Popma Gasthuis" is waarschijnlijk de oudste stichting van Wergea met een stichtingsakte daterend uit 1661. De oprichtster was Frouck van Popma, de laatste telg uit dit geslacht. Voor arme behoeftige weduwen in het dorp stichtte zij in 1664 een gasthuis, voorzien van zes kamer, waar bewoners vrije inwoning en gratis brandstof verschaft werd. In 1869 werd het gebouw aan de Kleine Buren 19 verbouwd en gedeeltelijk vernieuwd. In september 1972 vertrok de laatste bewoonster naar een verzorgingstehuis en sinds die tijd wordt het gebouw verhuurd. Eén van de kamer biedt onderdak aan de stichting "Wurkgroep Werregea Ald - Wergea Nij". Naast het onderhouden van het gebouw wordt, als de financiën het toelaten, steun verleend aan Wergeaster instellingen.

 

Creating beautiful memories... Yesterday was such a day... I went to Warga with Grandma, Frank, and Harmke to celebrate Grandma's birthday with a high tea. Grandma wanted to go to Warga because that's where her ancestors came from; from 1600 onwards, they lived in the castle that stood in Warga at the time and is even mentioned in the book "Afkes Tiental" by Nienke van Hichtum. Later, the castle was demolished and replaced by a large farmhouse, which for a long time served as a museum about the previous residents, my ancestors. One of the surviving relatives once established a kind of "old ladies' home" where the female descendants could potentially live. That house still exists, and perhaps it would be nice to visit it again sometime. So, off to Warga, to Grand Café Jan, for a high tea. We had been there for lunch before, years ago, and that lunch was delicious and special. Well, this tea was also special... a delicious Tom Kha Kai soup, tasty dumplings and pieces of marinated chicken, wraps, small rolls, and tasty sweets, delicious chocolates. The whole tea experience was a bit less than stellar, with a few different teabags and a few rather shabby-looking jars containing some tea. However, there was a beautiful gold-colored teapot with hot water. And I think good tea should be brewed in a pot and let it steep. We could drink unlimited tea, which I've experienced differently. But all in all, it was a pleasant afternoon, and I wouldn't mind having another meal there, because the food is excellent. Incidentally, the service is also very friendly, and the whole setting is lovely... with nice decor and beautiful wallpaper everywhere. After we finished our tea, I asked Grandma if she could walk a little bit along the canal, because the building of the former "old ladies' home" was supposed to be on that canal. We strolled leisurely along the canal for a while and found the building, which by the looks of it is now used as a regular residence. Above the front door is a reminder of its history, complete with the two coats of arms of the Popma family. I think Grandma enjoyed this place, a reminder of her ancestors. Below is a piece I found about the guesthouse:

 

The "Popma Gasthuis" foundation is probably the oldest foundation in Wergea, with a charter dating from 1661. Its founder was Frouck van Popma, the last descendant of this family. In 1664, she established a guesthouse for poor, needy widows in the village, equipped with six rooms, where residents were provided with free housing and free fuel. In 1869, the building at Kleine Buren 19 was renovated and partially refurbished. In September 1972, the last resident moved to a nursing home, and since then, the building has been rented out. One of the rooms houses the "Wurkgroep Werregea Ald - Wergea Nij" foundation. In addition to maintaining the building, support is provided to Wergea institutions, if finances permit. 

 De Militairy in Boekelo... voor mij echt een begrip in de paardensport.

Behalve om de paarden draait Boekelo ook wel een beetje om het kijken en gezien worden.... dat is te merken aan de mensen die er rond lopen en waarschijnlijk nog nooit een paard van dichtbij hebben gezien. Er is een ongeschreven dress-code met als letterlijk toppunt het hoedje. Als je het terrein opkomt staan er al meteen wat standjes waarbij je hoedjes kunt kopen. Iedereen loopt natuurlijk dan wel met datzelfde hoedje. Ik had van de week dus nog een echt schitterend chique hoedje bij de kringloop gekocht, dat scheelt en Frank heeft hoeden zat. Maar die dress-code dan verder...... Om maar van boven naar beneden te gaan....lang haar, liefst blond, los of in een paardestaart, daarop dan natuurlijk het hoedje, een gezicht waarvan je de make-up 's avonds met een plamuurmes moet verwijderen en liefst een heel donkerbruine/oranje kleurige foundation, een colbertje met veel kettingen, een tasje aan een ketting en onder dat colbertje een ieniminie korte broek of rok met panty's en laarzen..... Ik heb met verbazing naar alle (jonge) meisje lopen kijken......het is me wel een wereldje. Ik heb stiekem een paar foto's gemaakt... ik hoop dat ik niet wordt vervolgd wegens stalking of ongepaste foto's....... 

Bij o.a. 1.27 minuut kun je ons links op de tribune zien zitten.😀

 

 

The Militairy in Boekelo... a true institution in equestrian sports for me. Besides the horses, Boekelo is also about seeing and being seen... you can tell by the people walking around there, who have probably never seen a horse up close. There's an unwritten dress code, the pinnacle of which is the hat. As soon as you enter the grounds, there are several stalls selling hats. Of course, everyone wears the same hat. I bought a really gorgeous, chic hat at the thrift store this week, which saves money, and Frank has plenty of hats. But what about that dress code then?... Going from top to bottom... long hair, preferably blond, loose or in a ponytail, then of course a hat, a face from which you have to remove the makeup with a putty knife in the evening and preferably a very dark brown/orange foundation, a blazer with lots of necklaces, a bag on a chain and under that blazer a pair of tiny shorts or a skirt with tights and boots... I looked in amazement at all the (young) girls... it's quite a world. I secretly took a few pictures... I hope I don't get prosecuted for stalking or inappropriate pictures. 

 

We maken ons klaar voor een weekendje Boekelo, de cross is best een begrip in de paardenwereld. Zelfs als klein kind kende ik het begrip al : de militairy in Boekelo... Rosemarie en Patrick gaan er al jaren en jaren naar toe en twee jaar terug ben ik er met Rosemarie en Zwana geweest. Dit jaar dus met z'n viertjes. We zitten in een geweldig hotel net over de grens in Duitsland, in Gronau. Een ouderwets bejaarden hotel voor bijna geen geld, € 250 per stel, waar bij zijn inbegrepen 2 overnachtingen, twee keer ontbijt, twee keer drie gangen diner, ' middags onbeperkt koffie en thee met cake. De kamers zijn groot met nog een waterkoker en sprudelwasser op de kamer... echt geweldig! Bij het diner gisteravond haalden wij zelfs de gemiddelde leeftijd van de gasten nog naar beneden😁! Het eten was prima overigens! Straks ontbijten en dan op naar Boekelo

.We are getting ready for a weekend in Boekelo; the cross-country is quite a concept in the equestrian world. Even as a small child, I was familiar with the term: the military in Boekelo... Rosemarie and Patrick have been going there for years and years, and two years ago I went with Rosemarie and Zwana. This year, the four of us are here. We're staying in a fantastic hotel just across the border in Germany, in Gronau. A traditional retirement hotel for next to nothing, €250 per couple, which includes two nights, two breakfasts, two three-course dinners, and unlimited coffee, tea, and cake in the afternoon. The rooms are large, with an electric kettle and and a bottleneck of sparkling water in the room... truly fantastic! At dinner last night, we even managed to lower the average age of the guests! 😁 The food was excellent, by the way! Breakfast soon, and then off to Boekelo. Hats are mandatory! I picked up a fantastic hat at the thrift store , really chic!

 

Weer in Nederland... zelfs al weer een dag gewerkt... nou ja gewerkt? We hadden gisteren op het werk een grote storing en vanaf 11.00 uur was het dus gewoon einde oefening. Wat vroeger naar huis gegaan dus.

Zondag weer terug naar Nederland. De reis verliep verbazend vlot en binnen 12 uur waren we over. Ik geloof dat het nog nooit zo snel is gegaan. De zaterdag er voor nog lekker bezig geweest, stukje gelopen en de middag besteed aan het ophalen van de kast bij de Emmaus in Puy Guillaume. We moesten er twee keer over rijden; eerst het bovendeel van de kast en daarna het onderdeel. Nadat we het bovendeel hadden weggebracht en we het onderdeel kwamen halen nog even rondgeneusd. Ik kon het toch niet laten om wat etensborden met allerlei vis-afbeeldingen mee te nemen en een paar leuke schalen. Tsja... het is maar goed dat we die kast hebben...kan die weer gevuld worden! 

 

 

Back in the Netherlands... even another day of work... well, worked? We had a major outage at work yesterday, and from 11:00 AM onward, it was practically game over. So, we went home a bit early. Back to the Netherlands on Sunday. The journey went surprisingly smoothly, and we were over within 12 hours. I don't think it's ever gone so quickly. The Saturday before, we were still busy, walked a bit, and spent the afternoon picking up the cabinet from Emmaus in Puy Guillaume. We had to drive over it twice; first the top section of the cabinet, and then the part. After we dropped off the top section and picked up the part, I browsed around a bit more. I couldn't resist picking up some dinner plates with all sorts of fish pictures and a few nice bowls. Well... it's a good thing we have that cabinet...now it can be filled again! 

 

Nog even over de "Truffade", die we in Chateldon hebben gegeten. Een echt gerecht hier uit de Auvergne. De gerechten uit de Auvergne bestaan uit degelijk, simpele, boerenkost, met produkten die ze zelf verbouwen. "Truffade" is wel één van de bekendste gerechten... Maar waarom heet het gerecht "Truffade"? Het bevat zeer zeker geen truffels. In het Occitaans betekende het woord "truffe" aardappel... en het gerecht bestaat grotendeels uit aardappels. Hieronder een recept van "Truffade" ; er zijn er vele, maar het bevat altijd, aardappel, kaas en ham uit de regio en wat salade.

Voor vier personen:

• 500 a 600 gram aardappelen
• ongeveer 300 gr kaas, het liefst tome de Cantal fraiche, of een andere goed smeltende kaas
• wat eende- of ganzevet (of boter als je dat niet hebt)
• zout en peper
• 1-2 teentjes knoflook, heel fijn gehakt en even aangezet in de pan zodat de rauwheid er af is
• plakken rauwe ham uit de regio
• wat sla, aangemaakt met een vinigraitte

Schil de aardappelen snijd ze in plakjes en kook ze in water enkele minuten, niet te zacht laten worden.. Doe in een ovenschaal het vet of boter en voeg de aardappelschijfjes toe. Laat dit nog een minuut of 15 koken (niet laten baken) op een zacht vuurtje. Voeg daarna de kleingehakte knoflookteentjes toe. Breng alles op smaak en laat het nog even doorkoken. Voeg daarna de plakjes tome kaas er aan toe en roer dit voorzichtig door het aardappelmengsel totdat de kaas gesmolten is. Proef of het mengsel goed zacht is. Schep dan wat van het aardappel-mengsel op een bord, een paar plakken rauwe ham er naast en wat salade.....

Het recept kan dus wisselen; soms worden er spekjes aan het aardappelmengsel toegevoegd.

Eet smakelijk!

Again, I don't have the "Truffade" that can be found in Chateldon have to eat it. In a real court, from the region. The cuisine of the region of existence of solid, basic, were farm fare, with the products they grow. "Truffade", is known to be one of the most well-known dishes, But why is it called the court's "Truffade"? It's definitely not a truffle. In the Occitan language was the word, "truffe" potato, " and the court is composed mainly of potatoes. Below is a recipe for "Truffade", there are many, but there is always, potatoes, and cheese of the region, and some salad.

For four individuals: 

500 to 600 grams of potatoes

about 300 grams of cheese,  tome of the Cantal cheese, or any good melting cheese-which 

duck or geese fat (or butter if you don't have it) 

salt and black pepper

1-2 cloves of garlic,  very finely chopped and a little turned it in to the pan, 

 lices of raw ham of the region, 

some salad, made with a vinigraitte 

 

En dan opeens is het al weer voorbij....... We hebben nog één dag want zondag gaan we weer terug naar Nederland. Oo wat zou het toch heerlijk zijn om niet weg te HOEVEN gaan...dat je kunt komen en gaan wanneer je wilt. Nog vier jaar....

Gisteren zijn we wezen lunchen bij Anita en André. Altijd gezellig om weer even bij te kletsen. Wat hebben ze toch een gezellig huisje! De tocht er naar toe was vooral mistig en nat, maar wel mooi want we zijn door allerlei binnendoor weggetjes gereden. Voor Anita had ik o.a. een schaal op voetje van de Emmaüs met daarop macarons. Haha, kreeg ze weer wat brocante terug nadat ze de vorige keer voor mij allerlei Brocante uit haar huis had meegebracht. Zo'n lunch "kost" je wel de hele dag; we waren al vroeg weg, tegen kwart voor tien en ik denk tegen half vijf weer thuis... ja de afstanden hier zijn toch anders.

Vanochtend heb ik nog een stukje gestückt in de logeerkamer in de Grange... het onderstuk begint nu op te schieten...het is nog niet allemaal even keurig maar het begin is er. Frank hing de lampjes, die ik de vorige vakantie van Anita had gekregen, op en met de geweldige nepkaarsen (met afstandsbediening!!) van Temu erbij staat het echt geweldig!! De plaat hangt in de andere logeerkamer en op de wc hebben we nu ook een wc-rol houder hangen. Zo stiekempjes weg..........het wordt wel wat.

 Tussen de middag hebben we geluncht in Chateldon. We hadden gezien dat we daar Truffade konden eten en dat is HET gerecht van de Auvergne, bestaande uit aardappels met kaas en ham. En omdat ik daar op dat pleintje in Chateldon toch al eens had willen eten kwam het mooi uit. Natuurlijk niet op het pleintje maar binnen in een kleine ruimte. Je gelooft het niet maar  er waren uiteindelijk vier van de zes tafeltjes bezet. De truffade was heerlijk maar ontzettend machtig. Ik kon geen pap meer zeggen en viel in de auto zo ongeveer in slaap. Haha, ik was niet de enige, want Frank ligt nu boven te snurken.

Alleen morgen dus nog waarvan de middag gaan besteden aan het ophalen van de kast...als die maar in de auto past. Hij kan in twee delen maar dan nog... als ie past zullen we waarschijnlijk twee eer moeten rijden...als ie niet past....tsja...... We gaan het zien......